Είναι όλο και πιο κοντά η συνένωση των «τριών ΠΑΣΟΚ» και το άλμπουμ των αγώνων από την εποχή των Αγανακτισμένων θα αποκτά όλο και μεγαλύτερη αξία…
Μια που άνοιξα το άλμπουμ των φωτογραφιών από την εποχή των Αγανακτισμένων, και για να είμαι δίκαιος με όλους, πρέπει να ομολογήσω πως δεν βρήκα μόνο φωτογραφίες του Γ. Παπανδρέου και της Μαρίας Σκραφνάκη…
Βρήκα και πολλών συντρόφων που εκείνες τις μέρες ήταν στα κάγκελα εναντίον των μνημονίων.
Σε εκείνο το μπαλκονάκι της Περιφέρειας και με φόντο τη λαοθάλασσα του Ηρακλείου βρήκα μπόλικους που μας έκαναν δηλώσεις, που καταδίκαζαν, που κατήγγειλαν, που αγωνίζονταν.
Πρώτος πρώτος ο τότε πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Σωκράτης Βαρδάκης που φώναζε για το κατάπτυστο πρώτο Μνημόνιο και τα μέτρα φτωχοποίησης. Μέχρι να γίνει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και να ψηφίσει κι αυτός ένα Μνημόνιο αλλά πιο… «αριστερό».
Βρήκα κι άλλους, που τοιχοκολλούσαν στα γραφεία των βουλευτών Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ επιστολές εν είδη εξωδίκου ζητώντας το αυτονόητο, να μην σηκώσουν το χέρι τους, να μην ψηφίσουν τη φτωχοποίηση του Λαού.
Δείτε τι ωραία που τα έλεγε εκείνο το κείμενο…
Και μετά, ήταν η φάση που η ελπίδα… ερχόταν με δρασκελιές και με φόρα.
Μόνο που ήταν τόση η φόρα της που μας προσπέρασε ακριβώς την ώρα που είχαμε ανοίξει τα χέρια για να την αγκαλιάσουμε.
- Πού είναι σήμερα οι άνθρωποι αυτοί;
- Πού είναι εκείνοι που έκαναν δηλώσεις, που τοιχοκολλούσαν τα εξώδικα;
- Πού να βρίσκονται άραγε και ποια απ’ όλα τα μνημόνια να στηρίζουν;
- Με Κασσελάκη και στο όνομα του Τσίπρα ή με Χαρίτση – Τσακαλώτο;
Εχει σημασία άραγε;
Είναι όλο και πιο κοντά η συνένωση των «τριών ΠΑΣΟΚ» (δεν τα λέει μόνο ο Σπίρτζης) και το άλμπουμ εκείνων των αγώνων θα αποκτά όλο και μεγαλύτερη αξία.
Και έχει μπόλικες ακόμα φωτογραφίες…
