Τι είναι αυτή η κρίση που ακούμε συνεχώς την τελευταία 15ετία και ακόμη συνεχίζεται; Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, είναι κρίση του πολιτισμού, του περιβάλλοντος, θεσμών και αξιών, της ανθρώπινης υπόστασης! Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιεύουν από κοινού τα αποτελέσματα του ειδικού Ευρωβαρόμετρου για το μέλλον της Ευρώπης. Σε έρευνά τους που δημοσίευσαν για το 2025, το 74% των πολιτών της ΕΕ δηλώνει ότι, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία, η χώρα τους έχει ωφεληθεί από τη συμμετοχή της στην ΕΕ. Το 59% είναι επίσης αισιόδοξο για το μέλλον της ΕΕ και η εμπιστοσύνη στην ΕΕ παραμένει σε υψηλό επίπεδο. Το 67% των ερωτηθέντων συμφωνεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί χώρο σταθερότητας σε έναν ταραγμένο κόσμο! Το 83% συμφωνεί ότι η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει την οικονομική της ανεξαρτησία και να διαφοροποιήσει τις εμπορικές της σχέσεις με χώρες σε όλο τον κόσμο! Σχεδόν οκτώ στους δέκα (79%) υποστηρίζουν μια κοινή πολιτική άμυνας και ασφάλειας μεταξύ των κρατών μελών! Το 77% των Ευρωπαίων ερωτηθέντων συμφωνεί ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί απειλή για την ασφάλεια της ΕΕ!
Σε ότι αφορά τις προσδοκίες για την επόμενη πενταετία, οι πολίτες 18 χωρών της ΕΕ (μεταξύ τους και της χώρας μας) περιμένουν χειροτέρευση παρά βελτίωση. Παρόλα αυτά, το 77% των πολιτών στην Ελλάδα και το 91% στην Κύπρο, σε σχέση με το 68% σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θέλει να ενισχυθεί ο ρόλος της ΕΕ για την προστασία τους από παγκόσμιες κρίσεις και κινδύνους ασφαλείας! Δηλαδή οι νεοέλληνες δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, ζουν στην κοσμάρα τους· για τους νεοέλληνες «πέρα βρέχει»!
Όμως, να θυμάστε ότι πριν φτωχύνουμε οικονομικά καταρρεύσαμε ηθικά και πολιτισμικά… Στην κοινωνία μας που δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό, κάθε άνθρωπος που γεννιέται, ξεκινά τη ζωή του με πολλά μειονεκτήματα σε σχέση με τα παιδιά άλλων ευρωπαϊκών λαών: Χρέος που δεν μπορεί να ξεπληρώσει σε ολόκληρη τη ζωή, θρησκευτικός φονταμενταλισμός και προσηλυτισμός, κακή διατροφική αγωγή, παχυσαρκία, πολυφαρμακία, έλλειψη γυμναστικής, κάπνισμα, αλκοολισμός, ναρκωτικά και ένα εκπαιδευτικό σύστημα, που υστερεί τραγικά σε γνώσεις και σε παιδεία, συνδυάζονται με μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα χαμηλών προσδοκιών βολέματος και ρηχών αξιών. Ηθικές αξίες όπως τιμιότητα, ευθύτητα, φιλία, σωφροσύνη, αλληλεγγύη, προθυμία, συμπόνια, εμφανίζονται σαν εξαιρέσεις στην καθημερινότητά μας! Ζούμε σε μια υπανάπτυκτη χώρα του καπιταλισμού. «Στην μόνο αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους» όπως είχε πει ο αξέχαστος Βασίλης Τριανταφυλλίδης. Αλλά είμαστε ευχαριστημένοι γιατί γίναμε «ευρωπαίοι»!
.
