Στη Δράμα υποτονική η συγκέντρωση. Καμιά 100αριά άτομα σε πόλη 40.000 που τη Δευτέρα για τα εμπορικά καταστήματα είναι αργία. Ούτε δηλαδή να πει κάποιος παίρνω τον καφέ μου σε πλαστικό και κάνω μια βόλτα στην πλατεία για μία ώρα. Για να συμπαρασταθώ έστω κι έτσι σε κάποιον που κάνει απεργία πείνας.
Η εικόνα αυτή πάντως είναι συνηθισμένη για τη Δράμα, σε οποιοδήποτε ζήτημα, ακόμα και για το νοσοκομείο μας που τυπικά λέγεται νοσοκομείο εδώ και χρόνια. Δε θυμώνει κανείς ούτε με την αδικία σε βάρος άλλων ούτε με την αδικία και την παρακμή που ζούμε στη Δράμα. Κι αν θυμώνει δεν κατεβαίνει στο δρόμο. Σε λίγο θα ξεπεράσουμε και τα Σέρρας.
Η Αθήνα όπως πάντα δίνει τον τόνο. Ταπεινή μου άποψη, σε όλες τις πόλεις (και στην Αθήνα) ήταν όπως πάντα οι συνήθεις ύποπτοι. Αυτούς που κατηγορούν ότι δε διαδηλώνουν για τη Marfin, το Μάτι, την Ουκρανία, την Κύπρο κλπ. Δεξιοί, ακροδεξιοί, ακρο-κεντρώοι που διαδηλώνουν ασταμάτητα για όλα τα προηγούμενα απουσίαζαν σήμερα, όπως και τις περισσότερες φορές. Μπορεί να μη τους κάθεται καλά ο Ρούτσι. Μπορεί για να κατέβουν στο δρόμο να θέλουν είτε καινούργια ηχητικά είτε να είναι 28 Φεβρουαρίου.
https://parallaximag.gr/parallax-view/i-thrinodia-toy-somatos-sto-syntagma
Τέλος πάντων, έστω κι έτσι, και μόνο που υπάρχει κόσμος που πιστεύει στην αλληλεγγύη, μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε.
