Καταλήγω πως ο Άρης Πορτοσάλτε επιτελεί ένα σοβαρό κοινωνικό έργο.
Είναι φορές που νιώθεις κουρασμένος, απογοητευμένος. Τρέξιμο, λογαριασμοί, ακρίβεια. Σου φταίνε όλα. Ο από πάνω έχει βάλει στη διαπασών σκυλάδικα, τα παιδιά γκρινιάζουν, δεν έχεις λεφτά για διακοπές, κάνει και ζέστη.
Γενικά ζόρικη κατάσταση. Και κάπου εκεί έρχεται ο Άρης.
Και λέει να μην πηγαίνουμε οι Έλληνες διακοπές Ιούλιο – Αύγουστο για να κάνουμε χώρο για τους τουρίστες, αν θέλουμε λέει, να έχουμε έσοδα 20 δις (χωρίς φυσικά να πει ποιος τα τσεπώνει αυτά).
Λοιπόν αυτή η παχιά βρισιά που θα ξεστομίσεις αυθόρμητα, η βλαστήμια που θα γεμίσει το στόμα σου, η εφευρετικότητα ίσως για να τον στολίσεις με κάτι σπέσιαλ και όχι με ένα καθημερινό του συρμού υβρεολόγιο, έχει κάτι το λυτρωτικό.
Αποτελεί μια εκτόνωση που έστω και για μερικά δευτερόλεπτα αφήνει να βγει λίγος αέρας από τη βαλβίδα για να μη σκάσει η χύτρα.
Άρη σ’ ευχαριστούμε, συνέχισε.
Υ.Γ.: Υπήρχε παλιά μια αστεία δημοσίευση στο “Κουλούρι” ότι η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε πως δεν είναι αμαρτία να βρίζεις τα Θεία, όταν χτυπάς το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού σε ένα έπιπλο. Νομίζω πως αν υπάρχει Θεός, θα δείξει κατανόηση και για αυτή την περίπτωση…