Ο Αμερικανικός τρόπος ζωής, η ξεφτιλισμένη ευρωπαϊκή γραφειοκρατία και οι ντόπιοι τοποτηρητές τους έχουν επιβάλει πλέον στους νέους μας την νέα ρωμαίικη μόδα, τη γλώσσα των Greeklish. Διασκεδάζουμε μέσω πλύσης εγκεφάλου, παρακολουθώντας τις χολιγουντιανές και νεοελληνικές παρωδίες. Βασικό μέσο «διασκέδασης» ή ολοκληρωτικής αποβλάκωσης, η τηλεόραση με τα τηλεσκουπίδια της. Το διαδίκτυο χρησιμοποιείται επίσης αποβλακωτικά με πολύωρες εντρυφήσεις σε διαδικτυακές πλατφόρμες, όπου πίσω από μια οθόνη κι ένα πληκτρολόγιο κάνουμε την «επανάστασή» μας, διοχετεύουμε την οργή μας για τις αδικίες που βιώνουμε, γινόμαστε υβριστές. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια διαπαιδαγωγούν κι εθίζουν στον κόσμο στη βία, τον πόλεμο, τον θάνατο, αποβλακώνουν από μικρά παιδιά μέχρι και… πρωθυπουργούς!
Ποια είναι τα πρότυπα της νεολαίας μας; Οι διαδικτυακές προσωπικότητες (Influencers) με εκατομμύρια ακολούθους, oi digital creators, οι «πνευματικοί», οι τραγουδιστές και ηθοποιοί που προωθούν τα τηλεκανάλια, οι ντοπαρισμένοι αθλητές, οι μπάρμενς, οι τηλεπαρουσιαστές, οι τηλεοπτικές γλάστρες, οι celebrities, οι «ψινάκηδες», οι τηλελλαδέμποροι, τα golden-boy’s, οι πολιτικάντηδες, οι αθλητικοί «παράγοντες» και διάφοροι άλλοι πρωταγωνιστές της ρωμαίικης παρακμής… Όνειρα των νέων αποτελούν τα ακριβά αυτοκίνητα-μοτοσυκλέτες, οι βίλες, οι καριέρες, ένας πετυχημένος (οικονομικά) γάμος, τα ταξίδια και ο άκρατος νεοπλουτισμός. Αγαπημένο τους διάβασμα είναι τα κουτσομπόλικα online περιοδικά, οι τσόντες, οι «αθλητικές» εφημερίδες, περιοδικά για αυτοκίνητα, αστρολογία, lifestyle κ.ά. Όσο για πνευματικά έργα της ανθρωπότητας, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, την ψυχολογία, την ιστορία, την ποίηση κλπ, ούτε λόγος να γίνεται. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις…
Δείτε γύρω μας όλα τα καταθλιπτικά και κακότεχνα έργα «τέχνης», που προωθεί η σύγχρονη «αναπτυγμένη» κοινωνία μας. Η νεοελληνική αθλιότητα στην τέχνη! Οι τραγικές πολυκατοικίες και μονοκατοικίες στις οποίες ζούμε, οι άθλιες τεράστιες μπετόχτιστες εκκλησίες, τα δημόσια κτίρια-κουτιά-στρατώνες. Η αθλιότητα κι ο εξευτελισμός του ανθρώπινου είδους μέσα από τη showbiz και την υποκουλτούρα. Απ’ την καταθλιπτική μουσική των βυζαντινών, φθάσαμε στη μεταπολεμική μιζέρια, στο κλάμα και στον οδυρμό των «λαϊκών», για να καταλήξουμε σήμερα στα απαράδεκτα και παρακμιακά λαϊκά, ποπ και σκυλάδικα της κάθε μιας Πάολα, της Βανδή, της Παπαρίζου, του Ρουβά, του Μαζονάκη, του Σφακιανάκη, του Αργυρού, της Josephine, της Demy και του κάθε χλιμίτσουρα που παράγει το σύστημα της υποκουλτούρας και του λένε πως έχει φωνή… Αθλιότητα εμφανίζεται και στο θέατρο, από την εποχή του Ξανθόπουλου και της σταρ Βουγιουκλάκη, μέχρι την αποκαρδιωτική και ατάλαντη σημερινή εποχή του κάθε Γλέτσου, Ψάλτη, Σεφερλή και Λιγνάδη… Στόχος ζωής η «διασκέδαση» και οι διακοπές στη Μύκονο με τα σουαρέ, τα όργια και τα τρενάκια…
Πνευματικοί δημιουργοί όπως ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκης, ο Κατράκης, ο Χορν, η Λαμπέτη, η Κυβέλη, ο Βεάκης, ο Ρίτσος, ο Ελύτης, αλλά και ο Γκίκας, ο Τσαρούχης, ο Μόραλης, ο Τάσος κλπ, αποτελούν τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα… Οι κυβερνώντες της ελληνόφωνης αποικίας χτυπούν το κακό στη ρίζα, παίρνουν μέτρα: εξοντώνουν την όποια απομένουσα εκπαίδευση. Να θυμάστε ότι η εγκατάλειψη και οι περικοπές στην εκπαίδευση δεν στοχεύουν ποτέ στην εξοικονόμηση πόρων, αλλά στην υπονόμευση της όποιας αντικαθεστωτικής σκέψης!
