Τέλη Αυγούστου, ο Τραμπ κατηγόρησε τον γνωστό – σε όλο τον πλανήτη – κομμουνιστή Τζορτζ Σόρος για υποστήριξη βίαιων διαμαρτυριών των αριστερών ριζοσπαστών (Αριστερά σε μια χώρα που το 95% ψηφίζει “Δημοκρατικούς” και Ρεπουμπλικάνους, αλλά τέλος πάντων). Και να που “δικαιώθηκε” με τη δολοφονία του φασίστα Τσάρλι Κερκ. Μόνο τέτοιο χάος στο εσωτερικό της παρηκμασμένης αυτοκρατορίας που ηγείται μπορεί να του προσφέρει σανίδα σωτηρίας. Τέτοια περιστατικά είναι βούτυρο στο ψωμί του.
Στη διεθνή σκηνή, καθημερινά ρεζιλεύεται. Τα τελεσίγραφα και οι απειλές του για κυρώσεις κάθε φορά μετατίθενται στο διηνεκές. Μόνο το αλλοπρόσαλλοτου χαρακτήρα του προκαλεί αβεβαιότητα στους συνομιλητές του. Πούτιν και Κίνα τον τρολάρουν επιδεικτικά. Μέχρι και ο Νετανιάχου δεν τον λογαριάζει πάντα (σύμφωνα με τον ίδιο, δεν ήταν ενήμερος για την επίθεση στη Ντόχα).
Ειρωνεία να συγκλονίζονταιοι ΗΠΑ της οπλοκατοχής.Ειρωνεία ότι ο πατενταρισμένος ακροδεξιός φασίστας Τσάρλι Κερκ που μισούσε οτιδήποτε στο σύμπαν είχε πει “Αξίζει να έχουμε, δυστυχώς, μερικούς θανάτους από όπλα κάθε χρόνο…”. Λεπτομέρεια πως μετά την 7η Οκτωβρίου 2023 σταμάτησε να μισεί τους Εβραίους όπως κάθε συνεπής ακροδεξιός του πλανήτη.
Αυτός επιδίωκε το θάνατο των άλλων, όχι εμείς. Ασφαλώς και δεσυμφωνούμε με τη δολοφονία του παρότι ο ίδιος ίσως να ήθελε την επιδοκιμασία μας μια και δεν άντεχε τη λέξη ενσυναίσθηση. Η μακρόχρονη φυλακή, η στέρηση ελευθερίας, κοστίζει πολύ περισσότερο από το θάνατο. Ο θάνατος για τέτοια σκουπίδια δεν είναι τιμωρία, είναι δώρο.
Υ.Γ.
Ανεκτίμητο το δώρο του Ντάνιελ στις Πίσω Σελίδες.
Ντάνιελ – για ακόμα μια φορά – το ευχαριστώ είναι λίγο.
