Όταν λοιπόν, συνάδελφοι, στην επόμενη πορεία θα ακούσουμε «γαμημένοι δημοσιογράφοι», ή «μπάτσοι, τιβί, νεονάζι κτλ» να μην απορήσουμε. Είναι για δημοσιεύματα σαν αυτό εδώ, είναι για τη βρωμιά που κουβαλάει η δουλειά μας όπως κατάντησε, να ζέχνει από χιλιόμετρα. Και δεν το γράφω για τους συντάκτες του (ανυπόγραφου) δημοσιεύματος, έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν θα καταλάβουν. Το γράφω για όλους εμάς, τους υπόλοιπους του κλάδου, που δεν θα βγούμε δημόσια να αντιδράσουμε.
Σε αυτό το δημοσίευμα βιάζεται βάναυσα, τουλάχιστον 10 φορές, η αλήθεια και καθοδηγείται με τρόπο προκλητικό η κοινή γνώμη:
1 – Καταρχάς ο τίτλος: Το σημαντικό είναι ότι ο 20χρονος ήταν σεσημασμένος (χωρίς καν να αναφέρεται γιατί). Δεν ήταν το σημαντικό ότι ήταν άοπλος. Ούτε ότι ήταν μόλις 20 χρονών. Ενώ η λέξη «ανθρωποκυνηγητό» για τον τρίτο που διαφεύγει προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη απαξία και τρόμο για τους… ειδεχθείς εγκληματίες.
2 – Αν και έχει ήδη κυκλοφορήσει ευρέως το βίντεο όπου οι αστυνομικοί αναφέρουν στον ασύρματο πως ΔΕΝ υπάρχει τραυματίας αστυνομικός, στο μότο του θέματος αναφέρεται (ψευδώς) πως υπάρχουν 7 τραυματίες αστυνομικοί. Αναφέρεται και ο τραυματίας από τους επιβάτες μόνο που παραλείπεται η λεπτομέρεια ότι αυτός είναι τραυματίας από τις σφαίρες των αστυνομικών.
3 – Μόνο φτάνοντας στη δεύτερη παράγραφο (και όχι φυσικά στον τίτλο) διευκρινίζεται ότι ο 20χρονος είχε συλληφθεί «για κλοπές». Ενώ από τον τίτλο το γενικώς «σεσημασμένος» αφήνει τη φαντασία να οργιάσει – μπορεί π.χ. να σημαίνει και φονιάς, βιαστής και ό,τι άλλο ιδιαζόντως ειδεχθές.
4 – Στην περιγραφή του περιστατικού, μετά τον εμβολισμό των μηχανών της ΔΙΑΣ, αναφέρεται πως «ακολούθησε μεγάλος αριθμός πυροβολισμών», που δίνει την εικόνα πυροβολισμών και από τις δύο πλευρές, τη στιγμή που ΟΛΟΙ οι πυροβολισμοί (πάνω από 30) ήταν ΜΟΝΟ από τους αστυνομικούς.
5 – Στην ίδια παράγραφο περιγράφεται πως ο 20χρονος «τραυματίστηκε θανάσιμα». (Παθητική φωνή, όχι ενεργητική: Δεν τον τραυμάτισαν θανάσιμα – «τραυματίστηκε» θανάσιμα). Πώς τραυματίστηκε; Μήπως μόνος του, μήπως από τον συνεπιβάτη ή μήπως σκοτώθηκε από τους αστυνομικούς; Αμέσως μετά την αναφορά στον νεκρό προστίθεται ξανά η αναφορά στους (ανύπαρκτους) τραυματίες αστυνομικούς, που αυτή τη φορά γίνονται 8 αντί για 7 που ήταν στην αρχή του κειμένου.
