Η Στέλλα Αϊλαμάκη ήταν μια γυναίκα γεμάτη ζωή, που συνδύαζε τη μαχητικότητα με την ευγένεια του χαρακτήρα της και κυρίως με το σαφές όραμα για το πώς ορίζεται η ανάπτυξη.
Μια φωτεινή γυναίκα και αγωνίστρια, ένας άνθρωπος των κινημάτων και της μάχης για την προστασία του φυσικού τοπίου, η Στέλλα Αϊλαμάκη, από την Κάτω Ζάκρο, έφυγε πρόωρα από τη ζωή, χτυπημένη από τον καρκίνο. Αφήνει παρακαταθήκη στους συντοπίτες της τις σπουδαίες μάχες που έδωσε για την προστασία του δημόσιου χώρου και του μοναδικού ανάγλυφου της περιοχής της, ενάντια στην αναπτυξιακή λαίλαπα που τείνει να καταλάβει κάθε σπιθαμή της Κρήτης.
Δυναμικά παρούσα στον αγώνα των κατοίκων της Ζάκρου με την ιδιότητα της δημοτικής συμβούλου Σητείας αλλά και ως μέλος της Επιτροπής Διαχείρισης του Γεωπάρκου Σητείας, έδωσε μάχες ενάντια στα επιθετικά σχέδια εγκατάστασης ανεμογεννητριών από την ΤΕΡΝΑ αλλά και παλιότερα εναντίον του ηλιοθερμικού σταθμού που σχεδιαζόταν από την οικογένεια Βαρδινογιάνννη στα βουνά του Λασιθίου.
Καταγόμενη από τη Ζάκρο, η Στέλλα Αϊλαμάκη σπούδασε γυμνάστρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ωστόσο την κέρδισε ο τουρισμός. Επέλεξε να επενδύσει στις ήπιες μορφές τουριστικής ανάπτυξης, με σεβασμό στο περιβάλλον, με δράσεις «γειωμένες» στα ανθρώπινα μέτρα και στα χαρακτηριστικά του Λασιθίου. Δημιούργησε μια πρότυπη τουριστική μονάδα (Terra Minoica) στον τόπο καταγωγής της, προσελκύοντας επισκέπτες που ενδιαφέρονται για τον αυθεντικό τρόπο ζωής, για περιηγήσεις και περιπατητικές διαδρομές σε ένα τοπίο μοναδικής και άγριας ομορφιάς όπως αυτό στο νοτιοανατολικό άκρο της Κρήτης.
Υπηρέτησε ως δημοτική σύμβουλος Σητείας από το 2014 μέχρι το 2018. Από εκείνη την περίοδο στάθηκε με όλες της τις δυνάμεις εμπόδιο στα συνεχιζόμενα μέχρι και σήμερα σχέδια κατασκευής του υβριδικού έργου της ΤΕΡΝΑ που προσπαθεί να φυτέψει γιγάντιες ανεμογεννήτριες μέσα στο Γεωπάρκο της Σητείας σε αντίθεση με τη βούληση των κατοίκων. Συμμετείχε στην υποβολή προσφυγής κατά του έργου στο ΣτΕ και κινητοποίησε τους κατοίκους στη Ζάκρο σε μερικές από τις πιο δυναμικές λαϊκές συνελεύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στην περιοχή.
Η ίδια είχε μιλήσει αρκετές φορές στην «Εφ.Συν.», μεταφέροντας τη δεδηλωμένη αγωνιστική διάθεση των συμπολιτών της ενάντια στα σχέδια υποβάθμισης της γης και των πόρων της Κρήτης, έναν αγώνα που, όπως έλεγε, «μας δίνει πίστη στο δικαίωμα να ζούμε, να δημιουργούμε και να ελπίζουμε σε αυτόν τον τόπο».
Ομοίως στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια μπαζώματος της παραλίας της Σητείας για χάρη της κατασκευής του παραλιακού δρόμου και γενικά όπου την κάλεσε το καθήκον της υπεράσπισης του φυσικού τοπίου, ανταποκρινόμενη στον ρόλο που της ανέθεσαν οι συνδημότες της.
Η Στέλλα Αϊλαμάκη ήταν μια γυναίκα γεμάτη ζωή, που συνδύαζε τη μαχητικότητα με την ευγένεια του χαρακτήρα της και κυρίως με το σαφές όραμα για το πώς ορίζεται η ανάπτυξη. Πριν χτυπηθεί από την ασθένειά της, με την οποία έδινε μάχη τους τελευταίους μήνες, πρόλαβε να διευρύνει τους ορίζοντές της ταξιδεύοντας σε πολλές γωνιές του πλανήτη, ενώ δημιούργησε οικογένεια στο πλάι του συζύγου της Ηλία και του γιου της Στρατή, στους οποίους η «Εφ.Συν.» απευθύνει συλλυπητήρια, ευχόμενη κουράγιο και δύναμη στις δύσκολες ώρες που περνούν.