Η ένταση του φαινομένου της θρησκειοπάθειας απλώνεται συνεχώς. Χωρίς τον θεοκεντρισμό, τον σκοταδισμό και τα δόγματα πίστης, η επιστήμη θα ήταν σήμερα πολλά χρόνια μπροστά και εκατομμύρια ανθρώπων δεν θα είχαν πεθάνει από τα χέρια του φανατισμού και της άγνοιας. Η αιτία που στους μεταγενέστερους, χριστιανικούς, σκοτεινούς καιρούς γκρεμίστηκαν η ελληνική εκπαίδευση, οι βιβλιοθήκες, η γνώση, η φιλοσοφία, τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, οι ζωγραφιές, τα αγάλματα, είναι ότι θύμιζαν το ανθρώπινο μέτρο, ότι καλλιεργούσαν γνώσεις που είχαν σαν αντικείμενο τον άνθρωπο στην φύση…
.
Όταν η οικονομική κρίση του καπιταλισμού είναι έντονη και παρατεταμένη (όπως τώρα), συνοδεύεται κι από έντονη πνευματική και ηθική κρίση. Η κατάσταση ευρύτατων στρωμάτων επιδεινώνεται απότομα, έντονα και με γρήγορους ρυθμούς. Τα κατώτερα στρώματα εξαθλιώνονται και είναι στο όριο της επιβίωσης, ενώ η κρίση αγκαλιάζει και άλλα στρώματα, που είχαν μέχρι τώρα ανεκτή ή και ικανοποιητική διαβίωση.
Στα χρόνια της παρακμής της Ρώμης, οι ισχυροί γαιοκτήμονες πλούτιζαν χρησιμοποιώντας χιλιάδες εξαθλιωμένους δούλους στα λατιφούντια, ενώ στην σημερινή εποχή του ιμπεριαλισμού το κεφάλαιο αντιμετωπίζει τα προβλήματα κερδοφορίας του οδηγώντας στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση και την εξόντωση εκατομμύρια ανθρώπων.
Μάλιστα αυτή η αθλιότητα συνυπάρχει, ιδιαίτερα σήμερα, με την πρωτοφανή συσσώρευση πλούτου, ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, της επιστήμης, της τεχνολογίας — δυνάμεις που ιδιοποιείται μια δράκα ανθρώπων, με τίμημα τη φτώχεια ευρύτατων μαζών, και τη διόγκωση της ανεργίας, που πλήττει ιδιαίτερα νέους με πανεπιστημιακές σπουδές και άλλες προσδοκίες —, τον στρεβλό άκρατο καταναλωτισμό, την καταστροφή του περιβάλλοντος και, το χειρότερο, βάρβαρους πολέμους που εξαθλιώνουν και καταστρέφουν εκατομμύρια ανθρώπων.
