«Όπου ακούς πολλά κεράσια
κράτα μικρό καλάθι.»
Ελληνική λαϊκή παροιμία
Στη ρημαγμένη λωρίδα της Γάζας, παρά την κατακραυγή των λαών, οι ισραηλινοί συνεχίζουν να απλώνουν τον λιμό και την καταστροφή. Κυνικοί και αποκρουστικοί οι σιωναζί, σε μια περιοχή απέραντων ερειπίων, με εκατομμύρια άστεγους, πεινασμένους και εξουθενωμένους ανθρώπους, συνεχίζουν να εκδίδουν διατάγματα και εντολές εκκένωσης. Συνεχίζουν να βομβαρδίζουν και να δολοφονούν ασταμάτητα ό,τι κινείται, με το επιχείρημα της «αυτοάμυνας» και της αντιμετώπισης των «κινδύνων»…
Έχοντας διακηρύξει αρχικά ότι στόχος τους ήταν να εξαλείψουν τη Χαμάς (Harakat al-Muqāwama al-Islāmiyya), η οποία, σύμφωνα με τους ίδιους, αριθμούσε σε 4-6.000 μαχητές, σχεδόν δυο χρόνια μετά έχουν δολοφονήσει περισσότερους από 65.000 ταυτοποιημένους Παλαιστίνιους, ενώ χιλιάδες άλλοι βρίσκονται θαμμένοι κάτω από τα ερείπια — χωρίς να υπάρχουν πιθανότητες να βρεθούν — που δημιουργούν οι βομβαρδισμοί του IDF που ισοπεδώνουν τις πόλεις και τους οικισμούς στη λωρίδα της Γάζας. Ζαλισμένοι από το αίμα του άοπλου λαού, στο οποίο κολυμπάνε οι σιωνιστές, επιχειρούν να εξοντώσουν τα 2,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιους και με όπλο την πείνα, στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης-εξόντωσης που φτιάχτηκε ποτέ, υλοποιώντας ταυτόχρονα τα σχέδια τους για τον βίαιο εκτοπιισμό και μετεγκατάστασή τους σε άλλα μέρη. Αρωγούς στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού έχουν τις περισσότερες κυβερνήσεις του κόσμου, που άμεσα ή έμμεσα υποστηρίζουν το σιωνιστικό μόρφωμα με εξοπλισμό, με το εμπόριο, τις διευκολύνσεις και βέβαια με την αφωνία τους μπροστά στο έγκλημα ενός λαού.
Και να που φτάσαμε στη μέρα που τα καθεστώτα τα οποία χρηματοδοτούν τη γενοκτονία των Παλαιστινίων να «αναγνωρίζουν» ένα υποτιθέμενο «παλαιστινιακό κράτος» χωρίς στρατό, χωρίς δημοκρατία, στο έλεος της σιωνιστικής αποικίας παιδοκτόνων που επιβλήθηκε στην περιοχή από τις αποικιοκρατικές-ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Η πρωτοβουλία της Γαλλίας και της Σαουδικής Αραβίας στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, που παρουσιάστηκε ως «αναγνώριση της Παλαιστίνης», και στις 12 Σεπτέμβρη συγκέντρωσε την υποστήριξη πολλών χωρών (πέρασε με ευρεία πλειοψηφία 142 ψήφων υπέρ, 10 κατά και 12 αποχές), αποτελεί στην πραγματικότητα ένα δυτικά υποστηριζόμενο σχέδιο για την επιβολή αφοπλισμού των Παλαιστίνιων και την εδραίωση του σχεδίου των σιωνιστών για το «Μεγάλο ισραήλ»! Οι χώρες που αναγνωρίζουν το «παλαιστινιακό κράτος» έφτασαν τις 157 σε σύνολο 193 χωρών μελών του ΟΗΕ.
Αποτέλεσε έκπληξη για πολλούς η ξαφνική αλλαγή στάσης των νάνων ηγετών των Δυτικών χωρών, που μέχρι τώρα χαρακτηριζόταν από την εκκωφαντική αφωνία τους μπροστά στη γενοκτονία των Παλαιστινίων που πραγματοποιεί το σιωνιστικό μόρφωμα και τώρα, εντελώς ξαφνικά, αναγνωρίζουν στη συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το «Παλαιστινιακό κράτος» (Dawlat Filastin), ενώ παράλληλα συνεχίζουν να τροφοδοτούν με όπλα το ισραήλ.
