Ε ρε γλύκες, ε ρε μέλια… Φτου μας. Εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ αλλά αδέρφια. Και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που να μην μπορούμε να λύσουμε… Θετικές σκέψεις και πάνω απ’ όλα «θετική ατζέντα». Και να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο. Να και η συμφωνία φιλίας και καλής γειτονίας. Και μάλιστα σε τρεις γλώσσες ελληνικά, τουρκικά και αγγλικά.
Όμως όλα κι όλα, αν τυχόν χαθούμε στη μετάφραση και διαφωνήσουμε, το λέει σαφώς: Θα υπερισχύει το αγγλικό κείμενο. Να μπορεί να το διαβάσει και ο θείος Σαμ από την Αμερική για να μας πει τη γνώμη του…
Στις Πίσω Σελίδες μιλούν:
—–
Μαίρη Παχιαδάκη: πρόεδρος Συνδέσμου Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου: «Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ»
Η Μαίρη Παχιαδάκη, πρόεδρος Συνδέσμου Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου, μιλά για τη γυναικοκτονία στη Σαλαμίνα και την στάση της αστυνομίας όταν το θύμα κατήγγειλε ενδοοικογενειακή βία.
Η ίδια τονίζει ότι πρέπει να γίνεται εκτίμηση κινδύνου κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με προσωπικό που είναι καταρτισμένο και έμπειρο, σημειώνοντας ότι είναι μείζον θέμα η διαχείριση κάθε περιστατικού.
Παράλληλα μιλά για την ανάγκη να αλλάξουν οι διαδικασίες με τις οποίες αντιμετωπίζεται το κάθε περιστατικό, και πρέπει να γίνουν άμεσες και απλές, ειδικά στις υπηρεσίες πρώτης γραμμής όπως η αστυνομία.
Ιάσονας Αποστολόπουλος: ακτιβιστής – διασώστης: «ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΣΕΛΙΚ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΨΑΧΝΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ»
Ο Ιάσονας Αποστολόπουλος, ακτιβιστής και διασώστης, μιλά για την αθώωση του Μεχμέτ Τσελίκ και δύο ακόμη μεταναστών που αθωώθηκαν στο εφετείο ενώ είχαν καταδικαστεί αδίκως σε 155 χρόνια φυλάκισης για διακίνηση μεταναστών.
Ο ίδιος, όντας μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη, επανέλαβε ότι το μόνο που έκανε ο 36χρονος Κούρδος ήταν να αναλάβει την επικοινωνία με τις ελληνικές αρχές όταν το πλοίο άρχισε να παίρνει νερά, σημειώνοντας ότι το ελληνικό κράτος τους αντιμετώπισε ως συνεργούς.
Παράλληλα επισημαίνει ότι συνήθως αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν γιατί κατηγορούνται, σημειώνοντας ότι οι δίκες γίνοται με διαδικασίες εξπρές, με πανομοιώτυπο τρόπο, και χωρίς καταθέσεις μαρτύρων.
Τέλος κάνει λόγο για μια «βιομηχανία καταδικών» με στόχο την αποτροπή και τον εκφοβισμό ενώ θέτει και το πολιτικό ζήτημα, υποστηρίζοντας ότι «ξεπλένουν τις ευθύνες τους» για τα ναυάγια.
