Διεθνείς αντιδράσεις για την κατάληψη (σύλληψη σύμφωνα με το ΑΠΕ) του Madleen από τον αρχισφαγέα της Μέσης Ανατολής.
Μόνο που δεν είναι καθόλου διεθνείς οι αντιδράσεις. Είναι αποσπασματικές και ως συνήθως εκφράζονται από τις συνήθεις μειοψηφίες.
Απουσιάζουν οι επίσημες αντιδράσεις από τα κράτη. Τα κράτη που εξοπλίζουν τον δολοφόνο. Που σιωπούν ακόμα και όταν ισοπεδώνεται κυνικά και απροκάλυπτα κάθε έννοια δικαίου και ανθρωπιάς.
Όλες αυτές τις τελευταίες εβδομάδες η διεθνής κοινότητα “αντιδρά” με ψηφίσματα, λόγια, ευχές, συστάσεις, εκκλήσεις ενώ κάθε μέρα το Ισραήλ δολοφονεί άμαχους είτε αφήνοντας τους πεινασμένους είτε δίνοντας τους συσσίτια με σφαίρες και βόμβες.
Γι’ αυτό και ο εγκληματίας που δε λογοδοτεί πουθενά, που δεν υφίσταται έστω 2-3 κυρώσεις για αρχή, κάνει ό,τι θέλει. Φτύνει στα μούτρα καιεκθέτει ακόμα και τους συνένοχούς του, αυτούς που τον στηρίζουν είτε ενεργά είτε με τη σιωπή.
Άγνωστο αν είμαστε κοντά στο να βιώσουμε (αν δεν βιώνουμε ήδη) τη δυστοπία που περιγράφει το άρθροMADLEEN: το πρωτόκολλο του μέλλοντος
Αυτό που σίγουρα δίνει ελπίδα είναι αυτά τα καθαρά πρόσωπα και οι φωνές τους στην Κοζάνη. Πρόσωπα και φωνές που δε διστάζουν να πάρουν θέση σε αντίθεση με τους φοβητσιάρηδες (εγχώριους και μη) που κρύβουν ή μετράνε τα λόγια τους. Αυτά τα παιδιά μαζί με τις μητέρες τους έχουν σίγουρα συνειδητοποιήσει ότι αυτό που κρίνεται είναι η ελάχιστη αξιοπρέπειά μας.
(Κοζάνη / «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» φώναξαν παιδιά και μητέρες)