Μήπως, λέω μήπως, όλες αυτές οι «καλοπροαίρετες» χώρες ακολουθούν μια άλλη, κρυφή ατζέντα, και με αυτή την «χειρονομία άνευ ουσίας» — εκτός των άλλων κύριων στόχων— ρίχνουν στάχτη στα μάτια των πολιτών τους;
Να θυμίσουμε ότι η απόφαση 181 (με 33 ψήφους υπέρ, 13 κατά και 10 αποχές) της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ της 29/11/1947, μετά το τέλος της βρετανικής κυριαρχίας, για τη δημιουργία δύο κρατών, ορίζοντας το Παλαιστινιακό κράτος με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, παραμένει αχρησιμοποίητη στα αρχεία του οργανισμού. Η «λύση των δύο κρατών», όπως διαμορφώθηκε στον ΟΗΕ το 1947-48, και στη συνέχεια και το 1967, προβλέπει και την επιστροφή των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους εντός του σημερινού ισραήλ. Αυτό που υπάρχει σήμερα σαν Παλαιστινιακή Αρχή (ΠΑ), είναι ένα μόρφωμα, χωρίς στρατό, αλλά με αστυνομία και ασφάλεια για να κυνηγάει τους Παλαιστίνιους που αντιστέκονται στην ισραηλινή κατοχή, σε μια περιοχή χωρίς όρια, διαιρεμένη σε ζώνες, ανάλογα με το πως βολεύει τους σιωνιστές έποικους.
Αλήθεια, αντικειμενικά, προσφέρει βοήθεια στον Παλαιστινιακό λαό, στον αγώνα του για κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας η «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης» του ΟΗΕ; Πολλοί είναι αυτοί που βλέποντας απλώς τους τίτλους των ειδήσεων το πίστεψαν. Σίγουρα δεν γνωρίζουν πολλά ούτε την ιστορία του Παλαιστινιακού, ούτε την κατάσταση στην Παλαιστίνη, ούτε την ιστορία της αποικιοκρατίας, του ιμπεριαλισμού αλλά και της σιωνιστικής πρακτικής του τεχνητού κράτους του ισραήλ.
Η πρωτοβουλία που ξεκίνησαν η Γαλλία και η Σαουδική Αραβία και ακολούθησαν κι άλλες χώρες μέσω των Ηνωμένων Εθνών δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ξέπλυμα του εγκλήματος της στήριξης της γενοκτονίας και κυρίως ένα σιωνιστικό σχέδιο και πρακτική που έχει στόχο να διαλύσει οριστικά την παλαιστινιακή υπόθεση και να θάψει τις αποφάσεις του ΟΗΕ για κρατική υπόσταση. Η «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης» για την αναγνώριση «Παλαιστινιακού κράτους» χρησιμοποιείται ως πολιορκητικός κριός ενάντια στην Παλαιστινιακή Αντίσταση αλλά και την περιφερειακή Αντίσταση. Οι περισσότεροι όμως άκουσαν την παταγώδη προπαγάνδα των ρυπαρογράφων των δυτικών ΜΜ«Ε» περί «αναγνώρισης του Παλαιστινιακού κράτους»! Αντί να υλοποιηθεί η «λύση δύο κρατών» στα πλαίσια των προηγούμενων αποφάσεων του ΟΗΕ, αυτό που στην πραγματικότητα προωθούν είναι ο δρόμος για την υλοποίηση του σχεδίου του «Μεγάλου ισραήλ».
Στη συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για την Παλαιστινιακή οντότητα, δόθηκαν ευρεία αναγνώριση και έπαινοι στην ομιλία του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν (Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron, 21/12/1977-), που αναγνώρισε επίσημα το «Κράτος της Παλαιστίνης». Εννοείται δεν έκανε καν αναφορά στις αποφάσεις του 1947-48 του ΟΗΕ για τη «λύση των δύο κρατών» και όσα οι αποφάσεις αυτές προέβλεπαν για τους Παλαιστίνιους.
Για όσους δεν θυμούνται τα ιστορικά γεγονότα ή είναι νεότεροι, η πρόσφατη αναγνώριση της Παλαιστίνης από τη Γαλλία, τη Βρετανία, τον Καναδά, την Αυστραλία και μια σειρά άλλων δυτικών χωρών, εμφανίζεται ως μια πνοή αλλαγής της στάσης της παγκόσμιας κοινότητας και ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για την επίλυση του Παλαιστινιακού. Ωστόσο, η πρωτοβουλία στην οποία έχουν προσχωρήσει όλα αυτά τα κράτη είναι ακριβώς αντίθετο, δηλαδή οπισθοδρόμηση και παγίδα για τους Παλαιστίνιους και την περιφερειακή Αντίσταση. Στην πραγματικότητα, εκτός των άλλων, λειτουργεί σαν μια βαλβίδα αποσυμπίεσης της κατακραυγής που αναπτύσσεται σε όλους τους λαούς της γης για τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
Ο ανεπαρκής Μακρόν παρουσίασε τα κύρια σημεία που εμπεριέχονται στη «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης», η οποία υιοθετήθηκε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Επεκτάθηκε επίσης σε όσα αναγράφονται στη διακήρυξη και δήλωσε ότι επιδιώκει ένα «κυρίαρχο, ανεξάρτητο και αποστρατιωτικοποιημένο» παλαιστινιακό κράτος!
