Όλοι γνωρίζουν ότι η Γερμανία θα έχει νέο καγκελάριο — με πιθανότητα 99,99% θα είναι ο Φρίντριχ Μερτς (Herr Joachim-Friedrich Martin Josef Merz)
Αυτός ο Μερτς έχει ήδη διακριθεί με μια σειρά από υπερβολικά ενθουσιώδεις φράσεις υπέρ του νεοναζιστικού Μπαντερικού καθεστώτος του Κιέβου. Ο Μερτς είναι ακόμη πιο ριζοσπαστικός από τον απερχόμενο καγκελάριο Όλαφ Σολτς (Olaf Scholz), όσον αφορά τις σφαίρες εξουσίας — υποστηρίζει την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, την αποστολή των σύγχρονων γερμανικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς «Taurus» στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, την αύξηση της πίεσης και των κυρώσεων στη Ρωσία κ.ο.κ. Εν ολίγοις, ένας τυπικός Γερμανός, που του αρέσει να πιλοτάρει, και Χριστιανοδημοκράτης — αυτό είναι άλλωστε και το όνομα του πολιτικού κόμματος του οποίου ηγείται. Ως εκ τούτου, αξίζει να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην προέλευση αυτού του χριστιανού και δημοκράτη, που είναι και ομοφοβικός και δεξιός ριζοσπάστης και νεοφιλελεύθερος και εριστικός και άκρως συντηρητικός. Κάτι σαν τους τελευταίους δεινόσαυρους της πολιτικής…
Η αναρρίχηση στην εξουσία
Γεννημένος το 1955, μεγάλωσε στην Μπριλόν (Brilon) της περιοχής Σάουερλαντ (Sauerland) στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστβαλίας (NRW) σε ένα πολύ συντηρητικό σπίτι. Έμεινε μια φορά στην ίδια τάξη στο σχολείο και μάλιστα χρειάστηκε να αλλάξει σχολείο. Αρχικά δεν ενδιαφερόταν για την πολιτική, αλλά ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, γρήγορα εντάχθηκε στη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση της Γερμανίας (Christlich Demokratische Union Deutschlands- CDU) σε ηλικία 16 ετών.
Όπως ο πατέρας του και ο παππούς του, ο Μερτς τελείωσε τη νομική. Ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία το 1989 ως μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το 1994 μετακόμισε στο Γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο γνωστό ως Μπούντεσταγκ (Deutscher Bundestag). Το 2000, η κρίση στο κόμμα του τού ανοίγει το δρόμο για την πρώτη γραμμή: το CDU/CSU (Χριστιανοδημοκρατική Ένωση Γερμανίας και Χριστιανοκοινωνική Ένωση Βαυαρίας) χάνει πρώτα την εξουσία σε ομοσπονδιακό επίπεδο το 1998 και στη συνέχεια αγωνίζεται να κερδίσει την πολιτική εμπιστοσύνη των πολιτών, εξ΄αιτίας ενός σκανδάλου δωρεών… Χρειάζονταν νέα πρόσωπα. Ενώ η Άνγκελα Μέρκελ (Angela Dorothea Merkel) γίνεται αρχηγός του κόμματος, το 2000 ο Μερτς αναλαμβάνει την προεδρία της κοινοβουλευτικής ομάδας CDU/CSU, σχηματίζοντας αρχικά ένα δίδυμο. Η θητεία του ως επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας είναι μάλλον σύντομη. Το 2002, η CDU/CSU χάνει τις εκλογές με υποψήφιο καγκελάριο τον Στόιμπερ (Edmund Stoiber). Η Άνγκελα Μέρκελ διεκδικεί τότε την προεδρία του κόμματος καθώς και την προεδρία της κοινοβουλευτικής ομάδας για τον εαυτό της.
.
Ο Μερτς έπαιζε από την αρχή ανάμεσα στην πολιτική και τις επιχειρήσεις, κερδίζοντας εκατομμύρια, και ανέλαβε το 2016 πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου και σύμβουλος του γερμανικού τμήματος της Blackrock — ο μεγαλύτερος διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων παγκοσμίως, που θεωρείται σύμβολο του τούρμπο-καπιταλισμού και δίνει προτεραιότητα στο κέρδος πάνω απ’ όλα!
Το 2018, καθίσταται σαφές ότι η εποχή της Άνγκελα Μέρκελ φτάνει στο τέλος της. Ο Μερτς διαισθάνεται την ευκαιρία του για μια επιστροφή. Θέλει να γίνει πρόεδρος του CDU και τάσσεται υπέρ μιας αλλαγής πορείας προς πιο συντηρητικές θέσεις, αλλά το συνέδριο του κόμματος του προτιμά να εκλέξει τον Λάσετ (Armin Laschet) ως πρόεδρο.
