Δε συνιστά μεγάλη αποκάλυψη, ακόμα και όσοι δεν είμαστε ειδικοί, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε όλο αυτό το αδιανόητο έγκλημα που συντελείται μπροστά στα μάτια μας. Αναμασάμε τα ίδια αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή και μόνο που συζητάμε για υποσιτισμό. Υποσιτισμό για οποιονδήποτε αναπνέει στη Γάζα, είτε είναι παιδί, είτε γιατρός, είτε δημοσιογράφος. Έτσι όπως πάει, το Ισραήλ θα ξεπλύνει ακόμα και τους ναζί, ο Χίτλερ θα μοιάζει πρόσκοπος μπροστά τους.
Ο μηχανισμός του λιμού στη Γάζα
Φτάνουν, γαμώτο, οι εκκλήσεις και τα ευχολόγια. Πόσες εβδομάδες έχει που ακούμε για εκεχειρία; Πόσοι μήνες χωρίς την παραμικρή κύρωση στην αποικία – δολοφόνο; Έτσι για ξεκάρφωμα, για τα προσχήματα. Και ελάχιστα χιλιόμετρα (ή και μέτρα) δίπλα, τα σιωνιστικά καθάρματα, στη “γη της επαγγελίας” πίνουν, τρώνε, γελάνε, διασκεδάζουν, οργανώνουν κρουαζιέρες.
300 άνθρωποι – από τους 11.000 της Ερμούπολης – κατάφεραν το αυτονόητο. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν – τουλάχιστον στην “πολιτισμένη” Ευρώπη – υπήρχε μεγαλύτερη και συχνότερη πίεση από τους πολίτες; Ο Αλέξανδρος Μπίστης το είπε ξεκάθαρα, ακόμα και η “προοδευτική” αντιπολίτευση – στην καλύτερη περίπτωση – απλά κοιτάζει χωρίς να παίρνει θέση. Αυτό εκφράζεται και στην τοπική αυτοδιοίκηση, δυστυχώς εκφράζεται και στον απλό πολίτη. 300 άνθρωποι φώναξαν επειδή πεθαίνουν παιδιά από την πείνα, μόνο και μόνο επειδή το επιβάλλει ο προστατευόμενος τρομοκράτης της Δύσης.
