ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
-Μέρες καυτές και μολυσμένες.
Ανέβασε πυρετό το καλοκαίρι.43ο υπό σκιάν. Ζούμε στις σκιές, με ξεραμένα χείλη, σαν “σκιές” κι εμείς. Μπλαβιά και θυμωμένα σύννεφα, εμφανίστηκαν αιφνίδια και απειλητικά στον θερινό ουρανό. Νότισαν τον ασάλευτο αέρα, τον γιόμισαν θλίψη. Αφαίμαξαν την αισιοδοξία. Καημένε ανθρωπάκο! Σου άρπαξαν τη δύναμη, το κουράγιο, το φως.
-Χέρια άπληστα κουρελιάζουν την αξιοπρέπεια, τους κόπους και την αγωνία σου σ’ ανελέητο κυνήγι ενός αναίσχυντου πλούτου, ενός απεχθούς πολέμου.
-Σήκω, ανθρωπάκο! Διώξε τα σκιάχτρα που σε τρομάζουν, τα σύννεφα που σου κλέβουν το φως.
-Σήκω, όρθωσε ανάστημα! Και γίνε… γίγαντας!.. Μπορείς!!! (;)
