Βλέποντας τις ειδήσεις χτες από τις ΗΠΑ:
Ο φουκαράς Μητσοτάκης, με τόσο γλείψιμο και δουλοπρέπεια -τόση προσήλωση στη… «σωστή πλευρά της ιστορίας» – τόσα έξοδα και λαδώματα για να βρει μια προσβασούλα στον Λευκό Οίκο, μια χειραψία έστω ή φωτογραφία με τον Τραμπ… και τίποτα! Τελικά κατάφερε, βάζοντας «μέσο» (!) τον Κυριακού του ΑΝΤ1, να συναντήσει την Κίμπερλι που θα στείλει το Στέητ Ντηπάρτμεντ πρέσβειρα στην Αθήνα — όταν τελειώσει με τα μερεμέτια της και κλεισμένα ραντεβού της στους πλαστικούς!
Από την άλλη ο Ερντογάν, που ευφυώς δεν το παίζει και… τόσο φανατικός της «σωστής πλευράς της ιστορίας» (άσχετα αν υποστηρίζει με τα μπούνια το σιωνιστικό μόρφωμα) και που μια μέρα πριν, είχε τα κότσια να βγάλει ψεύτη, σε ζωντανή τηλεοπτική συνέντευξη σε αμερικανικά κανάλια, τον Τραμπ για όσα έλεγε στη ΓΣ του ΟΗΕ τόσο για την υπεράσπιση της γενοκτονίας και του ισραήλ, όσο και για την Ουκρανία, να και τεμενάδες απ’ τον Τραμπ και υποδοχές στην πόρτα, να και κομπλιμέντα ότι «είναι σκληρός τύπος», να και δυόμιση ώρες κλειστή κουβέντα, να και εμπορικές συμφωνίες δισεκατομμυρίων…
Και χωρίς να κάνει βήμα πίσω για τη συνεργασία του με τη Ρωσία σε ενέργεια, πυρηνικά, οπλικά συστήματα και με τον Τραμπ να κάνει την ανάγκη φιλοτιμία και να δηλώνει… «απογοητευμένος μεν αλλά ότι τον αγαπάει!»
Έτσι γίνεται πάντα:
– Ο «σκληρός τύπος» που λέει ο Τραμπ, παίρνει αυτά που θέλει!
– Ο «χρήσιμος ηλίθιος» είναι της καρπαζιάς!
