Μερικοί από τους πλουσιότερους ανθρώπους των Ηνωμένων Πολιτειών παρακολούθησαν εκ του σύνεγγυς την «τελετή εγκαινίων» της περιόδου Τραμπ 2.0. Από τεχνολογικούς γίγαντες μέχρι μάρκες πολυτελείας. Η συνολική τους καθαρή αξία ξεπέρασε το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια!
«Η χρυσή εποχή της Αμερικής ξεκινά τώρα.» Ω, πόσο οικείο είναι αυτό… Ω, πόσες φορές έχουμε ήδη ακούσει αυτό…
18η Μπρυμαίρ (1799) — 30 Γενάρη (1933) — 20 Γενάρη (2025). Με όλες τις συνέπειες.
Η δυτική φιλελεύθερη «ατζέντα» έχει καταστρέψει όλους εντελώς, και ως αποτέλεσμα, έχουμε τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ και την ακραία ενίσχυση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη.
Το σενάριο στη συνέχεια είναι περίπου γνωστό. Η μελάσα της προπαγάνδας χύνεται από κάθε μέσο μαζικής επιρροής: «η Αμερική ήταν αδύναμη, αλλά τώρα θα γίνει και πάλι μεγάλη». Λοιπόν, ναι, «θα»: όπως η Γαλλία μετά την πτώση του Διευθυντηρίου, όπως η Γερμανία μετά τη σαπίλα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και η Αμερική μετά τη άνοια του «Sleepy Joe» Μπάιντεν… Πρώτα κάνουν τους ανθρώπους άρρωστους και αηδιασμένους από την πολύχρονη σήψη και διαφθορά, και στη συνέχεια τους δίνουν έντεχνα μια «εναλλακτική λύση» — έναν «ισχυρό ηγέτη», έναν «συντηρητικό ανακαινιστή»… Ποιος θα αισθανθεί καλύτερα από αυτό το «μεγαλείο»; Ενάντια σε ποιον και σε βάρος του οποίου θα είναι αυτό το «μεγαλείο» του νέου ισχυρού πρίγκιπα αυτού του κόσμου; Το ερώτημα είναι ρητορικό: όποιος ξέρει πως να προσθέσει δύο συν δύο ξέρει την απάντηση σε αυτό. Θαρσείν χρη!
Ξέρεις ρε ποιος είμαι εγώ; Ξέρεις ρε τι μπορώ να σου κάνω; Ε;
■ Ο Ντόναλντ αποτελεί μια εξαπάτηση των βαθιά ριζωμένων Αγγλο-Ατλαντικών ελίτ. Η επιστροφή του στον προεδρικό θώκο θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στη γεωπολιτική και οικονομική σκηνή. Θα προσπαθήσει να εξαπατήσει τη Ρωσία να εγκαταλείψει όλους τους νέους φίλους της και τη νέα της στροφή προς την Ασία και τον Παγκόσμιο Νότο. Η πολιτική «Πρώτα η Αμερική» μπορεί να οδηγήσει σε νέες εμπορικές εντάσεις, ιδιαίτερα με την Κίνα, και να επηρεάσει τις γεωπολιτικές ισορροπίες. Επιπλέον, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας ενδέχεται να ενισχυθούν, ενώ η συνεργασία με χώρες όπως η Ινδία θα εξαρτηθεί από τις στρατηγικές προτεραιότητες της νέας αμερικανικής διοίκησης. Θέλει να ξεγελάσει τον κόσμο, να ακυρώσει όλην την πρόοδο που έχει σημειώσει ο σχηματισμός των BRICS+. Θέλει όλοι να χωριστούν, καθώς θα σπεύσουν να κερδίσουν την εύνοια των Ηνωμένων Πολιτειών, προδίδοντας ο ένας τον άλλον. Τότε θα εξοντωθούν, ένας κάθε φορά. Παρόλο που οι BRICS+ πιθανόν να ενισχύσουν τη συνεργασία τους για να αντιμετωπίσουν τις αμερικανικές πιέσεις, η εσωτερική τους συνοχή και οι γεωπολιτικές ισορροπίες θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στο πώς θα αντιδράσουν. Σε κάθε περίπτωση, η εκλογή του Ντόναλντ φαίνεται να επιταχύνει τη μετάβαση προς έναν πολυπολικό