Πρόκειται για μια εκρηκτική ενότητα αντιθέτων, επιστημονικά ερμηνεύσιμη, αλλά που αυθόρμητα στον ανθρώπινο νου αντανακλάται ως ασυμβίβαστη και παράλογη αντίφαση, ωθώντας τον στην παραίτηση από τη ματαιοπονία, όπως νομίζει, μιας λογικής ερμηνείας· της συστηματικής, για παράδειγμα, καταστροφής του περιβάλλοντος, άρα και του πλανήτη. Και ταυτόχρονα, στην αναζήτηση της ανορθολογικής πίστης, της μεταφυσικής δύναμης που μπορεί να μας σώσει ατομικά, της τύχης και της μοίρας: από την άνθιση του χρηματιστηρίου, των τυχερών παιχνιδιών και της απάτης της αστρολογίας, ένα νευρωτικό καταναλωτισμό, ως φρούδα προσδοκία για τους πολλούς παρά ως πράξη, ή ακόμα και τη φυγή από την πραγματικότητα (ναρκωτικά, αλκοόλ), που παίρνει μορφή επιδημίας στα μεγάλα κέντρα του «πολιτισμένου» κόσμου.
Ο άνθρωπος κλίνει προς την επιλογή του μεταφυσικού και του ανορθολογισμού, αναζητώντας σ’ αυτά δύναμη, νόημα, σωτηρία, όταν η λογική του βραχυκυκλωθεί, όταν η συνείδηση και ο ψυχικός του κόσμος κυριευτεί από πανικό, αποστροφή και αηδία για τον υπαρκτό κόσμο. Βέβαια, αυτή η στροφή προς τη θρησκεία, την παραθρησκεία και τον ανορθολογισμό εν γένει, δεν παράγεται αυθόρμητα μόνο από τις αντιθέσεις, τον παραλογισμό και την έντονη ανασφάλεια που γεννά το σύστημα της αγοράς και της εκμετάλλευσης. Αντίθετα, ενισχύεται από τους παράγοντες που εξυπηρετούνται από μια τέτοια αναζωπύρωση, δηλαδή από τις κυρίαρχες ομάδες του συστήματος, τις ίδιες τις θρησκείες και τις παραθρησκευτικές οργανώσεις, την εμπορευματοποίηση αυτής της στροφής από επιχειρήσεις και «επαγγελματίες» του είδους.
Βλέπεις το σύστημα έχει κάθε λόγο να ενθαρρύνει την αναζωπύρωση της πίστης και της μεταφυσικής, την αποστασιοποίηση των μαζών από την προσπάθεια για βελτίωση της υπαρκτής κοινωνίας, τη φυγή και την εκτόνωση σε «παραδείσους» ακίνδυνους για τον καπιταλισμό…
Σήμερα, με τη χρήση των ψηφιακών μίντια, εξωραΐζουν την σαπίλα του συστήματος. Κι όλοι οι «κυρ-Παντελήδες» … πέφτουν από τα σύννεφα, όταν διαβάζουν τα αστυνομικά δελτία, τα εγκλήματα και τον ξεπεσμό, τις φυσικές καταστροφές λόγω ανύπαρκτης πρόνοιας, τα σκάνδαλα των «ημέτερων», τα κρατικά εγκλήματα, την έξαρση της καταστολής, όταν αντικρίσουν κατάματα την κανονικότητα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Η υποκρισία ξεχειλίζει!
.
Μπροστά στον καλά προετοιμαζόμενο νέο παγκόσμιο πόλεμο, στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, στη θερμοπυρηνική απειλή που παρουσιάζει γεωμετρική αύξηση και την αλόγιστη κλιμάκωση και χρήση των εξοπλισμών τόσο στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, με τους λαούς σε κλοιό θανάτου, ενώ ή καθημερινότητα τρελαίνει και το κράτος αναγορεύεται σε προαιώνια αξία, ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε το γεγονός ότι γινόμαστε ένα χρόνο μεγαλύτεροι, ότι το 2026 θα φέρει –θέλει δε θέλει– κάτι καινούριο!
