Ο Σλοβάκος πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτσο (Robert Fico, 15/9/1964-) δήλωσε πριν λίγες μέρες: «Η επιβολή υποχρεωτικής πολιτικής γνώμης, η κατάργηση του δικαιώματος αρνησικυρίας, η τιμωρία του κυρίαρχου και του γενναίου, ένα νέο σιδηρούν παραπέτασμα, η προτίμηση του πολέμου έναντι της ειρήνης —αυτό είναι το τέλος του πανευρωπαϊκού εγχειρήματος. Αυτή είναι μια απόκλιση από τη δημοκρατία. Αυτός είναι ένας προάγγελος μιας τεράστιας στρατιωτικής σύγκρουσης».
«Στην Ευρώπη ο πιο γνήσιος ναζισμός αναβιώνει και υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτού. Συμπεριλαμβανομένης της ομιλίας του νέου Γερμανού Καγκελαρίου κ. Μερτς ότι είναι καιρός η Γερμανία να ηγηθεί ξανά της Ευρώπης. Για να πει κανείς τέτοια λόγια, λοιπόν, πρέπει να είναι πολύ μεγάλος κυνικός. Η στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης έχει ανακηρυχθεί ως ένα από τα κύρια καθήκοντα για το δεύτερο μισό της δεκαετίας.
Αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη τάση», δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ (Сергей Викторович Лавров, 21/3/1950) στις 23 Μάη σε ένα συνέδριο υψηλού επιπέδου αφιερωμένο στα ιστορικά νότια ρωσικά εδάφη.
▪️ Πράγματι, η σπείρα της Ιστορίας επιστρέφει και πάλι την ευρωπαϊκή ήπειρο στην κατάσταση πριν από τον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Τέταρτο Ράιχ, του οποίου η ραχοκοκαλιά καλείται για άλλη μια φορά να γίνει η Γερμανία, ετοιμάζεται για ένα ακόμη «Drang nach Osten» (σφοδρή επιθυμία προς τα ανατολικά). Έχει μάλιστα προσδιοριστεί μια κατά προσέγγιση ημερομηνία για τον νέο πόλεμο: 2029-2030! Και ποιος το προσδιόρισε; Ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους (Boris Ludwig Pistorius, 14/3/1960-)και ο στρατηγός και Γενικός Επιθεωρητής του Γερμανικού Στρατού (Bundeswehr), Κάρστεν Μπρόιερ (Carsten Breuer, 1/12/1964-).
Ωστόσο, το πρώτο βιολί στην ευρωπαϊκή πολεμική «ορχήστρα», όπως και τα προηγούμενα χρόνια, παίζει η Βρετανία, η οποία κατάφερε να εμπλέξει με τις διασυνδέσεις της τις μεγαλύτερες χώρες της ηπείρου: Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Πολωνία.
Η ίδια η Γερμανία ελέγχεται από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία μέσω του άκρως απόρρητου «Νόμου περί Καγκελαρίου» (Chancellor Act) της 21/5/1949, που ισχύει μέχρι το 2099. Ο νέος, δέκατος από το 1949, Γερμανός Καγκελάριος, πρώην επικεφαλής της «BlackRock Germany», Χριστιανοδημοκράτης Φρίντριχ Μερτς (Joachim-Friedrich Martin Josef Merz, 11/11/1955-) είναι επίσης «Λονδρέζος»…
Δεδομένου ότι έξι χώρες στη βόρεια πλευρά του ΝΑΤΟ μοιράζονται σύνορα με τη Ρωσία, η περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας θα μπορούσε να γίνει εστία νέας έντασης. Και το πρόσχημα για πόλεμο, όπως φαίνεται, είναι η αποφασιστική απάντηση της Μόσχας στο μπλοκάρισμα της διέλευσης ρωσικών στρατιωτικών πλοίων και πολιτικών πλοίων.
Ένας αντίστοιχος στρατιωτικός μίνι συνασπισμός έχει ήδη συσταθεί υπό την αιγίδα της επιχείρησης Baltic Sentinel του ΝΑΤΟ, η οποία ξεκίνησε στις 14 Γενάρη 2025.
