Η υπόθεση της εμπορίας ωαρίων που αποκαλύφθηκε στα Χανιά δείχνει με τραγικό τρόπο την αξία (κοινωνική αλλά δυστυχώς και… εμπορική) που έχει για τις γυναίκες στον σύγχρονο κόσμο η απόκτηση ενός παιδιού. Σε αυτές τις υποθέσεις υπάρχουν πολλοί πρωταγωνιστές: Πρώτα οι θύτες. Κυρίως γιατροί που στα μάτια των ανθρώπων που λαχταρούν ένα παιδί ανάγονται σε μικρούς θεούς. Σε περιπτώσεις όπως των Χανίων αυτό το εκμεταλλεύονται, βάζουν το κέρδος μπροστά από την ανθρώπινη ζωή και υποβιβάζονται εν μιά νυκτί από θεοί σε απλά μέλη εγκληματικής οργάνωσης.
Υπάρχουν τα θύματα, οι δυστυχισμένες γυναίκες που μπαίνουν στη διαδικασία να κυοφορήσουν τέσσερις και πέντε φορές για να εξασφαλίσουν ένα εισόδημα μετατρέποντας τα ίδια τα σπλάχνα τους σε εμπορική δραστηριότητα. Αυτό ήθελε να αποτρέψει ο νομοθέτης και όρισε την παρένθετη μητρότητα ως κοινωνική προσφορά «άνευ ανταλλάγματος». Βέβαια στον καπιταλισμό όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται.
Υπάρχουν όμως και οι «πελάτες». Χιλιάδες ζευγάρια που καταφεύγουν σε απανωτές προσπάθειες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και εν τέλει ακόμα και στην παρανομία για να αποκτήσουν ένα παιδί που θα νιώθουν δικό τους. Στα Χανιά φαίνεται πως τουλάχιστον 400 γυναίκες εξαπατήθηκαν νομίζοντας πως από δικό τους ωάριο προήλθε το παιδί που παρέλαβαν με κόπο και (πολύ) χρήμα. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες παιδιά παραμένουν στα αζήτητα ιδρυμάτων, νοσοκομείων και δομών της χώρας. Παιδιά που αξίζουν μια οικογένεια και δεν θα συναντηθούν ποτέ με τα ζευγάρια που αξίζουν ένα παιδί. Ο νόμος για τις υιοθεσίες ήδη από το 2019 εκσυγχρονίστηκε, αν και χρειάζεται πολλά να γίνουν ακόμα.
Ο νόμος για την παρένθετη μητρότητα και την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή θεωρητικά αποτρέπει τις παράνομες συναλλαγές. Αλλά στην πράξη οι επιτήδειοι βρίσκουν τον τρόπο να κερδοσκοπούν με την αγωνία των ανθρώπων. Οπως συνήθως, νόμοι υπάρχουν, το θέμα είναι αν ελέγχεται η εφαρμογή τους. Φαίνεται πως για τη συγκεκριμένη κλινική στα Χανιά υπήρχαν και στο παρελθόν «σκοτεινά» σημεία, όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Εφ.Συν.». Η Ελλάδα νομικά βρίσκεται σε πιο προοδευτική κατεύθυνση από άλλα κράτη της Ε.Ε. για την παρένθετη μητρότητα και αυτό πρέπει να διατηρηθεί. Ωστόσο, οι ανεπαρκείς μηχανισμοί ελέγχου και τα συχνά «στραβά μάτια» (προφανώς με το αζημίωτο) την κατατάσσουν στις χώρες όπου ανθεί το εμπόριο ελπίδας.
