Μιλάνε για «εκτροπή», μιλάνε για «ανωμαλία», για επεισόδια, για κρυφά σχέδια ανατροπής, ίσως και για δράκους με επτά κεφάλια που θα βγουν μέσα από τα συλλαλητήρια της Παρασκευής. Ακούς από το στόμα τους ότι την προηγούμενη φορά που βγήκες στους δρόμους έφερες τα… capital controls. Παραποιούν τις αφίσες των γονιών και τους επιτίθενται με αχαρακτήριστο τρόπο. Μέχρι και τη Μαρφίν έβγαλαν ξανά πάνω στο τραπέζι για να σε φοβίσουν. Εχουν πανικοβληθεί. Σε φοβίζουν επειδή φοβούνται. Και όσο φοβούνται γίνονται επικίνδυνοι. Επικίνδυνοι για τη δημοκρατία.
Το θέμα είναι τι θα κάνεις εσύ. Χρειάζεται όχι μόνο να ξέρεις γιατί θα βρεθείς στον δρόμο την Παρασκευή αλλά και ακριβώς τι ζητάς για μετά. Θα ήταν πολύ εύκολο αν έφτανε μόνο να φύγουν. Αργά ή γρήγορα θα φύγουν, είναι προφανές. Ομως δεν φτάνει αυτό.
Θα πάρουμε πίσω τα τρένα και τα δημόσια αγαθά; Θα αλλάξει ρότα η χώρα και θα πέσουν λεφτά για ασφαλείς μεταφορές, για την Υγεία και για την Παιδεία του λαού; Εξάλλου σ’ το είπε ο ίδιος ο Μητσοτάκης: Λεφτόδεντρα υπάρχουν αλλά μόνο για την άμυνα και τους εξοπλισμούς. Οφείλεις να ρωτήσεις: Θα αλλάξει ο τρόπος επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, θα αλλάξουν οι δικλίδες για τον καταλογισμό ποινικών ευθυνών στα πολιτικά πρόσωπα;
Οφείλεις να ζητήσεις πολύ περισσότερα από το να φύγουν οι τωρινοί εκπρόσωποι των ολιγαρχών που κάνουν κουμάντο και που ήδη ψάχνουν τους αντικαταστάτες των σημερινών διαχειριστών. Οφείλεις να ονειρευτείς μια άλλη χώρα, έναν άλλο τρόπο πολιτικής, που να μην αφήνει την πραγματική εξουσία στα ίδια χέρια. Αυτό φοβούνται πραγματικά.
