Αυτή τη φορά ο πρωθυπουργός δε ζήτησε να του φέρουν έρευνες για μνημεία όπως παλαιότερα για τις ΜΕΘ. Έφερε ο ίδιος, κούνησε στα μούτρα της αντιπολίτευσης φωτογραφίες από την Αψίδα του Θριάμβουμ σίγουρος ότι έχει κατατροπώσει τους πάντες με αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία. Δύο τα ενδεχόμενα με όλη αυτή την παρωδία (εκτός από το να εκθέσει τον δελφίνο). Η προσπαθεί να αποδείξει ότι τα καταφέρνει και μόνος του, εκτός κειμένου, με αποτέλεσμα οι επικοινωνιολόγοι του να τραβάνε τα μαλλιά τους. Ή τζάμπα πληρώνουΜΕ το πανάκριβο επικοινωνιακό του επιτελείο.
Πρέπει να δείξουμε όμως, όλοι μας, λίγη κατανόηση. Στην οικογένεια δεν αρέσει η εικόνα αυτή. Όπως δεν της αρέσει η εικόνα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, της Ακρόπολης, του περιφερειακού της Θεσσαλονίκης χωρίς flyover, όπως δεν της αρέσουν ενδεχομένως τα μούτρα μας, οι συνήθειές μας και τόσα άλλα. Αναγκάστηκαν να σπαταλήσουν χρόνο σε αφιλόξενα στούντιο για να πουν δημόσια το παράπονό τους για την αισθητική τύπου τσαντιρο-ΙΚΕΑ και το έλλειμμα πατριωτισμού. Αφού δεν τους αρέσει, τι να κάνουμε;
Οικογένεια, κυβέρνηση, σύσσωμη η παράταξη, συνεχίζουν να αποδίδουν σεβασμό σε νεκρούς και τις οικογένειές τους. Στους νεκρούς στα Τέμπη, στο Μάτι, στη Μάνδρα, Μαρφίν. Ξέχασαν την Ηλεία, την Εύβοια, τη Δαδιά, την Πύλο, τις Θερμοπύλες, τον Μαραθώνα, αλλά δεν πειράζει, άνθρωποι είναι, ποιον να πρωτοσεβαστούν;
Μ’ ένα νόμο και ένα άρθρο, αν είναι δυνατόν, να απαγορευτεί – και να τιμωρείται ακόμα και ως ιδιώνυμο – ο σεβασμός στους νεκρούς και τους οικείους τους από τους παραπάνω προαναφερθέντες.
Οι υπόλοιποι, όσοι είμαστε ακόμα ζωντανοί, δε χρειάζεται να εξοργιζόμαστε. Αρκεί να μη ξεχάσουμε να διαμαρτυρόμαστε και να διεκδικούμε τα αυτονόητα. Έχουμε αυτή τη στιγμή την πολυτέλεια να τους παρακολουθούμε να γελοιοποιούνται για άλλη μια φορά, ακόμα και στο δικό τους κοινό. Χωρίς μάλιστα να έχουν δεχτεί κάποια τρομερή πίεση από την κοινωνία, παρά μόνο από έναν αποφασισμένο και απελπισμένο γονιό.
Και άλλες φορές έχουν γελοιοποιηθεί, τώρα όμως αυτό συμβαίνει καθώς κατρακυλάνε και βουλιάζουν στο βούρκο τους. Θα αρχίσουν να ακούγονται και οι πρώτες τσιρίδες στην πολυκατοικία. Με το μαλακό μόνο, μη χαλάσει το μπότοξ.
Υ.Γ.
Συμπληρώθηκαν 9 μήνες από τότε που ο τρομαγμένος απολογητικός πρωθυπουργός έσκυψε το κεφάλι στην κυρία Καρυστιανού, έβαλε τίτλους τέλους, ζήτησε από τους άλλους στο κόμμα του να κάνουν το ίδιο και διαβεβαίωσε ότι απ’ αυτόν δεν θα ακούσουμε τίποτα για κανένα γονιό, ότι δεν πρόκειται ποτέ αυτός προσωπικά να κατηγορήσει γονιό που έχει χάσει το παιδί του σ’ ένα δυστύχημα στο οποίο υπάρχει και ευθύνη του κράτους.