Υπάρχει ελπίδα ν᾿αλλάξει αυτός ο κόσμος; Είναι στο το χέρι μας ν’ αλλάξουμε την πορεία αυτού του τόπου όχι όμως με λόγια, αλλά με έργα; Να ανακόψουμε την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να φέρουμε τη μεγάλη κοινωνική και πολιτισμική αλλαγή που χρειάζεται ο τόπο μας. Σήμερα έχει γίνει αναγκαίο, περισσότερο από ποτέ, να υπερβούμε αυτήν την αυτοκαταστροφική, θρησκόληπτη, ατάλαντη κοινωνία ανατρέποντας την. Γιατί; Επειδή εξελίσσουν έναν τεράστιο μηχανισμό ελέγχου και καταπίεσης του λαού. Για τη δημιουργία νέων και για την ενίσχυση των υφιστάμενων κατασταλτικών μηχανισμών, αστυνομικών, στρατιωτικών και δικαστικών, τη διεύρυνση και διακρατική σύνδεση του φακελώματος με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, το χτύπημα των διαδηλώσεων και των αγώνων των εργαζομένων, την κατασυκοφάντηση της λαϊκής δράσης και έκφρασης που ενοχλεί την εξουσία της ολιγαρχίας του πλούτου, την παραχάραξη της Ιστορίας και των αγώνων του λαού, την απάνθρωπη αντιμετώπιση των προσφύγων και των μεταναστών.
Η καταστολή στα εργατικά δικαιώματα, στον πολιτισμό, στην επιστήμη, στην ίδια τη ζωή, δεν είναι ένα φαινόμενο εξαίρεσης, αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής. Η σημερινή κατάσταση υποβάθμισης της ηθικής, της πολιτικής, των ανθρώπινων αξιών σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής στη χώρα και στην Ευρώπη γενικότερα, η προετοιμασία ενός νέου καταστροφικού μεγάλου πολέμου δεν είναι θέμα ανικανότητας ή παρεκτροπή. Είναι η κανονικότητα του συστήματος!
Προβληματιστείτε μαζί μας για τον επερχόμενο κίνδυνο πολέμου στον κόσμο ολόκληρο, που μόνο οι λαοί με τον αγώνα τους μπορούν να σταματήσουν. Η σημερινή εποχή που ζούμε είναι σίγουρα μια εποχή μεγάλης καμπής στην ανθρώπινη ιστορία. Σε πολλούς αυτές τις μέρες έρχεται ο άνεμος της ακρίβειας, της εξαθλίωσης, της φτώχειας, της καταστολής, του πολέμου και του θανάτου, αντί για τον… Άι Βασίλη! Κι όπως μακραίνουν οι χειμωνιάτικες νύχτες, άλλοι προτιμούν να πιστεύουν την τηλεόραση, που εξακολουθεί ν’ αδιαφορεί επιδεικτικά για την φτώχεια και την εξαθλίωση του λαού, για την γενοκτονία των Παλαιστινίων, για τους «πολιτιστικά μη προνομιούχους», για τους «φτωχούς τω πνεύματι», κι άλλοι –ανεξήγητα– απολαμβάνουν τον μικρόκοσμό τους μπροστά στη θαλπωρή της φωτιάς που καίει μπροστά τους. Καίγοντας ανθρώπους, λαούς, μικρά παιδιά, στο όνομα της καπιταλιστικής κρίσης και των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών για την κυριαρχία στον κόσμο, για την συσσώρευση όλο και περισσότερου κεφαλαίου στα χέρια ελάχιστων χυδαίων πλουτοκρατών.
