1) Ειλικρινά, απ’ αυτά τα μπουμπούκια της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας που πούλησαν σοσιαλισμό και μετά ερωτεύτηκαν τις κρυφές χάρες της δεξιάς και τις φανερές του Μητσοτάκη, δε ξέρει κάποιος ποιον να πρωτοδιαλέξει για κορυφαίο σε αχρειότητα και χυδαιότητα.
Χρυσοχοΐδη, Φλωρίδη, Γεραπετρίτη, Μενδώνη, Σκέρτσο, Πιερρακάκη (Λοβέρδος και Διαμαντοπούλου εκτός συναγωνισμού, προς το παρόν δίνουν μόνο διαπιστευτήρια).
Δύσκολη επιλογή, ειδικά μεταξύ των δύο πρώτων. Επειγόντως δημοσκόπηση.
Για Φλωριδη δαγκωτό πάει. Πού ήταν αλήθεια κρυμμένος και αναξιοποίητος τόσο καιρό;
2) Μετά από ένα μήνα εντατικής σκέψης για το “ποιο ήταν το έγκλημά του”, ο Μαυρουδής θα περάσει ξένοιαστο Αύγουστο. Μαζί του και ο Αυγενάκης. Θέλει και τύχη, αν ήταν μοναδικός κατηγορούμενος ή είχε συγκατηγορούμενο κάποιον δευτεροκλασάτο, δύσκολα θα την έβγαζε καθαρή. Όταν όμως είσαι στο εδώλιο μαζί με τον κατάλληλο κατηγορούμενο, το πράγμα πάει αλλιώς. Βγαίνεις και από πάνω.
Για άλλη μια φορά, ο πρωθυπουργός μεγαλούργησε εκτός κειμένου. Σ’ εντελώς άσχετο θέμα (τα βοσκοτόπια του ΟΠΕΚΕΠΕ) αναφέρθηκε σε βιαστές και δικαστήρια. Αυτό δεν το λες…
- Με τον Μίχο να έχει φωτογραφηθεί με όλη τη φιλελεύθερη παράταξη.
- Με καταδικασμένο πρωτόδικα για κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση ασέλγεια εις βάρος ανηλίκων, τον Νίκο Γεωργιάδη, πρώην βουλευτή της νδ, γραμματέα πολιτικού σχεδιασμολύ της νδ. στενό συνεργάτη και σύμβουλο του πρωθυπουργού. Τον οποίο έσπευσαν να υπερασπιστούν στο δικαστήριο αρκετά προβεβλημένα στελέχη της νδ. Για την ιστορία, η υπόθεση έκλεισε οριστικά στο εφετείο, με παύση της δίωξης λόγω συμπλήρωσης της παραγραφής!
Θα περίμενε κάποιος, στη χυδαία επίθεση του πρωθυπουργού, να τα πει αυτά η άμεσα θιγόμενη και – συνήθως – ετοιμόλογη Κωνσταντοπούλου αλλά μάλλον δεν είχε έμπνευση.
Υ.Γ.
Η αστική δημοκρατία στα καλύτερά της. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή μετά τα μεσάνυχτα στη Βουλή ξεπερνά κάθε φαντασία. Υπεύθυνη, αυτοδύναμη κυβερνώσα παράταξη σκαρφίζεται οτιδήποτε και γελοιοποιεί ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει κοινοβουλευτική διαδικασία. Για να σωθούν και κυρίως για να σωθεί η εικόνα του φιλελεύθερου αρχηγού, δε διστάζουν να αυτοεξευτελιστούν. Εταιρεία περιορισμένης ευθύνης αλλά απεριόριστου κυνισμού και θράσους.