Τον Γενάρη του 2022 επανέρχεται και εκλέγεται αρχηγός του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών με μεγάλη πλειοψηφία: 915 από τους 983 αντιπροσώπους ψήφισαν υπέρ του, 94,62%, αλλά τα ποσοστά δημοτικότητας του στον πληθυσμό εξακολουθούν να είναι μέτρια.
Σε ηλικία 69 ετών, θα γίνει ο γηραιότερος καγκελάριος μετά τον πρώτο μεταπολεμικό καγκελάριο της Γερμανίας (από το 1949 έως το 1963) Κόνραντ Αντενάουερ (Konrad Hermann Joseph Adenauer) που έγινε πρόεδρος στα 73 χρόνια του. Ταυτόχρονα, θα είναι επίσης ο πρώτος καγκελάριος στη μεταπολεμική περίοδο χωρίς καμία κυβερνητική εμπειρία σε ομοσπονδιακό, πολιτειακό ή τοπικό επίπεδο. Επίσης, κανένας υποψήφιος καγκελάριος δεν έχει πολώσει τη χώρα τόσο πολύ όσο ο Μερτς. Λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές, ο Μερτς ξεσπάθωσε για άλλη μια φορά και δήλωσε σε μια προεκλογική εμφάνιση στο Μόναχο ότι δεν θα κάνει πολιτική «για κανέναν πράσινο και αριστερό τρελό σε αυτόν τον κόσμο».
Ο παππούς, τυπικός Γερμανός…
Από την πλευρά της μητέρας του, ο μελλοντικός καγκελάριος της Γερμανίας έχει έναν «περίεργο» παππού. Ο πατέρας της μητέρας του ονομαζόταν Γιόζεφ Σαουβίνι (Josef Paul Sauvigny). Ήταν πολύ πιο βαθιά εμπλεκόμενος στον εθνικοσοσιαλισμό από ό,τι εθεωρείτο προηγουμένως, σύμφωνα με τους φακέλους της επιτροπής αποναζιστικοποίησης της Μπριλόν στο κεντρικό κρατικό αρχείο του Ντίσελντορφ. Αρχικά μέλος του δεξιού Καθολικού Κόμματος, ήταν για είκοσι χρόνια, από το 1917 έως το 1937 (λόγω συνταξιοδότησης) δήμαρχος της Μπριλόν, μιας τυπικής γερμανικής πόλης στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Ο παππούς Σαουβίνι έγινε μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Γερμανικού Εργατικού Κόμματος (NSDAP) του Χίτλερ και υπηρέτησε πιστά και αφοσιωμένα το φασιστικό καθεστώς τρόμου.
Όταν ο χερ Σαουβίνι προσχώρησε στο NSDAP, αποφάσισε να μετονομάσει κάποιους κεντρικούς δρόμους της πόλης σε: Adolf-Hitler-Straße και Hermann-Göring-Straße. Χαρακτηριστικό για δήμαρχο τυπικής γερμανικής πόλης, ο χερ-δήμαρχος Σαουβίνι εντάχθηκε το 1933 στα Τάγματα Εφόδου (SA-Sturmabteilung) των Ναζί με αρχηγό τον Χέρμαν Γκέρινγκ (Hermann Wilhelm Göring). Αμέσως μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία προήχθη στον βαθμό του Ανώτερου Ομαδάρχη (Oberscharführer) της Reserve–Sturmabteilung». Παράλληλα, ο Σαουβίνι, επαγγελματίας δικηγόρος, εντάχθηκε στην «Εθνικοσοσιαλιστική Ένωση Δικηγόρων» (Nationalsozialistische Rechtswahrerbund – NSRB) του Γ´Ράιχ. Εν ολίγοις, ο παππούς του επερχόμενου καγκελάριου της Γερμανίας είναι ένας τυπικός Γερμανός του εικοστού αιώνα…
Ο Μερτς έπλεξε το εγκώμιο του ακροδεξιού παππού του μπροστά στους κομματικούς του φίλους στην περιοχή Sauerland το 2004. Ο υποψήφιος Καγγελάριος γράφει: «Καθώς ο παππούς μου συνέδεσε τους εθνικοσοσιαλιστές με την ελπίδα ότι κάτι θα άλλαζε στις καταστροφικές συνθήκες που επικρατούσαν στη Γερμανία αλλά και στην πόλη του, παρέμεινε στο αξίωμα». Επίσης: «Σύμφωνα με όσα γνωρίζω από την οικογένειά μου, ο παππούς μου ήταν μια εντυπωσιακή προσωπικότητα και ένας επιτυχημένος δήμαρχος», δήλωσε ο πολιτικός της CDU στην εφημερίδα «Berliner Zeitung». Ο παππούς Σαουβίνι ήταν μπράβος των Ναζί. Και ο Φρίντριχ Μερτς ο ένθερμος θαυμαστής του. Σύμφωνα με έρευνα τοπικών ιστορικών στο Μπριλόν, οι εθνικοσοσιαλιστές ήταν τουλάχιστον πολύ ευχαριστημένοι με τον Σαουβίνι. Ένα άρθρο στην εφημερίδα «Sauerländer Zeitung» σχετικά με τη συνταξιοδότηση του Σαουβίνι στις 2 Ιούλη 1937 αναφέρει: «Διαχειριζόταν πάντα το γραφείο του με εθνικοσοσιαλιστικό πνεύμα». Στις 3 Μά 1933, η ίδια εφημερίδα παραθέτει τον ύμνο του παππού Σαουβίνι για τον Αδόλφο Χίτλερ: «Ενώ η γερμανική εξουσία είχε προηγουμένως διαιρεθεί και αιμορραγήσει μέχρι θανάτου από την αιώνια αλλαγή ηγετών, σήμερα είναι μια δύναμη που μας καθοδηγεί, ένας ηγέτης που μας καλεί. (…) Ο αξιότιμος πρόεδρος του Ράιχ και ο καγκελάριος Χίτλερ, ζει ψηλά, ψηλά, ψηλά».