Ακόμη δήλωσε ότι θα θέσει το άνοιγμα της παλαιστινιακής πρεσβείας ως προϋπόθεση για την «απελευθέρωση όλων των ομήρων»! Επικυρώνοντας με σαφέστερο τρόπο όσα αναφέρονται στη διακήρυξη, η Χαμάς θα πρέπει να αποστρατικοποιηθεί από την Παλαιστινιακή Αρχή του δωσίλογου Αμπάς (Maḥmūd Abbās, 15/11/1935-) που ηγείται του εθνικιστικού, σοσιαλδημοκρατικού πολιτικού κόμματος Αλ-Φατάχ (Palestinian National Liberation Movement – Al Fatah). Η διοίκηση του Αμπάς είναι ανοιχτά συνεργαζόμενη με την ισραηλινή κατοχή, ευθυγραμμίζεται σχεδόν πλήρως με την επιθετικότητα και την εγκληματικότητα της ισραηλινής κατοχής και ο προδοτικός ρόλος της έχει καταγραφεί στη συνείδηση του κόσμου εδώ και πολύ καιρό, μετά κι από τηΔεύτερη Ιντιφάντα(Ιντιφάντα Αλ-Άκσα, 2000-2005).
Για το σκοπό αυτό, σύμφωνα με τη διακήρυξη, η ΠΑ θα εξοπλιστεί από τη διεθνή κοινότητα και θα αποκλείσει από οποιοδήποτε ρόλο στο μελλοντικό Παλαιστινιακό κράτος την ένοπλη πτέρυγα αλλά και το κόμμα της Χαμάς. Μια ακόμη προϋπόθεση που θέτει η διακήρυξη είναι μια εκτεταμένη σειρά μεταρρυθμίσεων που πρέπει να κάνει υπάκουα η ΠΑ. Μέχρι στιγμής όμως η μόνη μεταρρύθμιση που αναφέρθηκε ευθέως, ήταν η αλλαγή των παλαιστινιακών σχολικών εγχειριδίων! Επιπλέον, θα αναπτυχτεί και μια διεθνής στρατιωτική δύναμη, εφόσον το σιωνιστικό μόρφωμα συμφωνήσει.
Ας δούμε λοιπόν αυτά τα κύρια σημεία της «Διακήρυξης της Νέας Υόρκης», που ας μην γελιόμαστε, στην πράξη το μόνο που θα προκύψει από την «αναγνώριση» θα είναι η αναβάθμιση των αντιπροσωπειών της υπάκουης ΠΑ σε «πρεσβείες»:
■ Η δημιουργία αποστρατιωτικοποιημένου Παλαιστινιακού κράτους: Αυτό θα στερούσε αμέσως την Παλαιστίνη από οποιαδήποτε αυτονομία ή ικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Θα γίνει επίσης το πρώτο αποστρατιωτικοποιημένο κράτος που έχει υπάρξει ποτέ στην ιστορία. Καμία άλλη χώρα στη γη δεν υποχρεώνεται σε τέτοιο όρο για να λάβει απλώς αναγνώριση του δικαιώματός της να υπάρχει. Ακόμα και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Γερμανία και στην Ιαπωνία τους επιτράπηκε να ξαναδημιουργήσουν τη στρατιωτική τους οργάνωση και να τηρήσουν τον δικό τους εξοπλισμό και στρατό.
■ Η ΠΑ θα αποστρατικοποιήσει τη Χαμάς: Η ανοιχτή δήλωση ότι οι δυνάμεις ασφαλείας της ΠΑ θα εξοπλιστούν και θα υποστηριχτούν για να αναλάβουν τον ρόλο της αποστρατικοποίησης των δυνάμεων αντίστασης στη Λωρίδα της Γάζας, και ιδιαίτερα των ένοπλων δυνάμεων Αντίστασης της Χαμάς, σημαίνει στήριξη μιας δύναμης —αντιπροσώπου — που θα πυροδοτήσει έναν ακόμη παλαιστινιακό εμφύλιο πόλεμο. Δηλαδή τη βρώμικη δουλειά θα την αναλάβει η ΠΑ, που εδώ και χρόνια κυνηγάει και δολοφονεί μέλη της Παλαιστινιακής Αντίστασης, που συνεργάζεται με τους σιωνιστές και τους αποικιοκράτες.