Ας μην ξεχνάμε ότι στην καπιταλιστική διάρθρωση της κοινωνίας, ο πόλεμος είναι πάντα μια τόσο συνηθισμένη υπόθεση, ώστε η ειρήνη είναι συνδεμένη με το μαύρο χιούμορ: «ειρήνη καλείται το μεταξύ δύο πολέμων διάστημα»…
Όλα δείχνουν το μεγάλο και ανεπίλυτο πρόβλημα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, είναι αυτό της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου που δεν βρίσκει διέξοδο και οδηγεί σε πολέμους σε κάθε γωνιά της γης. Μετά το ουκρανικό μέτωπο, έχουμε ένταση στα Βαλκάνια (Κόσοβο), νέα κλιμάκωση στον Καύκασο, κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας στο μέτωπο του Ειρηνικού, την Κορεατική χερσόνησο – Ταϊβάν, στη Βενεζουέλα, την αναζωπύρωση του μετώπου στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο και τη Συρία, και απειλείται γενικότερη σύρραξη, ενώ παράλληλα συνεχείς απελευθερωτικές εξεγέρσεις στην Αφρική κλπ. Οι παγκόσμιες αλλαγές στα δόγματα της γεωπολιτικής, η πολυπολικότητα του καπιταλιστικού κόσμου που αναπτύσσεται με γεωμετρικούς ρυθμούς, φέρνουν στην επιφάνεια ραγδαίες αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στους συσχετισμούς δυνάμεων. Νέοι πόλοι και οικονομικά κέντρα αναπτύσσονται στον καπιταλιστικό κόσμο που επιχειρούν να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην κυριαρχία του συστήματος. Η ηγεσία της μέχρι τώρα κυριαρχίας της Αμερικανικής χρηματιστικής ολιγαρχίας βλέποντας τον κίνδυνο της απώλειας της πρωτοκαθεδρίας, βλέποντας πως υπάρχουν πλέον και άλλοι που θέλουν να γίνουν «χαλίφης στη θέση του χαλίφη» χρησιμοποιεί όλα τα μέσα που διαθέτει, θεμιτά και αθέμιτα, σε βάρος των λαών του κόσμου, δημοσιοποιεί και υλοποιεί το νέο δόγμα κυριαρχίας της, το νέο δόγμα Μονρόε. Η επιθετικότητα του άξονα του ιμπεριαλισμού και οι ανταγωνισμοί για την παγκόσμια κυριαρχία καλλιεργούν ανοιχτά πλέον τον φασισμό!
Ο χειμώνας ξεκίνησε λοιπόν! Κρύο, ψύχος, δεξιές και ακροδεξιές πλειονότητες στα κοινοβούλια της άλλοτε κραταιάς και ακμάζουσας Ευρώπης. Θυμάστε τις κρίσιμες καμπές των χρονιών που έχουν περάσει; Χαρακτηρίζονται από το πισωγύρισμα του παγκόσμιου εργατικού κινήματος, την ακρίβεια και τη φοροληστεία, την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων που με πολλούς αγώνες και πολύ εργατικό αίμα καταχτήθηκαν.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι μπορούν στο σημερινό σύστημα να εξαλειφθούν πρακτικές διαφθοράς που συνδέονται με κρατικές υπηρεσίες, παρακρατικούς μηχανισμούς και με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, στρεφόμενοι σε αμεσοδημοκρατικές, φιλοπεριβαλλοντικές τοπικές κοινωνίες της ισοκατανομής πόρων και εξουσιών, ώστε να φτάσουμε σε πνευματική και πολιτισμική ανάπτυξη ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα. Ότι μπορεί να αλλάξει ο καπιταλισμός και να γίνει ανθρώπινος!
Όσο περισσότερο συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση αυτής της καπιταλιστικής εξαθλίωσης, της σάπιας αστικής κοινωνίας που ζέχνει, τόσο μεγαλύτερες ανοίγονται οι προοπτικές, οργανωμένα να την αντιπαλέψουμε. Πολεμάμε το σύστημα, τις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές, τη φτώχεια και την εξαθλίωση του λαού, την πολιτιστική μιζέρια, τα μέτρα και τις μεθόδους καταστολής, συνολικά. Με όπλο μας την παγκόσμια ταξική αλληλεγγύη αντιστεκόμαστε και οργανώνουμε τη δική μας αντεπίθεση στην καταστολή, τη μιζέρια, την εκμετάλλευση, την εξαθλίωση, την δική μας αντεπίθεση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
.
