Ναι τι; Ξανά εκλογές για πρόεδρο. Πέντε μήνες αφού βγάλαμε πρόεδρο πάμε σε εκλογές για πρόεδρο. Το επέβαλε ο πρώην πρόεδρος που ήταν εκείνος που καθιέρωσε καταστατικά την παντοδυναμία του προέδρου.
Και τώρα ψάχνουμε υποψήφιο πρόεδρο που με τις ευλογίες του παλιού προέδρου θα αντιπαρατεθεί με τον νέο πρόεδρο. Πάντα στο όνομα της Αριστεράς…
Στις Πίσω Σελίδες μιλούν:
—–
Αλέκος Περράκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ): «ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΗ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ ΣΤΑ CALL CENTERS»
Ο Αλέκος Περράκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ), μιλά για την κινητοποίηση των υπαλλήλων στην εταιρία-call center, Teleperformance, η οποία τους πηγαίνει στα δικαστήρια. Όπως επισημαίνει, πρόκειται για περισσότερους από 12.000 εργαζόμενους σε όλη την Ελλάδα που κυρίως εργάζονται στις πωλήσεις και στην εξυπηρέτηση πελατών και οι οποίοι διεκδικούν συλλογικές συμβάσεις εργασίας ενώ συνολικά ο κλάδος έχει πάνω απ 100.00 εργαζόμενους μόνο στην Αττική..
Ο ίδιος τονίζει ότι ουσιαστικά η εταιρία εκμεταλλεύεται τον αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη, με την εταιρία να κάνει αγωγή ενώ όσο θα εξελίσσεται η δίκη και μέχρι να τελεσιδικήσει, αναστέλλεται η διαπραγμάτευση της ΣΣΕ. Παράλληλα σημειώνει ότι στόχος της εταιρίας είναι να κερδίσει χρόνο για να «ξεφουσκώσουν» οι αντιδράσεις, καθώς τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί δεν μπορούν να σταθούν.
Όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας, τονίζει ότι σε όλο τον κλάδο έχουν χτυπηθεί τα εργασιακά δικαιώματα, δεν υπάρχει κλαδική σύμβαση εργασίας ενώ υποστηρίζει ότι ειδικά σε μεγάλες παγκόσμιες εταιρίες, το μισθολογικό κόστος είναι πολύ χαμηλό. Όπως αναφέρει η δίκη των εργαζομένων στην teleperformance είναι στις 29 του μήνα, και το συνδικάτο οργανώνει νέες κινητοποιήσεις.
Κωστής Δαμιανάκης, μέλος της «Πρωτοβουλίας Κρήτης ενάντια στις εξορύξεις»: «ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ»
O Κωστής Δαμιανάκης, μέλος της «Πρωτοβουλίας Κρήτης ενάντια στις εξορύξεις», μιλά για τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα των ερευνών υδρογονανθράκων και την NAVTEX που εκδόθηκε για την περιοχή νότια της Κρήτης.
Ο ίδιος τονίζει ότι τα βάθη όπου πιθανόν να υπάρχουν υδρογονάνθρακες, είναι μεγάλα και πολύ επικίνδυνα, και είναι στα όρια της «πειραματικής» διαδικασίας καθώς γεωτρήσεις σε τέτοια βάθη έχουν γίνει σε ελάχιστες περιπτώσεις, αρκετά μακριά από ακτές ενώ σημειώνει ότι με αυτόν τον τρόπο και το κόστος των ερευνών-γεωτρήσεων, αυξάνεται γεωμετρικά.
Ένα ζήτημα που επίσης αναδεικνύεται, είναι οι οικολογικές επιπτώσεις, με τον ίδιο να τονίζει πως οι τρισδιάστατες έρευνες δημιουργούν τεράστια όχληση στο θαλάσσιο περιβάλλον ενώ το «μέτρο» της τοποθέτησης «παρατηρητών» δεν μπορεί να σταθεί καθώς αυτοί θα τοποθετούνται από την ίδια την εταιρία, με ότι αυτό συνεπάγεται για την αντικειμενικότητά τους.
Αναφέρει επίσης ότι στόχος των εταιριών είναι να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχουν «προσχώματα» στις δραστηριότητές τους όπως πιθανές προσφυγές από οργανώσεις, υποστηρίζοντας ότι θα γίνουν ενέργειες από το ελληνικό κράτος μέσω νομοθετικών αλλαγών, για να μην υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Επίσης υπογραμμίζει ότι τίθεται σε κίνδυνο το παραγωγικό μοντέλο της Κρήτης, καθώς ένα ενδεχόμενο ατύχημα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά, τόσο στον τουρισμό, όσο και στον πρωτογενή τομέα ενώ σημειώνει και το κομμάτι των υποδομών που θα χρειαστεί να στηθούν, οδηγώντας σε βιομηχανοποίηση των ακτογραμμών του νησιού. Τέλος αναφέρεται και στην στάση των πολιτικών κομμάτων ενώ συνδέει το ζήτημα και με τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