Αυτή η τακτική χρησιμοποιήθηκε ξανά κατά τη διάρκεια της προεδρικής θητείας του Αμερικάνου πρόεδρου Μπους (George Walker Bush, 6/6/1946-). Αφού το κόμμα της Χαμάς κέρδισε τις εθνικές νομοθετικές εκλογές τον Μάρτη του 2006, οι ΗΠΑ μυστικά διοχέτευσαν όπλα στις δυνάμεις της ΠΑ υπό την ηγεσία του επικεφαλής της «Προληπτικής Ασφάλειας» της ΠΑ, Μοχάμεντ Νταχλάν (Mohammad Yusuf Dahlan, 29/9/1961-). Το σχέδιο ήταν η πραγματοποίηση πραξικοπήματος, η ανατροπή των αποτελεσμάτων των δημοκρατικών εκλογών με βίαιο τρόπο, αλλά απέτυχε όταν οι Ταξιαρχίες Κασάμ (Ταξιαρχίες του μάρτυρα Ιζαντιν αλ-Κασσάμ, η στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς) απέτρεψαν το σχέδιο, οδηγώντας στο εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Φατάχ και Χαμάς το 2007.
■ Η Χαμάς να αποκλειστεί από την πολιτική σκηνή της Παλαιστίνης: Ο θύλακας της Γάζας διοικείται από την κυβέρνηση του εθνικιστικού, σουνιτικού κόμματος τηςΧαμάς μετά από δημοκρατικές εκλογές. Η προοπτική να αποκλειστεί το κόμμα της Χαμάς σημαίνει ότι η δημοκρατία θα αποκλειστεί από την Παλαιστίνη. Να λάβουμε υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ θεωρούν σχεδόν κάθε παλαιστινιακό πολιτικό κόμμα, με εξαίρεση το κύριο ρεύμα της Αλ-Φατάχ, που είναι του χεριού τους, ως τρομοκρατική ομάδα. Το 2006 οι ΗΠΑ και η ΕΕ επίσης απέρριψαν τα δημοκρατικά εκλογικά αποτελέσματα όταν το κόμμα της Χαμάς νίκησε, επιβάλλοντας άμεσα κυρώσεις στην νέα κυβέρνηση και επιβάλλοντας αποκλεισμό στη Λωρίδα της Γάζας. Η Χαμάς παραμένει κυβερνητική αρχή της Λωρίδας της Γάζας από τον Ιούνιο του 2007. Και τώρα εμφανίστηκαν ξαφνικά οι όψιμοι «υποστηρικτές» της Παλαιστίνης που θα καθορίσουν ποιες πολιτικές δυνάμεις θα έχουν ρόλο σε μια ελεύθερη Παλαιστίνη… Κάνουν ότι ξεχνούν πως αυτό είναι αποκλειστικό δικαίωμα κάθε λαού.
■ Θα γίνει η «απελευθέρωση όλων των ομήρων»: Αυτό το σημείο της Διακήρυξης δεν έχει λογική, καθώς η ΠΑ δεν έχει καμία αρμοδιότητα και καμιά σχέση με τις ενέργειες του στρατιωτικού τμήματος της Χαμάς, ιδιαίτερα όσον αφορά στο ζήτημα των ομήρων. Άρα γιατί το άνοιγμα μιας πρεσβείας που θα εκπροσωπείται η ΠΑ να εξαρτάται από ένα «διπλωματικό επίτευγμα» που μόνο η στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς μπορεί να οργανώσει και να υλοποιήσει; Είναι επίσης σαφές, όπως έχει ρητά δηλώσει ο καταζητούμενος για εγκλήματα πολέμου ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου (Benjamin “Bibi” Netanyahu, 21/101/1949-) και κορυφαία μέλη της ισραηλινής κυβέρνησης αλλά και της ισραηλινής αντιπολίτευσης, ότι θα συνεχίσουν τις πολεμικές τους επιχειρήσεις ακόμα και αν επιτευχθεί μια συμφωνία που να εξασφαλίζει την απελευθέρωση των ομήρων τους!