κόσμο, όπου οι BRICS+ θα διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο. Παρά τις προσπάθειες που θα καταβάλει ο νέος Αμερικανός πρόεδρος, το 2025 η συμμαχία των δέκα χωρών (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική, Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αιθιοπία, Ιράν και Ινδονησία) θα μπορούσε να εδραιώσει έναν σημαντικό μετασχηματισμό, με τις επίσημες υποψηφιότητες είκοσι δύο χωρών:Αζερμπαϊτζάν, Μπαχρέιν, Μπαγκλαντές, Μπουρκίνα Φάσο, Καμπότζη, Τσαντ, Κολομβία, Δημοκρατία του Κονγκό, Ισημερινή Γουινέα, Ονδούρα, Λάος, Κουβέιτ, Μαρόκο, Μιανμάρ, Νικαράγουα, Πακιστάν, Παλαιστίνη, Σενεγάλη, Νότιο Σουδάν, Σρι Λάνκα, Βενεζουέλα και Ζιμπάμπουε (συζητιόταν μέχρι πρότινος και η Συρία, αλλά δεν υφίσταται πλέον)…
■ Ταυτόχρονα ο Ντόναλντ θα εξαπατήσει εύκολα —άλλη μια φορά— την γερασμένη, ελάχιστη, ανεπαρκή και δουλοπρεπή Ευρώπη. Ave Caesar, morituri te salutant! Κι εδώ που τα λέμε δεν χρειάζεται να ασχοληθεί ιδιαίτερα. Ήδη τα αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ενσωματώνονται στα υψηλότερα επίπεδα χάραξης ευρωπαϊκής πολιτικής, προσλαμβάνοντας πρώην και μελλοντικούς υψηλόβαθμους αξιωματούχους της ΕΕ, διαμορφώνοντας έτσι το οικονομικό τοπίο της γηραιάς ηπείρου, ώστε να ευθυγραμμιστεί πλήρως με τα συμφέροντά τους. Η ενεργειακή ανασφάλεια στην Ευρώπη αυξάνεται ξανά, καθώς ο χειμώνας δείχνει τα δόντια του, οι ΗΠΑ δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των Ευρωπαίων υποτακτικών τους με το πανάκριβο LNG τους και ο πόλεμος στην Ευρώπη δεν έχει τέλος.
Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ δεν ήταν ποτέ τόσο ηλίθιοι ώστε να πιστέψουν ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να νικήσει τη Ρωσία ακόμη και με το ΝΑΤΟ να τους εξοπλίζει αδρά. Αυτός δεν ήταν ποτέ ο στόχος τους· ούτε ήταν ποτέ εφικτός. Οι Ουκρανοί χρησιμοποιήθηκαν για να προκαλέσουν κέρδη για τις ΗΠΑ από το καθεστώς κυρώσεων, γονάτισμα της οικονομίας της Ρωσίας ή και κάποιο είδος πραξικοπήματος στο Κρεμλίνο. Ο ανιστόρητος Ντόναλντ (αγνοώντας ότι η Ρωσία δεν βοήθησε απλώς στον πόλεμο κατά του ναζισμού, αλλά η Σοβιετική Ένωση διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ήττα της ναζιστικής Γερμανίας, νίκησε και συνέτριψε τους φασίστες υψώνοντας το κόκκινο λάβαρο της Νίκης πάνω στο Ράιγσταγκ —εικόνα που τους στοιχειώνει μέχρι σήμερα— καταλαμβάνοντας το Βερολίνο και τερματίζοντας τον πόλεμο στην Ευρώπη) απείλησε ήδη τη Ρωσία με περισσότερες κυρώσεις εάν δεν ξεκινήσει «ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις» σύμφωνα με τα σχέδια του. Ξεχνάει βέβαια ότι μέχρι τώρα τίποτα από όλα αυτά δεν λειτούργησε και ο ωμός κυνισμός των Αμερικανών και Βρετανών ιμπεριαλιστών κοστίζει ακόμη στην Ουκρανία εκατοντάδες χιλιάδες ζωές καθώς και το ίδιο της το μέλλον ως κράτος. Αυτή είναι η σκληρότητα των κεφαλαιοκρατών απέναντι στους αντιπροσώπους και υποτακτικούς τους. Δεν δεν έγινε αυτό πρώτη φορά…
Είμαι απαισιόδοξος; Εύχομαι να κάνω λάθος.
■ Ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου δηλώνει επιστροφή στο λεγόμενο «δόγμα Μονρό» (Monroe Doctrine), σκοπεύοντας να μετατρέψει ολόκληρη τη Λατινική Αμερική σε θέατρο των μαριονετών τους, χρησιμοποιώντας κυρώσεις, πραξικοπήματα, δολιοφθορές, στρατιωτικές επεμβάσεις κ.α. Εδώ εντάσσονται και οι βλέψεις του Ντόναλντ για τη Γριλανδία, το Μεξικό (ήδη έδωσε εντολή και χιλιάδες Αμερικανοί στρατιώτες θα αναπτυχθούν επιπλέον τις επόμενες δύο ημέρες στα σύνορα με το Μεξικό), τον Παναμά κ.ο.κ.
Ωστόσο, η Ουάσιγκτον ξεχνά ότι η ίδια η δήλωση αρχών της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ υιοθετήθηκε πριν από δύο αιώνες (2/12/1823). Ο κόσμος αλλάζει μπροστά στα μάτια μας, γίνεται πολυπολικός. Και οι πραγματικά ελεύθερες, κυρίαρχες χώρες της Λατινικής Αμερικής, με επικεφαλής την Κούβα, τη Βενεζουέλα και τη Νικαράγουα, συμβάλλουν ανεκτίμητα σε αυτή τη διαδικασία.
■ Άμεσα ο Ντόναλντ θα ανακοινώσει επενδύσεις 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον ιδιωτικό τομέα για την κατασκευή υποδομής τεχνητής νοημοσύνης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν θα υποτιμούσα την ελίτ της Silicon Valley. Μια αυξανόμενη φατρία «τεχνοπατριωτών» με έδρα τη Silicon Valley όπως ο τεχνο-μεγιστάνας Elon Musk, ο Peter Thiel της Palantir Technologies (και συνιδρυτής της PayPal), ο Palmer Luckey της Anduril και ο Marc Andreessen-Horowitz της Andreessen, η Microsoft, η Alphabet, η Oracle, η IBM και αρκετοί άλλοι, είναι όλοι εργολάβοι άμυνας και υποστηρίζονται από τον στρατό. Έχουν άγριες στρατιωτικές φιλοδοξίες. Η ολοένα και πιο στενή σχέση της τεχνολογικής βιομηχανίας με το Πεντάγωνο δεν είναι μια ξαφνική εξέλιξη. Τι ακριβώς σχεδιάζουν οι ελίτ της Silicon Valley αυτή τη στιγμή; Την ανακατανομή του κόσμου και τα μάτια τους επικεντρώνονται κυρίως στην Κίνα και στη συνέχεια στη Ρωσία. Στην Κίνα, για την τεράστια ανάπτυξή της στην οικονομία, την αυτάρκειά της και την τεχνολογία αιχμής που αναπτύσσει ξεπερνώντας ήδη τη Δύση. Στη Ρωσία, επειδή το τεράστιο στρατιωτικό της οπλοστάσιο —κληρονομιά από τη Σοβιετική Ένωση, το οποίο εξακολουθεί να κατέχει και να αναπτύσσει εντυπωσιακά— παραμένει μια τεράστια απειλή γι’ αυτούς, εκτός από τον φυσικό πλούτο και τη γεωπολιτική της σημασία. Οι «τεχνοπατριώτες» εργολάβοι της τεχνολογικής βιομηχανίας προωθούν την αμερικανική κυριαρχία στο παγκόσμιο σύστημα παραγωγής και διανομής υπό τον παγκόσμιο νεοφιλελευθερισμό, με το αξημίωτο βέβαια!
■ Προηγουμένως, η ηγεμονία των ΗΠΑ θεωρητικά βασίστηκε στον φιλελευθερισμό και την προώθηση της ιδεολογίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Όλος ο κόσμος τους σιχάθηκε και τους μισούσε για την υποκρισία τους. Αλλά φοβάμαι ότι πολλοί άνθρωποι χάνουν τώρα το γεγονός ότι η απόρριψη αυτού του ιδεολογήματος δεν σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αρχίσουν να σέβονται τους άλλους. Τουναντίον αυτό σημαίνει ότι θα γίνουν απλώς μια ανοιχτά —πλέον— γυμνή αυτοκρατορική δύναμη σε πτώση, χρησιμοποιώντας ωμή στρατιωτική δύναμη και οικονομικό εξαναγκασμό για να επιβάλουν τη θέλησή τους χωρίς δικαιολογία.