6 – Η επόμενη παράγραφος, ξεκινά με τη σημαντική πληροφορία ότι ο νεκρός έχει δεχτεί περισσότερες από μία σφαίρες στο σώμα του και πάλι χωρίς να διευκρινίζεται από ποιον (αν και είναι ήδη γνωστό). Γρήγορα όμως και χωρίς να αλλάξει η παράγραφος, πάμε παρακάτω για να μάθουμε τρεις φορές το ίδιο πράγμα με εμφανή την αγωνία του συντάκτη να μας διαβεβαιώσει πως η δίωξη των αστυνομικών γίνεται μόνο για τυπικούς λόγους και στην ουσία για τα μάτια του κόσμου.
7 – Μαθαίνουμε λοιπόν για την παρέμβαση εισαγγελέα που θα διερευνήσει «ως είθισται» αν οι αστυνομικοί ενήργησαν βάσει των κανόνων. Κάτι σαν έθιμο είναι δηλαδή αυτό, όπως «είθισται» να τσουγκρίζουμε αυγά το Πάσχα. Και αμέσως μετά ότι οι αστυνομικοί συνελήφθησαν «σύμφωνα με την πάγια διαδικασία». Και για να μην έχετε καμία αμφιβολία και να το εμπεδώσετε, στο τέλος της ίδιας παραγράφου, μαθαίνουμε ότι στους αστυνομικούς «θα ασκηθεί δίωξη για ενδεχόμενο δόλο. Ωστόσο, η συγκεκριμένη αποτελεί μία πάγια διαδικασία σε ανάλογες περιπτώσεις».
8 – Προκλητικό είναι επίσης ότι παραλείπεται εντέχνως η λέξη «ανθρωποκτονία» καθώς προφανώς η δίωξη δεν είναι «για ενδεχόμενο δόλο» (δεν υπάρχει κανένα αδίκημα «ενδεχόμενος δόλος»). Η δίωξη είναι για ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ ΜΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΔΟΛΟ.
9 – Στην επόμενη παράγραφο, που προαναγγέλλει το βίντεο, στην ουσία υποδεικνύεται στον θεατή που θα το παρακολουθήσει τι πρέπει να νιώσει… Όχι την απαξία για τους εν ψυχρώ πυροβολισμούς και εντέλει τη δολοφονία αλλά γενικώς την αγωνία των κατοίκων αφού γίνεται λόγος για «κατάσταση πανικού που επικράτησε στην περιοχή, με τους κατοίκους να παρακολουθούν έντρομοι όσα διαδραματίζονταν έξω από τα σπίτια τους». Επίσης, για άλλη μια φορά γίνεται αναφορά γενικά στους «πυροβολισμούς που ακολούθησαν» χωρίς να αναφέρεται ποιοι πυροβολούσαν ενώ αναφέρεται πως «κόσμος τρέχει στους δρόμους για να καλυφθεί από τα πυρά» (ποιων;)
10 – Το γεγονός ότι μια γυναίκα (πιθανότατα αυτή που τραβάει το βίντεο) ακούγεται να λέει κλαίγοντας «τα παιδιά, τα παιδιά» δεν κρίνεται άξιο λόγου στο κείμενο περιγραφής. (σ.σ. Με λίγη ακόμα προσπάθεια ο συντάκτης θα μπορούσε να φανταστεί πως η γυναίκα, με τον όρο «παιδιά» εννοεί τους αστυνομικούς αλλά μάλλον αυτό κρίθηκε πολύ τραβηγμένο και θα μας παίρνανε χαμπάρι…).
Ασφαλώς αυτό το… ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος δεν είναι το μοναδικό δείγμα τέτοιας δημοσιογραφίας. Αυτής που από την πρώτη στιγμή μιας έντασης βιάζεται να δικαιώσει τους θύτες και να καθοδηγήσει τον τρόπο σκέψης της κοινωνίας. Όλα τα παραπάνω είναι μόνο ένα μικρό δείγμα του γιατί μας βρίζει ο κόσμος στους δρόμους και τουλάχιστον, συνάδελφοι, αν δεν κάνουμε τίποτα για να το αλλάξουμε, ας σταματήσουμε να απορούμε…