■ Ανάπτυξη διεθνούς στρατιωτικής δύναμης στη Λωρίδα της Γάζας: Η «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης» ισχυρίζεται ότι προωθεί τη «μη βία», όμως ο ανεπαρκής Μακρόν ξεκαθάρισε ρητά ότι η πρόταση για την εισαγωγή μιας διεθνούς στρατιωτικής δύναμης θα γίνει μόνο με την ρητή έγκριση των ισραηλινών αρχών, οι οποίοι επιτρέπεται να διατηρήσουν τη στρατιωτική τους υπεροχή και το μονοπώλιο στη βία σε όλην την περιοχή. Με άλλα λόγια, οι Παλαιστίνιοι θα αναγκαστούν σε «μη βία» απέναντι στο τεχνητό κράτος του ισραήλ, ενώ οι ισραηλινοί σιωνιστές δεν θα έχουν περιορισμούς, παρά το ότι διαπράττουν γενοκτονία τα τελευταία δύο χρόνια προσπαθώντας να εξαλείψουν τον Παλαιστινιακό λαό. Ωστόσο, το δόγμα της «μη βίας» δεν θα εφαρμόζεται όταν η ΠΑ ασχολείται με άλλους Παλαιστίνιους, καθώς αυτή θα υποστηριχτεί από τη Δύση ώστε να αποστρατικοποιήσει το κόμμα της Χαμάς…
Όσο για την ίδια τη διεθνή δύναμη, αν οι σιωνιστές επέτρεπαν την είσοδό της στη Λωρίδα της Γάζας, θα το έκαναν προφανώς με τους δικούς τους όρους. Έτσι, αυτές οι διεθνείς δυνάμεις, χρηματοδοτούμενες από δυτικά χρήματα προερχόμενα από φορολογία των λαών της δύσης, θα είναι υπεύθυνες κυρίως για την καταπολέμηση των Παλαιστίνιων. Δεν θα είναι εκεί για να αποτρέψουν τους ισραηλινούς σιωνιστές, οι οποίοι θα τους έχουν καλέσει. Ξεκάθαρα αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: όταν οι δυνάμεις της ΠΑ αποτύχουν να αποστρατικοποιήσουν την Αντίσταση — ένα έργο που οι ισραηλινοί, με περισσότερα και πολύ πιο εξελιγμένα στρατιωτικά μέσα, απέτυχαν να καταφέρουν — η διεθνής δύναμη πιθανότατα θα συνδράμει σε αυτή τη διαδικασία. Στην ουσία, θα αποτελέσει μια διεθνή επέμβαση για αλλαγή καθεστώτος. Ιστορία γνωστή από την δυτική και κυρίως την βρετανική αποικιοκρατική πολιτική. Παλιά μου τέχνη κόσκινο…
■ Αλλαγές ύλης στα παλαιστινιακά σχολικά βιβλία: Αυτό είναι μια δημόσια δήλωση της Δύσης, ότι σε οποιαδήποτε παλαιστινιακή οντότητα κι αν υπάρξει δεν θα επιτραπεί καν να διαμορφώσει τα δικά της σχολικά εγχειρίδια. Αντ’ αυτού, το εκπαιδευτικό σύστημα της Παλαιστίνης θα βρεθεί στο έλεος της Δύσης, χωρίς καν οποιαδήποτε εγγύηση της ελευθερίας της πληροφόρησης ή της παράδοσης, της κουλτούρας, της ιστορίας και της παιδείας του Παλαιστινιακού λαού. Αν καταλάβατε καλά, οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες και ιμπεριαλιστές, οι πρωταρχικοί υπεύθυνοι για το διαχρονικό έγκλημα κατά της Παλαιστίνης, απαιτούν πλύση εγκεφάλου στα παιδιά των Παλαιστινίων, για να μάθουν να αγαπούν τους σιωνιστές, τους αποικιοκράτες, την μπότα του κατακτητή, τους κλέφτες της γης και τους δολοφόνους των παιδιών!
Αυτή η συνολική πρόταση είναι απλώς μια επανάληψη της «Συμφωνίας του Αιώνα» του Ντόναλντ Τραμπ (Donald John Trump,14/6/1946-) και του Μπενιαμίν Νετανιάχου το 2020. Με τη διαφορά ότι αντί να επιχειρούν να επιλύσουν τα τελικά ζητήματα — σύνορα, οικισμοί, Ιερουσαλήμ και δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων — αυτά θα παραμείνουν ανεπίλυτα και σε αδράνεια, ενώ η λεγόμενη ΠΑ θα χρησιμοποιηθεί για να εξοντώσει τον δικό της Παλαιστινιακό λαό στη Λωρίδα της Γάζας. Το μόνο «τελικό ζήτημα» που θα προσπαθήσουν να επιλύσουν άμεσα είναι το ζήτημα της Ασφάλειας, με όποιον τρόπο μπορούν και βέβαια υπέρ των συμφερόντων των σιωνοναζί.
