Ο Πάνος Λάμπρου είναι (από χθες) υποψήφιος ευρωβουλευτής με ένα κόμμα που κατά τη γνώμη μου λίγη σχέση έχει πια με τη ριζοσπαστική Αριστερά. Δυστυχώς είναι στην ίδια λίστα υποψηφίων με τον Πέτρο Κόκκαλη και τη Ραλλία Χρηστίδου αλλά αυτό είναι δική του επιλογή, με βάση τους παρόντες πολιτικούς συσχετισμούς. Νομίζω πως κάνει λάθος αλλά δεν χρειάζεται να τον ενδιαφέρει τί νομίζω εγώ. Όμως για την ανθρωποφαγία που τον ακολουθεί σε κάθε αναφορά του ονόματός του («φίλος εγκληματιών, τρομοκρατών κτλ»), έχω να σας πω τα εξής:
Ο Πάνος Λάμπρου είναι από τους ανθρώπους που τόλμησε όσο κανείς να αγγίξει τον σκοτεινό κόσμο των φυλακών. Τον κόσμο που αποφεύγετε να κοιτάξετε κατάματα, τις τρώγλες που ονομάζετε ελληνικά σωφρονιστικά καταστήματα. Ως δημοσιογράφος και ως πολιτικός ακτιβιστής αποτελεί φάρο για κρατούμενους που στήριξαν πάνω του τις ελπίδες τους για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
Μέσω της «Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων», μέσω της εφημερίδας «Εποχή» και μέσω του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να πέσουν πολλές φορές τα φώτα της δημοσιότητας στα κολαστήρια της χώρας, ειδικά στο (κατ’ όνομα μόνο) «νοσοκομείο» και το ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.
Είναι ο άνθρωπος που υπερασπίστηκε όσο κανείς τα αυτονόητα δικαιώματα των κρατουμένων για αξιοπρεπή διαβίωση. Από τα πιτσιρίκια που λιώνουν στα κελιά για μια χούφτα χασίς και τους φτωχοδιαβόλους ποινικούς, μέχρι τους ειδεχθείς εγκληματίες και ναι, ακόμα και τους τρομοκράτες.
Σας λέει εδώ και χρόνια κατάμουτρα πως το σύστημά σας δεν πρέπει να έχει στόχο οι άνθρωποι αυτοί να σαπίσουν στα κελιά τους αλλά να σωφρονιστούν και να ενταχθούν ξανά στην κοινωνία. Και αυτό σας πονάει, γιατί ακόμα και αν δεν τον ακούγατε εσείς, τον άκουσαν πολλές φορές διεθνείς οργανισμοί που απαίτησαν να αποκτήσουν πρόσβαση στις φυλακές και να δουν την κατάσταση που επικρατεί.
Είναι ο άνθρωπος που υπερασπίστηκε όσο κανείς τα αυτονόητα δικαιώματα των κρατουμένων για αξιοπρεπή διαβίωση
Ήταν τις εποχές που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (ο Αλαβάνος, όχι ο Τσίπρας) ξεροστάλιαζε έξω από τον Κορυδαλλό απαιτώντας ως επικεφαλής κόμματος του κοινοβουλίου να μπει μέσα και να μιλήσει με την επιτροπή των κρατουμένων.
Τις προσπάθειες και τις αγωνίες του Πάνου Λάμπρου για να δώσει τον λόγο στους “Χωρίς Φωνή” τις έζησα από κοντά όταν είχα την τιμή να κάνω μαζί του εκπομπή “Στο Κόκκινο”, τότε που ο σταθμός ήταν η φωνή (και) των κρατουμένων, που τηλεφωνούσαν σε προκαθορισμένες ώρες για να μιλήσουν στον αέρα για τις συνθήκες κράτησής τους. Είμαι τυχερός που είχα αυτή την εμπειρία μαζί του και τον ευχαριστώ δημοσίως. Ακουσα συγκλονιστικές μαρτυρίες και έμαθα να εκτιμώ τί σημαίνει να μοιράζει τα χρόνια σαν στραγάλια κάθε δικαστής την ώρα που ανακοινώνονται οι ποινές. Από τότε πιστεύω πως κάθε λειτουργός της Δικαιοσύνης θα έπρεπε να περάσει έστω μια δυο μέρες μέσα στις φυλακές για να δει πού στέλνει τους ανθρώπους που καταδικάζει.
Ο Πάνος Λάμπρου βάζει φωτιά στο σύστημά σας, που βολεύεται με τους «απόβλητους» ανθρώπους και για αυτό σήμερα (όπως και στην προηγούμενη περίπτωση με τις καταγγελίες του ανεκδιήγητου Γιάννη Πανούση) κατακρεουργείται από τα media και το πολιτικό σύστημα. Δεν χτυπούν τον ίδιο ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο πρόσωπό του σφυροκοπούν ακόμα μία από τις κατακτήσεις της Αριστεράς, την αταλάντευτη υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Κάτω τα ξερά σας από τον Πάνο Λάμπρου. Δεν είναι δική μου απαίτηση αλλά των χιλιάδων ανθρώπων που σαπίζουν (δικαίως ή αδίκως) στις ελληνικές φυλακές.