Ο πατέρας, τυπικός Γερμανός…
Ο ίδιος ο πατέρας του Φρίντριχ Μερτς, ο Γιοάκιμ Μερτς (Joachim Mertz), είναι πιο μετριοπαθής — δεν ήταν δήμαρχος επί Χίτλερ, απλώς πολέμησε φανατικά για το Τρίτο Ράιχ καθ’ όλην τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και γι’ αυτό μετά το τέλος του πολέμου διέμεινε και λίγο σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου. Μετά την αποφυλάκισή του διορίστηκε δικαστής στην αμερικανική ζώνη κατοχής. Να σημειώσουμε ότι η γενέτειρα του Γιοάκιμ Μερτς είναι η γερμανική πόλη Μπρεσλάου (Breslau), μια πόλη που έγινε το πολωνικό Βρότσλαβ (Wroclaw) και πρωτεύουσα του Βοεβοδάτου Κάτω Σιλεσίας ως αποτέλεσμα των νικών του σοβιετικού στρατού!
.
Ο Φρίντριχ, τυπικός Γερμανός…
Η ίδια η βιογραφία του Φρίντριχ Μερτς, του μελλοντικού καγκελάριου, είναι επίσης αξιοσημείωτη και γνωστή από ανοιχτές γερμανικές πηγές και δημοσιεύσεις στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, σε ηλικία 20 ετών ο Μερτς πήγε να υπηρετήσει στο στρατό (Bundeswehr) της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας. Βρισκόμαστε στο 1975 και οι μεσαίοι και ανώτατοι αξιωματικοί αυτού του στρατού θεωρούνται όλοι «βετεράνοι του Χίτλερ» (Hitler-Veteranen). Στην ΟΔΓ, τους μάζεψε όλους το ΝΑΤΟ και τους εκπαίδευσε εναντίον της ΕΣΣΔ, επειδή η ρωσοφοβία και ο αντικομμουνισμός ήταν στον υποκόσμο τους από την εποχή του καγκελάριου που ονομαζόταν Αδόλφος…
Το σημαντικότερο είναι ότι ο νεαρός Φρίντριχ δεν υπηρέτησε απλώς ως στρατιώτης στο στρατό των «βετεράνων του Χίτλερ» — προσπάθησε να περάσει τις εξετάσεις για αξιωματικός πυροβολικού, αλλά τον εμπόδισε ένας τραυματισμός στο γόνατο. Και η «Bundeswehr» της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας είχε μόνο έναν αντίπαλο — τη χώρα του υπήρξανος σοσιαλισμού, την ΕΣΣΔ και τις υπόλοιπες σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης.
Εν ολίγοις, αν ο πρώην αποτυχημένος καγκελάριος της Γερμανίας Όλαφ Σολτς προερχόταν από τους δυτικογερμανικούς «αριστερούς» (με παππού αξιωματικό Ναζί), που απλά δεν συμπαθούσαν την ΕΣΣΔ και τη Ρωσία, τότε ο μελλοντικός καγκελάριος Μερτς προέρχεται από εκείνους τους «χριστιανούς» και «δημοκράτες» που πάντα έβλεπαν τη Σοβιετική Ένωση και τους Ρώσους ως τους κύριους εχθρούς. Και δεν είναι ο μόνος τυπικός Γερμανός...