Με την «ξαφνική» πρόταση των συντονισμένων δυτικών κρατών για την «αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους», δεν αναγνωρίζουν στην πραγματικότητα ένα Παλαιστινιακό κράτος, αναγνωρίζουν μια ημιαυτόνομη διοίκηση που θα κυβερνά μη συνεχόμενους θύλακες, όλοι τους στο έλεος των σιωνιστών δολοφόνων και των δυτικών χρηματοδοτών και υποστηρικτών τους.
Το τεχνητό κράτος του ισραήλ επιδιώκει επί του παρόντος, σύμφωνα με την ομολογία του ίδιου του Μπενιαμίν Νετανιάχου, αυτό που ονομάζεται «Σχέδιο του Μεγάλου ισραήλ». Το σχέδιο αυτό γίνεται αποδεκτό από όλο το ισραηλινό πολιτικό φάσμα, σιωνιστικό ή μη, ως η διαμόρφωση μιας «νέας Μέσης Ανατολής», όπου το ισραήλ επιδιώκει να υποτάξει ολοκληρωτικά τον μόνο του εχθρό, τον ηγούμενο από το Ιράν «Άξονα της Αντίστασης».
Είναι ουσιώδες να κατανοήσουμε ότι ακόμη και η αρχική πρόταση για το «Μεγάλο ισραήλ», που παρουσιάστηκε στο άρθρο του Οντέν Γινόν (Oded Yinon, πρώην σύμβουλος του Αριέλ Σαρόν, πρώην ανώτερος αξιωματούχος του ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών και δημοσιογράφος της εφημερίδας The Jerusalem Post) με τίτλο «Μια στρατηγική για το Ισραήλ στη δεκαετία του 1980» τον Φλεβάρη του 1982 στο εβραϊκό περιοδικό «Kivunim», γνωστό και ως Σχέδιο Γινόν (Yinon Plan), στόχευε στη δημιουργία μιας ισραηλινής αυτοκρατορίας στην περιοχή. Να σημειώσουμε, για όσους δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν, ότι ο Γινόν θεωρούσε λάθος την ειρηνευτική συμφωνία «Συμφωνία του Καμπ Ντέιβιντ» (Camp David Accords, 1978), που υπέγραψαν ο τότε ισραηλινός πρωθυπουργός Μεναχέμ Μπεγκίν (Menachem Begin, 16/8/1913 – 9/3/1992) και ο Αιγύπτιος πρόεδρος Ανουάρ Σαντάτ (Muhammad Anwar es-Sadat, 25/12/1918-6/10/1981). Επίσης πρότεινε ότι η ισραηλινή πολιτική θα πρέπει να στοχεύει σε ένα μόνο στόχο: «στην εξάλειψη της Ιορδανίας» όπως κυβερνάται από το Χασεμιτικό Βασίλειο, ταυτόχρονα με την υποχρεωτική παλαιστινιακή μετανάστευση από τη Δυτική Όχθη στην Ιορδανία. Για τον Λίβανο πρότεινε να χωριστεί σε καντόνια σύμφωνα με εθνοτικά-εθνικιστικά κριτήρια. Πίστευε ότι η διάλυση του Ιράκ θα έπρεπε να αποτελεί στρατηγικό στόχο του ισραήλ, και προέβλεπε την εμφάνιση τριών εθνοτικών κέντρων, με τους σιίτες να κυβερνούν με έδρα τη Βασόρα, τους σουνίτες με έδρα τη Βαγδάτη και τους Κούρδους με πρωτεύουσα τη Μοσούλη, ενώ υποστήριζε ότι κάθε περιοχή να διοικείται σύμφωνα με τις διοικητικές διαιρέσεις της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας!
Πολλοί και σήμερα δεν μπορούν να κατανοήσουν τι ακριβώς είναι πραγματικά το σχέδιο για το «Μεγάλο ισραήλ»· δεν πρόκειται για ένα μοντέλο όπου Εβραίοι ισραηλινοί θα αποικίσουν τη Δαμασκό, τη Βηρυτό, το Αμμάν και τη Βαγδάτη, αλλά ένα μοντέλο σύμφωνα με το οποίο η περιοχή θα διαιρεθεί σε μικρά θρησκευτικά και εθνοτικά κράτη, όλα υπό τη στρατιωτική δικαιοδοσία του ισραήλ και ευθυγραμμισμένα πλήρως μαζί του.
Κατανοούμε επομένως τώρα για ποιο λόγο οι Παλαιστίνιοι πρέπει να αποστρατικοποιηθούν και να μείνουν ανίσχυροι να αμφισβητήσουν τους σιωνιστές ισραηλινούς κυβερνήτες τους στο πλαίσιο του οράματος «των δύο κρατών»; Αυτή είναι επίσης η στρατηγική της Δύσης που ακολουθείται σήμερα τόσο στην υποτιθέμενη «απελευθερωμένη» Συρία όσο και στον Λίβανο.
