Μια και μιλούσες προχθές κάποια στιγμή για αξιολόγηση.
Αξιολόγηση για τη δεξιά και ακόμα περισσότερο για την νεοφιλελεύθερη κρατικοδίαιτη νδ του Μητσοτάκη σημαίνει να απαλλαγούμε απ’ όσους δεν είναι μαζί μας και να βολεύουμε τους δικούς μας. Ολο αυτό το αμπαλάρουν εδώ και χρόνια με το ψευδεπίγραφο περιτύλιγμα της αριστείας, της αξιολόγησης και της αξιοκρατίας και το πασάρουν στην κοινωνία σαν να είναι αυτοί που μάχονται για το καλό της και θέλουν τους καλύτερους.
Αξιολόγηση για τον Μητσοτάκη είναι να κρίνονται οι υπόλοιποι αλλά όχι αυτός και οι αρεστοί του. 80 χρόνια σιτίζονται από το δημόσιο αυτός και η οικογένεια του, αλλά δεν θέλει καμία απολύτως αξιολόγηση:
- για θανάτους στην πανδημία εκτός ΜΕΘ
- για τα ρεκόρ στις καμένες δασικές εκτάσεις
- για καταστροφικές πυρκαγιές με 2 μποφόρ
- για κλείσιμο οδών επειδή χιόνισε πρωί
- για υποκλοπές και παρακολουθήσεις φίλων και εχθρών, σε σημείο που να σφυρίζουν αδιάφορα, ξεπουλώντας την αξιοπρέπειά τους, οι ιδιοι οι παρακολουθούμενοι
- για πρόσωπα της παράταξής του που πιάνονται με τη γίδα στην πλάτη
- για απουσία λογοδοσίας και τιμωρίας της αποδεδειγμένης αστυνομικής ασυδοσίας
- για την τριετή ακρίβεια στα βασικά είδη που τελικά παγιώθηκε σε σημείο που να πανηγυρίζουμε για το ότι δεν αυξάνονται άλλο οι τιμές
- για την καταβαράθρωση της αγοραστικής δύναμης και κατ’ επέκταση της αξιοπρέπειας μεγάλου μέρους του πληθυσμού αυτής της χώρας
- για τον εξευτελισμό και την ανασφάλεια που βιώνει κόσμος σε ότι αφορά το αγαθό της υγείας
- για μασούλημα κρατικού χρήματος από φίλους ιδιώτες
- για τη μαφία που δολοφονεί μεσημεριάτικα, που διαπλέκεται με αστυνομία, δικαιοσύνη, επιχειρηματική ελίτ
- για τη συγκάλυψη δολοφονίας 57 αθώων ανθρώπων
- για το μπάχαλο του σιδηρόδρομου πριν και μετά τα Τέμπη
Φυσικά το επιχείρημα είναι η αξιολόγηση από το πιστό κομματικό ακροατήριο κάθε 4 χρόνια. Το αναπόφευκτα πολυπληθές ακροατήριο μιας βαθιά ριζωμένης στη χώρα παράταξης.
Κάθε φορά που επιχειρείται αξιολόγηση ή κριτική, ξεκινάει πάντα μια καινούργια “μεταρρύθμιση”, μια “εξυγίανση” προκειμένου να πάει η κουβέντα αλλού.
Στην αξιολόγηση των νεοφιλελεύθερων κρατικοδίαιτων αρπακτικών ο Γενιδούνιας, η Χοτζόγλου, ο Παπανικολάου (τυχαία τα ονόματα) είναι άχρηστοι, δεν έχουν θέση. Ή θα τους κάνουμε το βίο αβίωτο ή θα τους διώξουμε.
Στην αξιολόγηση του Μητσοτάκη μόνο οι δαπίτες, οννεδίτες, οι ακροκεντρώοι και όσοι επιδοκιμάζουν ή υμνούν το πιο κρατικοδίαιτο πολιτικό τζάκι που έχει υπάρξει σ’ αυτή τη χώρα, έχουν εξασφαλισμένη αριστεία.
