Συνεχίζει και θα συνεχίζει ο ίδιος, καθώς και οι ολίγιστοι ομόλογοί του, να σπέρνουν φόβο, μέχρι να πείσουν και τον τελευταίο πολίτη, για την αναγκαιότητα των εξοπλισμών. Είναι γνωστό άλλωστε ότι, η “καλλιέργεια” φόβου, αποφέρει τους πλέον χρυσοφόρους καρπούς. Καρπούς τους οποίους φυσικά γεύονται και απολαμβάνουν, κυρίως οι έμποροι του θανάτου, αλλά και οι επίδοξοι μιζαδόροι.
Και βέβαια, δεν παραλείπουν να μας δελεάζουν με μακρόπνοα σχέδια και ένα σωρό παπάτζες, (για μια χώρα η οποία στην ουσία είναι αποικία), περί εθνικής ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας, αλλά και οικονομικής ανάπτυξης. Όλα αυτά δε, θα μας τα εξασφαλίσει κατά τον πρωθυπουργό, “ο πιο δραστικός μετασχηματισμός των Ενόπλων Δυνάμεων στη σύγχρονη ιστορία”.
Επίσης τόνισε ότι, “η ασφάλεια αναδεικνύεται και σε πυλώνα ευημερίας. Χωρίς την ασφάλεια δεν υπάρχουν προϋποθέσεις οικονομικής ευημερίας και προκοπής” Μάλιστα!
Κι’ εγώ θα το αντιστρέψω. Ασφάλεια, υπάρχει χωρίς προκοπή; Και στο κάτω -κάτω, για ποια προκοπή μιλάμε: αυτή του κατώτατου μισθού, την εισαγωγή του 70% των αναγκών σε κρέας, η τα λεμόνια της Χιλής και τα σκόρδα από την Κίνα… Ούτε λέξη για τον πρωτογενή τομέα, την πιο σταθερή βάση για αυτάρκεια και οικονομική ανάπτυξη. Αλλά είπαμε, όλα τα προβλήματα θα λυθούν με την οικονομική ανάπτυξη που θα επέλθει από τα εξοπλιστικά προγράμματα και την λεγόμενη αμυντική βιομηχανία.
Υ.Γ. Εδώ και χρόνια με βασανίζει και ένα ερώτημα: Αφού όλες οι βιομηχανίες όπλων και οπλικών συστημάτων είναι αμυντικές, οι επιθετικές ποιες είναι;