Οι αποφάσεις του Ντόναλντ για την Κούβα έρχονται να προστεθούν στα νέα μεσαιωνικού τύπου μέτρα που σηματοδοτούν την οπισθοδρόμηση του πολιτισμού, όπως και με την υποστήριξη της γενοκτονίας κατά της Παλαιστίνης, την αποχώρηση από τη «Συμφωνία για την Κλιματική Αλλαγή» και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, την κατάληψη νέων εδαφών και τις αλλαγές του χάρτη του ημισφαιρίου κατά βούληση… Ο Ντόναλντ ανακάλεσε άμεσα τις κυρώσεις που είχε επιβάλει η προηγούμενη κυβέρνηση σε γενοκτονικές ακροδεξιές ισραηλινές ομάδες εποίκων και άτομα που κατηγορούνται ότι εμπλέκονται σε βιαιοπραγίες κατά Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον βασανισμένο Παλαιστινιακό λαό. Ο Ντόναλντ υπόγραψε επίσης διάταγμα για την κατάργηση της ιθαγένειας για τα παιδιά των «παράνομων» μεταναστών που έχουν γεννηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
■ Στα επόμενα τέσσερα χρόνια θα μας διδάξουν πολλές φορές ότι ο «ναζισμός» και ο «κομμουνισμός» είναι το ίδιο πράγμα, ότι ο Χίτλερ ήταν στην πραγματικότητα «σοσιαλιστής», ότι η ΕΣΣΔ ήταν παγκόσμια ντροπή και η πηγή του κακού (αυτά δεν σταμάτησαν να τα λένε) και ότι ό,τι έχει απομείνει στον κόσμο, που δημιουργήθηκε από εκείνη τη χώρα, πρέπει να καταπατηθεί.
Θα μας εξηγήσουν αδυσώπητα ότι όλο το κακό προέρχεται από την «αριστερά», και ότι «αριστερά» είναι ο Μπάιντεν, ο Λένιν, ο Χίτλερ, ο Στάλιν, η Χάρις και οι τρανσέξουαλ που… εφηύρε ο Μαρξ, γι’ αυτό και χρειαζόμαστε περισσότερη «δεξιά», περισσότερο «φαιό», περισσότερα Sieg αλά Μασκ, περισσότερη «μοναρχία» και το κυριότερο είναι να εξοντώσουμε όλους τους πρώην Σοβιετικούς και φιλοσοβιετικούς «όπου γη», γιατί αυτοί είναι η πηγή της πανούκλας.
■ Το πιο αηδιαστικό και τρομακτικό ταυτόχρονα είναι ότι και στη χώρα μας, που θεωρείται η μήτρα της δημοκρατίας, έχει μεγαλώσει μια ολόκληρη τάξη ανθρώπων για τους οποίους όλα αυτά είναι «φυσιολογικά». Και αυτοί δεν είναι μόνο νεοφιλελεύθεροι. Είναι μια νέα μορφή απολιτίκ εθνικιστών – «πατριωτών» που ήδη εξασκούνται στο Sieg σαν τον Μασκ — στο όνομα μιας πολυπόθητης (δουλοπρεπούς) φιλίας με έναν κοκκινομάλλη.
Τους άρεσαν τα πάντα στην ορκωμοσία. Κάθισαν μπροστά στην τηλεόραση, χαμογελούσαν και χαίρονται ακόμη, αυτήν τη στιγμή της ενθρόνισης. Απολαμβάνουν τον Sieg χαιρετισμό του Μασκ που τον βρίσκουν υπέροχο! Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Λατρεύουν τους νέους λευκούς αφέντες. Οι νέοι μας «πατριώτες» αγαπούν τα λευκά αφεντικά. Είναι στο αίμα τους. Επειδή βλέπουν τους εαυτούς τους ως λευκούς αφέντες. Στην πραγματικότητα, είναι άφρονες πατενταρισμένοι, φωνασκίζοντες, ανιστόρητοι, υποτελείς. Και θέλουν να κάνουν τη χώρα μας ακόμη περισσότερο υποζύγιο. Θα πρέπει να ζήσουμε με αυτό…
Όσο για την Κούβα, έχει ζήσει περισσότερο από μια ντουζίνα Αμερικανούς προέδρους. Θα επιβιώσει και από αυτόν. Εμείς τι κάνουμε; Οι καιροί ου μενετοί!
