Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο στη Μέση Ανατολή – Στις 7 Ιούνη 1981, η σιωνιστική Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε την Επιχείρηση «Βαβυλώνα» ή «Επιχείρηση Όπερα» (Operation Opera), χτυπώντας τον ιρακινό πυρηνικό αντιδραστήρα Οσιράκ (Osirak), ο οποίος κατασκευάστηκε από τους Γάλλους. Το 1976, το Ιράκ αγόρασε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα τύπου Osiris από τη Γαλλία. Ενώ το Ιράκ και η Γαλλία υποστήριζαν ότι ο αντιδραστήρας, που ονομάστηκε από τους Γάλλους Οσιράκ, προοριζόταν για ειρηνική επιστημονική έρευνα, οι ισραηλινοί αντιμετώπισαν τον αντιδραστήρα με καχυποψία, πιστεύοντας ότι είχε σχεδιαστεί για την παραγωγή πυρηνικών όπλων που θα μπορούσαν να κλιμακώσουν τη συνεχιζόμενη αραβοϊσραηλινή σύγκρουση. Η παγκόσμια κοινότητα, με επικεφαλής τον ΟΗΕ, καταδίκασε το ισραήλ, το χαρακτήρισε «πράξη διεθνούς τρομοκρατίας» και «θρασύτατη ληστρική επίθεση του ισραηλινού στρατού». Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει στις ενέργειες του σιωνιστικού ισραήλ.
Παρόλο που το χθεσινό πρωινό όλοι έκαναν τον ανήξερο, ο αρχιΝαζί Νετανιάχου αποκάλυψε ότι πριν την επίθεση στο Ιράν ήταν σε «ανοιχτή γραμμή και συντονισμό με όλους τους φίλους του» όπως είπε, δυτικούς ηγέτες, απ’ τον Τραμπ μέχρι και την… Μελόνι!
Ανακοίνωση Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καταγγέλλει τα ισραηλινά χτυπήματα στο Ιράν και τα χαρακτηρίζει «παραβίαση του Χάρτη του ΟΗΕ»! Και καλεί τον κόσμο να μην «κλείνει τα μάτια σε τέτοια εγκλήματα», ενώ σημειώνει ότι το σαμποτάζ των πυρηνικών συνομιλιών την παραμονή της διπλωματίας είναι «ιδιαίτερα κυνικό»!
Ο Ρώσος Πρόεδρος μίλησε με τον Ιρανό Πρόεδρο Μασούντ Πεζεσκιάν (Masoud Pezeshkian) κι εξέφρασε τα συλλυπητήρια του στην ηγεσία και τον λαό της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν σε σχέση με τα πολυάριθμα ανθρώπινα θύματα, συμπεριλαμβανομένων αμάχων, ως αποτέλεσμα των ισραηλινών επιδρομών.
Σε απογευματινή συνομιλία με τον Μπίμπι, ο Ρώσος Πρόεδρος τόνισε τη σημασία της επιστροφής στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων και της επίλυσης όλων των ζητημάτων που σχετίζονται με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα αποκλειστικά μέσω πολιτικών και διπλωματικών μέσων, και εξέφρασε επίσης την ετοιμότητά του να παράσχει υπηρεσίες διαμεσολάβησης προκειμένου να αποτραπεί η περαιτέρω κλιμάκωση των εντάσεων.
Δηλαδή τους έκανε τη μούρη κρέας τους σιωνιστές ναζί και τρέχουν να κρυφτούν από τον φόβο τους…
Ο Ντμίτρι Νόβικοφ (Дмитрий Георгиевич Новиков), πρώτος αναπληρωτής πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Ρωσικής Κρατικής Δούμας έκανε δηλώσεις: «Η αντίδραση της Δύσης στις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ ήταν ξεδοντιασμένη. Αυτό είναι που δίνει στον ισραηλινό στρατό ελεύθερο πεδίο δράσης»!!! Έτσι όλοι είδαν πως η αντίδραση της Ρωσικής Ομοσπονδίας ήταν σαφώς πολύ οδυνηρή για το σιωνιστικό μόρφωμα… Το Εβραϊκό λόμπι στο Κρεμλίνο ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια κυρίαρχο, αλλά και σήμερα παραμένει πανίσχυρο. Τι περιμένατε δηλαδή; Ότι η Ρωσία θα συντρέξει στη σύμμαχο της;
Κι όμως, το Ιράν, ο μοναδικός σύμμαχος της Ρωσίας στη μέση ανατολή και συνοδοιπόρος στο ευρασιατικό πρότζεκτ, στους BRICS+ και από τους κύριους προμηθευτές οπλισμού της, δολοφονείται!
Το Ιράν κάποτε έχτισε μόνο του έναν «Άξονα Αντίστασης», από τον νότιο Λίβανο μέχρι τη Σαναά. Δημιούργησε ένα δίκτυο που δεν ζούσε μόνο με στρατιωτική λογική, αλλά και με αντιιμπεριαλιστική λογική. Αυτός ο άξονας κείτεται τώρα σε ερείπια: Η Δαμασκός έπεσε, η Χεζμπολάχ δεν έχει ηγετικό πυρήνα κι εφοδιασμό, η Χαμάς έχει χτυπηθεί άγρια, οι Χούθι μάχονται ηρωικά, αλλά σε απομόνωση…
Και το ίδιο το Ιράν είναι σαν πολιορκημένο φρούριο ανάμεσα σε δηλητηριώδη φίδια!
Η Ρωσία, ωστόσο, δεν είχε γίνει στήριγμα, δεν είχε βάλει πλάτη για αυτόν τον «Άξονα Αντίστασης» όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έκλεισε τον ουρανό πάνω από τη Συρία, δεν έχει κρατήσει τη γραμμή εφοδιασμού της ζωής και του νοήματος. Δεν έχει γίνει πραγματικός σύμμαχος με την οντολογική έννοια. Έχει απλά παραμείνει μια δύναμη με βραχυπρόθεσμα εμπορικά συμφέροντα —σε έναν κόσμο όπου το παιχνίδι έχει σαν ένα από τους κανόνες του, από καιρό να συμβαίνει σαν σχεδόν φυσιολογικά και μια καταστροφή…
Ήταν δυνατόν να φανταστούμε όλα αυτά με την ΕΣΣΔ ακόμα ζωντανή; Ή ακόμα και με ένα πραγματικό Ευρασιατικό σχέδιο, όπου η ένωση δεν είναι απλώς ένα κομμάτι χαρτί, αλλά μια πράξη της μοίρας, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας; Όπου η απάντηση θα είναι τόσο ολοκληρωτική όσο η επίθεση; Ή ακόμα και με μια Ρωσία, η οποία όμως έχει ιδεολογία και όραμα για το μέλλον;
Δεν ξέρω αν η Μόσχα διατηρεί ακόμα την ικανότητα να διαβάζει διδάγματα. Για πολύ καιρό νόμιζαν κάποιοι ότι η ιστορία θα περίμενε. Αλλά η ιστορία δεν περιμένει και σε βγάζει μπροστά στην τελική επιλογή. Όποιος «αυτοσυγκρατείται» σε τέτοιες στιγμές, υπογράφει τη δική του καταδίκη σε θάνατο. Άλλωστε για να μην μπερδεύουμε τα πράγματα, μιλάμε για την Ρωσική Ομοσπονδία κι όχι για την Σοβιετική Ένωση…
