Μετά τη ζούγκλα στις τιμές των ακινήτων, ακόμα και για χρέπια 60ετίας (αυτό λέγεται Σπίτι μου), να μη δώσουμε μία ακόμα ώθηση και στα ενοίκια;
Πάντως, κάποιος που δίνει 600 ευρώ ενοίκιο (“ευκαιρία” για Αθήνα προφανώς), στην περίπτωση που δηλώνεται κανονικά όλο, ουσιαστικά θα πληρώνει 545. Στην περίπτωση που τα 300 είναι μαύρα, θα πληρώνει 573.
Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι οι τιμές θα μείνουν ίδιες. Ναι όπως του ρεύματος, του σούπερ μάρκετ, των διοδίων.
Είναι ντροπή και μόνο που συζητάμε για τέτοια ποσά ενοικίασης, σε μια χώρα με τέτοιους μισθούς και κόστος ζωής.
Όπως ντροπή είναι να μην έχεις επενδύσει στην κοινωνική κατοικία αλλά να σκορπάς απλόχερα τεράστια ευρωπαϊκά κονδύλια σε μεγαλοεργολάβους για φυλακές προσφύγων υψίστης ασφαλείας ή για υπερκοστολογημένες ανακαινίσεις κέντρων υγείας.
Από την άλλη, στη Μέκκα του υπαρκτού σοσιαλισμού, τη Βιέννη, σε μία πόλη που παρουσιάζει έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς αύξησης πληθυσμού (20 με 25 χιλιάδες το χρόνο), το 62% των κατοίκων ζει σε επιδοτούμενες κοινωνικές κατοικίες, με φυσικά κάτι παραπάνω από αξιοπρεπή ποιότητα.
Με απλά λόγια αυτό είναι προσιτή κατοικία για όλους και όχι αυτό που προσπαθεί να πουλήσει για μεταξωτή κορδέλα ο πρωθυπουργός.