Οι ίδιοι οι ισραηλινοί σιωνιστές δηλώνουν ανοιχτά ότι δεν θα επιτρέψουν ποτέ να ανασυσταθεί ο συριακός στρατός, ενώ είναι κατηγορηματικοί ότι τα νότια συριακά εδάφη πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθούν πλήρως, με εξαίρεση τις φιλοσιωνιστικές δρούζικες πολιτοφυλακές στη Σουέιντα, που οι ίδιοι ελέγχουν. Η Χεζμπολά πρέπει επίσης να αποστρατικοποιηθεί και οι ισραηλινοί θα καταλάβουν μόνιμα το νότιο τμήμα του Λιβάνου, σύμφωνα με αυτή την οπτική.
Όμως αν αναρωτιέστε γιατί το Ισραήλ αντιτίθεται δημόσια σ’ αυτήν την πρόταση των δυτικών χωρών στον ΟΗΕ, η απάντηση είναι πολύ απλή: η σημερινή κυβέρνηση του καταζητούμενου ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου επιδιώκει να ολοκληρώσει τη συνεχιζόμενη αποστολή της για να επιφέρει τα τελικά θανατηφόρα πλήγματα στο Ιράν και στον Άξονα της Αντίστασης. Επιπλέον, δεν θα αποδεχτεί την ιδέα ενός Παλαιστινιακού κράτους, εκτός αν μπορέσει να το παρουσιάσει στο λαό της με τον ίδιο τρόπο που έγινε με τη «Συμφωνία του Αιώνα» του Ντόναλντ Τραμπ.
Αξίζει να κάνουμε μια παρένθεση και να σημειώσουμε το πως ο δολοφόνος Νετανιάχου στη ΓΣ του ΟΗΕ καμάρωνε, δείχνοντας στον χάρτη, για τα εγκλήματά του, παρουσία μόνον των Αμερικανών, των σιωνιστών, των αδελφών μας Κυπρίων και των Ελλήνων κνωδάλων του. Οι αντιπροσωπείες των υπόλοιπων χωρών αποχώρησαν επιδεικτικά από τη συνεδρίαση. Ο καταζητούμενος δήλωσε με υπερηφάνεια: «Η μισή ηγεσία των Χούθι, εξαλείφθηκε. Ο Γιαχία Σινουάρ, εξαλείφθηκε. Ο Νασράλα, έξοντώθηκε. Το καθεστώς Άσαντ, εξαλείφθηκε. Η πολιτοφυλακή του Ιράκ, θα φύγει. Οι κορυφαίοι επιστήμονες του Ιράν, εξοντώθηκαν κι αυτοί…»! Εντωμεταξύ τεράστιες μεγαφωνικές εγκαταστάσεις τοποθετήθηκαν κοντά σε Παλαιστινιακούς καταυλισμούς στη Γάζα, και σε χωριά στη Δυτική όχθη, μεταδίδοντας την ομιλία του αρχιχασάπη Νετανιάχου στον ΟΗΕ! Παλιές ναζιστικές πρακτικές!
Ακόμη και χωρίς πιθανότητα παραμικρής επιτυχίας, το «σχέδιο Μακρόν» που έγινε «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης» κάνει τεράστια ζημιά, έχοντας ως στόχο να απομακρύνει από την υποστήριξη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση τα τμήματα του παγκόσμιου κινήματος αλληλεγγύης που δεν μπορούν ή δε καταλαβαίνουν ότι το «Ελεύθερη Παλαιστίνη» (Free Palestine), έχει νόημα, μόνον όταν σημαίνει υποστήριξη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση και όχι στους όψιμους «ειρηνοποιούς» αποικιοκράτες.
Τι θα συμβεί άραγε με αυτήν την πρωτοβουλία των Μακρόν, Στάρμερ κλπ; Στην πραγματικότητα, η «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης» δεν προορίζεται για άμεση εφαρμογή. Αρχικά, οι ισραηλινοί θα ανακοινώσουν την προσάρτηση τμημάτων της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, θα ξεκινήσουν νέες πολεμικές ενέργειες εναντίον του Λιβάνου και του Ιράν, ενώ θα συνεχίσουν τη γενοκτονία στη Γάζα μέχρι να βρουν κάποια πολιτική ευκαιρία για να σταματήσουν.
