Η καθημερινή είδηση ότι το κράτος δολοφόνος ανενόχλητο σφαγιάζει κατά εκατοντάδες αμάχους, την ώρα μάλιστα που οι λιμοκτονούντες Παλαιστίνιοι προσπαθούν να φτάσουν σε ένα μπιτόνι νερού, η ένα σακί αλεύρι, έχει γίνει πλέον συνήθεια. Και η διεθνής κοινότητα, περί αλλά τυρβάζει. Τώρα πλέον, δεν κινδυνεύουμε να μοιάσουμε εμείς με το τέρας, αλλά το τέρας με μας…
Τα λόγια πετούν, οι πράξεις μένουν
Θα συμφωνήσω με τους πολλούς οι οποίοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση, αλλά όχι για τους ίδιους λόγους. Διότι αυτή η επικρατούσα αντίληψη της μη αντιπολίτευσης, βασίζεται κυρίως στα χαμηλά κομματικά ποσοστά της.
Στην πραγματικότητα όμως, η ανίσχυρη αντιπολίτευση, οφείλεται στο ότι αυτή περιορίζεται μόνο στα λόγια. Και μάλιστα σε βαρύγδουπες κορώνες που έχουν μόνο σκοπό, τον εντυπωσιασμό. Γαλάζια συμμορία αποκαλεί ο Ανδρουλάκης την κυβέρνηση, γαλάζια μαφία και εγκληματική οργάνωση ο ΣΥΡΙΖΑ, είστε οι χειρότεροι φασίστες, συμπληρώνει η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Δεν έχουν άδικο και δεν είναι μακριά η αλήθεια.
Αλλά και μετά τι;
Με ισχύοντα τα παραπάνω με τα οποία “στολίζουν” τη κυβέρνηση τα κόμματα της αντιπολίτευσης, έχουμε κατάλυση της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Και τι λέει το άρθρο 120 του Συντάγματος; Γιατί δεν το εφαρμόζουν; Αν το επιχειρήσει οποιοσδήποτε πολίτης, θα συλληφθεί ακριβώς για τον ίδιο λόγο!
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης όμως, λόγω και του θεσμικού τους ρόλου, μπορούν να θέσουν τέτοιο ζήτημα, απέχοντας από όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Έτσι δεν συμμετέχουν στις επιτροπές, δεν ψηφίζουν κανένα νομοσχέδιο που καταθέτει η κυβέρνηση, δεν συζητούν κανένα θέμα μαζί της και γενικώς δεν απευθύνονται σε κανέναν μέλος της. Σε αντίθετη περίπτωση, με μόνο τα λόγια, δεν καταφέρνουν τίποτα άλλο από το νομιμοποιούν μια κυβέρνηση, πρωταθλήτρια των σκανδάλων.
Πράξεις λοιπόν και όχι ακίνδυνες μεγαλοστομίες.