Μπορούμε να βάλουμε στόχο επιβίωσης το να δημιουργήσουμε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία, που θα δυναμώσει την πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αξιοποιώντας την Ιστορία και τις αγωνιστικές παραδόσεις μας, μπορούμε να βάλουμε φραγμό στις επιδιώξεις της πλουτοκρατίας, ενάντια στην υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής, ενάντια στους πολέμους που σπέρνουν σε κάθε γωνιά της γης, κι ετοιμάζουν μεθοδικά και για τη γειτονιά μας.
Λύσεις στα προβλήματα αυτά δεν χωρούν μέσα στο πλαίσιο του καπιταλισμού, όπως πιστεύουν και διακηρύσσουν πολλοί. Η λύση για τους λαούς δεν βρίσκεται στις αυταπάτες που σκορπούν οι αστικές δυνάμεις και οι απολογητές τους. Μόνο η εργατική εξουσία, η κατάργηση του κέρδους, θα οικοδομήσει μια κοινωνία στην οποία οι ανάγκες του εργαζόμενου ανθρώπου θα είναι στο προσκήνιο και κύρια κατεύθυνσή της.
Μήπως πρέπει να φτάσουμε στον πάτο, ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να δούμε τις πραγματικές αιτίες της εξαθλίωσης και τον πραγματικό αντίπαλο: το κεφάλαιο και την εξουσία του, ώστε αντιπαλεύοντας κάθε λογής θεωρίες «εκδημοκρατικού» ή «λαϊκού» καπιταλισμού, να πολεμήσουμε τις συνέπειες της αστικής πολιτικής;
Μήπως πλησιάζει η στιγμή να ξεκινήσει η λαϊκή αντεπίθεση; Βρισκόμαστε μήπως στην κρίσιμη συγκυρία που απαιτείται η βέλτιστη συσπείρωση και μαχητικότητα του συνόλου των αντι-ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του πλανήτη για την συντριβή του επιτιθέμενου καπιταλισμού, για την επιβίωση της ανθρωπότητας, για την επαναστατική προοπτική της νέας δίκαιης κοινωνίας, τον σοσιαλισμό, όπου όλοι θα μπορούν να ζουν με όρους ισότητας, δικαιοσύνης και αδελφοσύνης; Είναι καθήκον όλων των προοδευτικών δυνάμεων όπου γης!
Μήπως οι επαναστατικοί κοινωνικοί μετασχηματισμοί που θα ανοίγουν τον δρόμο για την επανάσταση, την ήττα του ιμπεριαλιστικού άξονα και την χάραξη σοσιαλιστικής προοπτικής για την ενοποίησης της ανθρωπότητας είναι εφικτή;
Είμαστε αισιόδοξοι για τους σεισμούς του μέλλοντος που θα έρθουν! Όπως μετά από μια ξαφνική καλοκαιριάτικη μπόρα, ζεστός και λαμπερός ξεπροβάλλει ο ήλιος, έτσι και η ελπίδα μας για έναν νέο κόσμο, για την έγερση και την ειρήνη, ζεσταίνει τις καρδιές μας και θα λιώσει τους πάγους της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Ονειρευόμαστε και αγωνιζόμαστε για έναν νέο κόσμο δικαιοσύνης, ισότητας, με ειρήνη! Μας εμπνέει το όραμα μιας κοινωνίας δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δίχως φτώχεια, κοινωνική αδικία και ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Μπορούμε όλοι να συμβάλλουμε από το δικό μας μετερίζι να γίνει πράξη η διαχρονική κραυγή αντίστασης του κομμαντάντε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα: «…όλη μας η δράση είναι μια κραυγή πόλεμου ενάντια στον ιμπεριαλισμό και μια παλλόμενη έκκληση για την ενότητα των λαών ενάντια στον μεγάλο εχθρό του ανθρώπινου γένους…». No pasaran! Venceremos!
Ή μήπως όλα αυτά δεν σας ενδιαφέρουν, αρκείστε στον μικροαστικό σας μικρόκοσμο, τη μιζέρια σας και τίποτα πια δεν σας συναρπάζει; #