Ενδέχεται επίσης το σιωνιστικό μόρφωμα του ισραήλ να μην επιχειρήσει πραγματικά να εφαρμόσει αυτή την πρόταση μέχρι ο πρωθυπουργός Νετανιάχου να αποχωρήσει από την εξουσία. Πιθανόν να θέλει να χρησιμοποιήσει τη «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης» ως διαπραγματευτικό χαρτί για την απαλλαγή του από τη φυλάκιση αργότερα. Αυτή η «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης» σημαίνει ότι μπορούν να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο: πλήρης ήττα όλων των εχθρών τους, επέκταση του ισραηλινού εδάφους, Λίβανος και Συρία πλήρωςστο έλεγχό τους και γενοκτονία μέσω αντιπροσώπων εναντίον οργανώσεων που προσπαθούν ν’ αντισταθούν. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν αυτό το σχέδιο θα υλοποιηθεί. Στην πραγματικότητα, αποτελεί απλώς ένα ακόμη κομμάτι μιας νέας «συμφωνίας Σάικς-Πικό» [Sykes–Picot Agreement, η συμφωνία του 1916 ανάμεσα σε Βρετανία και Γαλλία που μοίρασαν κατά τα συμφέροντά τους τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη σημερινή Τουρκία, τη Μέση Ανατολή, το Ιράκ και τη Συρία. Λέγεται έτσι από τα ονόματα των διπλωματών της Μεγάλης Βρετανίας Μαρκ Σάικς (Sir Tatton Benvenuto Mark Sykes, 16/3/1879-16/2/1919) και της Γαλλίας Φρανσουά Ζωρζ-Πικό (François Marie Denis Picot, 21/12/1870-20/6/1951), που προετοίμασαν και διαμόρφωσαν τους όρους της.]
Παρά τις συνθήκες ολικής καταστροφής της Γάζας και του λιμού που απλώνεται στη Λωρίδα, οι Παλαιστίνιοι απαντούν με ενότητα και ακόμη μεγαλύτερη συσπείρωση γύρω από τις δυνάμεις της Αντίστασης. Οι οποίες όχι απλά δεν έχουν εξαλειφθεί, αλλά συνεχίζουν να μάχονται ενωμένες και αποφασισμένες. Η πιθανότητα οι ισραηλινοί σιωνιστές να συντρίψουν την Παλαιστινιακή Αντίσταση, να καταστρέψουν τη Χεζμπολά, να επιφέρουν αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη, να συνεχίσουν την υποταγή των αραβικών κρατών, να διατηρήσουν τη βαθιά διχασμένη κοινωνία τους ενωμένη και ταυτόχρονα να κρατήσουν ζωντανή την υποταγμένη Παλαιστινιακή Αρχή, και όλα αυτά για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την τρέχουσα κατάσταση, είναι πολύ περιορισμένη. Όπως έχει δείξει η Ιστορία, οι δυτικές αποικιοκρατικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι σιωνιστές ισραηλινοί δολοφόνοι υποτιμούν την αποφασιστικότητα του Παλαιστινιακού λαού και της Περιφερειακής Αντίστασης. Ο πόλεμος αυτός μπορεί να τελειώσει μόνο με δύο τρόπους: είτε τη δημιουργία της αυτοκρατορίας του «Μεγάλου ισραήλ» είτε με την πλήρη απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Δεν υπάρχει ενδιάμεση λύση. Η περιοχή των Παλαιστινίων είτε θα είναι υποδουλωμένη είτε θα ελευθερωθεί ολόκληρη. Μέχρι σήμερα βλέπουμε ότι έχοντας εξαντλήσει κάθε όριο στη βαρβαρότητα των εγκλημάτων που διαπράττουν οι σιωνιστές, είναι αντιμέτωποι με την ωμή πραγματικότητα: Οι Παλαιστίνιοι είναι εκεί! Γατζωμένοι με ακόμα μεγαλύτερο πείσμα στη γη τους και πάντα έτοιμοι να αντισταθούν με κάθε τρόπο στη βαρβαρότητα των σιωναζί και των νεοαποικιοκρατών της Δύσης.
Η Παλαιστινιακή σημαία που υψώνουν οι μαχητές της Αντίστασης μέσα από τα ερείπια της Γάζας ακτινοβολεί ελπίδα στους λαούς του κόσμου. Και ειδικά σήμερα στις νέες συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης και της επικείμενης γενίκευσης του πολέμου, η ακατάβλητη ενότητα, η ηρωική αντίσταση και ο ανυποχώρητος αγώνας που συμπυκνώνει το σύμβολο της Παλαιστίνης, γίνεται το πιο πολύτιμο όπλο των λαών, που την παίρνουν και την κραδαίνουν με τα χέρια τους. Κι εμείς στεκόμαστε στο πλευρό της Παλαιστινιακής αντίστασης μέχρι την απελευθέρωση.
