Είναι η χώρα που δεν καταδέχεται να δει ροζ τη σημαία της (ειδικά αν αυτό γίνεται για τις γυναικοκτονίες). Είναι η χώρα που μπορεί όμως να δίνει σε ιδιώτες την έκδοση εισιτηρίων στην Ακρόπολη. Είναι η χώρα που ο αρχιεπίσκοπός της δεν θα παντρευόταν έναν άντρα αν ήταν ερωτευμένος μαζί του αλλά είναι η χώρα που μπορεί να αγαπήσει τους μετανάστες αρκεί να δουλεύουν στα χωράφια της μέχρι να τους πετάξει στα σκουπίδια όταν δεν θα τους χρειάζεται πια. Είναι η χώρα που η ακροδεξιά ατζέντα έγινε κυρίαρχη και η Αριστερά παραμένει αμήχανη και σε μερικές περιπτώσεις… συνένοχη.
Στις Πίσω Σελίδες μιλούν:
—–
Απόστολος Καψάλης, επίκουρος καθηγητής του Πάντειου και επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: «Η ΖΩΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΘΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥΣ»
Ο Απόστολος Καψάλης, επίκουρος καθηγητής του Πάντειου και επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, μιλά για το θέμα των μεταναστών εργατών γης, τονίζοντας ότι η τροπολογία Καιρίδη έρχεται άρον άρον για να προλάβει την μεγάλη έλλειψη σε εργατικά χέρια από το νέο έτος.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι η τροπολογία βάζει πολλά εμπόδια στην διαμονή αυτών των ανθρώπων ενώ η παραμονή των εργατών συνδέεται με τις διαθέσεις του εργοδότη, καθώς αν μέσα σε αυτήν την τριετία διακοπεί η εργασία, η άδεια διαμονής ανακαλείται.
Παράλληλα τονίζει ότι η τροπολογία περιορίζεται σε συγκεκριμένα ζητήματα και δεν λύνει το θέμα στο σύνολό του, όπως την οικογενειακή επανένωση, το μόνιμο καθεστώς διαμονής ή την δυνατότητα υπαγωγής στο σύστημα συνταξιοδότησης.
Επίσης σημειώνει τις επιφυλάξεις του για το κατά πόσο θα λειτουργήσει το μέτρο αυτό, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να ισορροπήσει τόσο στις ανάγκες των εργοδοτών, όσο και στις πιέσεις από την ακροδεξιά πλευρά.