30 παραιτήσειςτα 6 αυτά χρόνια αλλά ουσιαστικές συνέπειες κανένας. Συνέπειες μόνο για όσους θέλησαν να ξεσκεπάσουν και να καταγγείλουν. Μέχρι και προκλητική μετατροπή των θυτών σε θύματα. Πολλά σκάνδαλα αφορούν μόνο πολιτικούς σε κάποια συμμετέχουν και πολίτες που θέλουν μερίδιο από την κουτάλα. Σε κάθε περίπτωση όλα έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Την έλλειψη δικαιοσύνης και τη διαπλεκόμενη δικαστική εξουσία η οποία έχει λειτουργήσει μέχρι και ως κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Οταν γίνουν εκλογές, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τα προγράμματα των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Να δούμε αν και ποια απ’ αυτά υποστηρίζουν πειστικά και όχι για το θεαθήναι το γκρέμισμα του εκτρώματος Βενιζέλου και τη δημιουργία μιας πραγματικά ισχυρής και ανεξάρτητης δικαστικήςεξουσίας.
Πάντως, η κυβέρνηση αυτή κατάφερε να ξεπεράσει σε σκάνδαλα ακόμα και αυτή του Σημίτη
Με εξαίρεση τον Άκη που σημείωνε τα πάντα σε ημερολόγιο και κατάφερε το ακατόρθωτο να πάει φυλακή, οι δύο αυτές κυβερνήσεις μοιάζουν πολύ στην παραγωγή σκανδάλων και τον κυνισμό στην αντιμετώπισή τους (“Η διαφθορά είναι κοινωνικό φαινόμενο”, “Όποιος έχει στοιχεία να τα πάει στον εισαγγελέα”, ένας Σημίτης επίσης ανήξερος, προστασία από ΜΜΕ)
Καθόλου τυχαίο αν σκεφτούμε:
- Το καλύτερο βιογραφικο της χώρας ήταν το ρουσφέτι του Σημίτη ώστε να ξεκινήσει να γράφει “ένσημα” στην Εθνική τράπεζα.
- Τη δηλωμένη και εκφρασμένη αμοιβαία συμπάθεια μεταξύ τους.
- Η παρούσα κυβέρνηση εκτός από τους ακροδεξιούς του λα.ο.ς απαρτίζεται σε μεγάλο μέρος από το Σημιτο-θρεμμένο Πα.σο.κ. Παράλληλα η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα εξακολουθεί να έχει φανατικούς θαυμαστές στο “σοσιαλιστικό” κίνημα (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου κλπ).
¨Ηρθαν λοιπόν και παντρεύτηκαν η διαχρονική βουλιμία της δεξιάς όταν έχει την εξουσία με την τεχνογνωσία των σοσιαλιστών του Σημίτη. Αυτό λέγεται και διαχρονικές παθογένειες.
