1) Ο έλληνας πρωθυπουργός έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπό του. Ανησυχεί για τους Ισραηλινούς ομήρους. Για τους – βιαίως και παρανόμως απαχθέντες – 27 Έλληνες δεν πολυσκοτίζεται. Ονειρεύεται συμβολή της Ελλάδας στο διπλωματικό πεδίο για τον τερματισμό του “πολέμου”. Όση δουλικότητα και να προσφέρει σε Τραμπ – Νετανιάχου, όσες φωτογραφίες και να μοστράρει περήφανος, τα καλά λόγια τα παίρνει ο ισορροπιστής Ερντογάν (αυτά καλό είναι να τ’ ακούν και οι εγχώριοι τραμπικοί ακροδεξιοί, βελοπουλικοί και μη). Ήδη ο ρόλος της Τουρκίας έχει αναβαθμιστεί ακόμα περισσότερο.
Ο Πεπ Γκουαρντιόλα κάλεσε ανοιχτά τους πολίτες της χώρας του σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και μίλησε χωρίς περιστροφές για γενοκτονία. Δεν πέρασε από το μυαλό του το no politica, δενπεριορίστηκε στο να μιλάει μόνο για ποδόσφαιρο.
Κυριολεκτικά πολυπληθείς συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τη Γάζα σε Ισπανία και Ιταλία (της Μελόνι). Η Βαρκελώνη είναι το 1/3 της Αττικής.
Πως λέμε Ελλάδα; Καμιά σχέση. Οι συγκρίσεις προκαλούν θλίψη κυρίως σε επίπεδο πολιτών.
2) Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι ο παλαιστινιακός λαός χρειάζεται ανάσα, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να σταθεί στα πόδια του χωρίς να λιμονοκτεί, χωρίς να πέφτουν κάθε μέρα βόμβες στο κεφάλι του. Όση επίκληση και να γίνεται σε ηρωική αντίσταση και αδούλωτο πνεύμα, οι ζωές των ανθρώπων αυτών είναι πρώτη και κύρια προτεραιότητα.
Θολούρες στο περίφημο σχέδιο Τραμπ θολούρες όμως και στην ανακοίνωση της Χαμάς που κολακεύει έστω και διακριτικά τον Τραμπ και δεν κάνει καμία αναφορά για τη διεθνή επιτροπεία. Πιθανόν δε γίνεται αλλιώς, πιθανόν είναι μέρος του διπλωματικού παιχνιδιού όπου δεν ανοίγεις όλα τα χαρτιά.Ξεχωριστό και πολύπλοκο κεφάλαιο η συζήτηση για τη Χαμάς. Να θυμηθούμε μόνο ότι εκλογές έχουν να γίνουν στην Παλαιστίνη από το 2006 και ότι οι μισοί και παραπάνω κάτοικοι της Γάζας δεν εμπιστεύτηκαν τη Χαμάς και εγκατέλειψαν την πόλη (καθόλου εύκολο να μείνεις είτε με Χαμάς είτε χωρίς).Σίγουρα, όλοι και όλα θα κριθούν στο πολύ άμεσο μέλλον
Σε κάθε περίπτωση, οι τύχες της Παλαιστίνης (και του κόσμου γενικότερα) είναι στα χέρια τύπων όπως Τραμπ, Νετανιάχου, Κούσνερ, Μπλερ και πολλών ακόμα τιποτένιων στην ευρωπαϊκή σκηνή.
Ποιος ποντάρει με σιγουριά ότι μόλις απελευθερωθούν οι Ισραηλινοί όμηροι, ο σιωνιστής τρομοκράτης δεν θα κάνει πάλι αυτό που θέλει χάρη στην ισχύ και τη στήριξη που έχει; Ποιος θα τον εμποδίσει; Ακόμα και σήμερα σκοτώνει επικαλούμενος άμυνα.
Η ανισόρροπη πορτοκαλί καρικατούρα στις αναρτήσεις τουγράφει με κεφαλαία τη λέξη ειρήνη. Σε πρώτη φάση, τον ενδιαφέρει η ταμπέλα του ειρηνοποιού, το νόμπελ. Διαπιστωμένο πόσο εύκολα και γρήγορα αλλάζει διαθέσεις και αποφάσεις, αν του ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία, μετά η Παλαιστίνη θα είναι μόνο μπίζνες για την οικογένειά του και τους πλούσιους φίλους του.
Φοβού τους δισεκατομμυριούχους φασίστες και δώρα φέροντας στην Παλαιστίνη.