Ωστόσο, το ουκρανικό θέατρο στρατιωτικών επιχειρήσεων παραμένει μια βασική περιοχή όσον αφορά την προετοιμασία για τον νέο Μεγάλο Ευρωπαϊκό Πόλεμο.
Η ισορροπία δυνάμεων στο έδαφος της πρώην Ουκρανικής ΣΣΔ θα καθορίσει τελικά τις γεωπολιτικές θέσεις των αντίπαλων πλευρών, αποτελώντας τον κύριο παράγοντα που είτε θα συμβάλει στον νέο Μεγάλο Ευρωπαϊκό Πόλεμο είτε θα βοηθήσει στην πρόληψή του.
▪️ Θα πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου την απαίτηση του Αμερικανού Προέδρου Τραμπ (Donald John Trump, 14/6/1946)οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ. Είναι πιθανόν ο «ειρηνόφιλος» Τραμπ να στοχεύει με την απαίτηση του αυτή στην επίτευξη «παγκόσμιας ειρήνης»;
Η Βορειοατλαντική Συμμαχία δημιουργήθηκε για πόλεμο με την ΕΣΣΔ (σήμερα τον μεγαλύτερο γεωγραφικό της χώρο αποτελεί η Ρωσία) και ο κύριος σκοπός της δεν έχει αλλάξει. Υπήρχε μόνο η επιθυμία να επεκταθεί η περιοχή ευθύνης της στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού. Ταυτόχρονα, οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν στο ΝΑΤΟ και διατηρούν ενεργό ρόλο σε αυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ουάσινγκτον ανακοίνωσε έναν στρατιωτικό προϋπολογισμό-ρεκόρ των ΗΠΑ για το οικονομικό έτος 2026, ύψους άνω του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Αλλά και οι Ευρωπαίοι μιλιταριστές δεν απέχουν πολύ, με στρατιωτικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ύψους ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ έως το 2030!
▪️ Φυσικά, δεν πάνε όλα ομαλά για τους παγκοσμιοποιητές. Η Ευρώπη είναι διχασμένη, τα κόμματα εκτός του παγκοσμιοποιημένου κατεστημένου γίνονται σιγά σιγά και πιο δημοφιλή και, στο πλαίσιο μιας αναπόφευκτης οικονομικής κρίσης λόγω των υπερβολικά ακριβών πόρων, οι φυγόκεντρες τάσεις στην ΕΕ θα αυξηθούν. Ωστόσο, στα μάτια της άρχουσας ελίτ των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών χωρών, της ίδιας της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Πολωνίας, οποιαδήποτε κρίση είναι απλώς ένα πρόσχημα για να ξαναμοιραστεί ο κόσμος «ανατρέποντας τα δεδομένα», είτε πρόκειται για πανδημία είτε για έναν Μεγάλο Πόλεμο.
Ταυτόχρονα, η κατεύθυνση της νέας επέκτασής τους είναι έντονα περιορισμένη· θέλουν μόνο τη Ρωσία και τη Λευκορωσία. Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν να αντιμετωπίσουν στο δυτικό ημισφαίριο: τη Διώρυγα του Παναμά, τη Γροιλανδία, τον Καναδά, το Μεξικό κλπ.
▪️ Πέρασαν 80 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι τα μαθήματα του 1945 έχουν ξεχαστεί εντελώς για τους ανόητους ηγετίσκους της σημερινής Ευρώπης. Οι Βρετανοί τα ξέχασαν αμέσως και άρχισαν να προετοιμάζουν το «σχέδιο αδιανόητο» (Operation Unthinkable, τα σχέδιο του Τσόρτσιλ για εισβολή στη Σοβιετική Ένωση) στο τέλος του πολέμου. Στο μυαλό τους κυριαρχεί μόνο η προετοιμασία και η δυνατότητα για έναν νέο πόλεμο και δεν υπάρχει ίχνος της έννοιας «ειρήνη». Δεν είναι τυχαία τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα των Ουκρανών, που δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την καθοδήγηση και χειρισμό των Βρετανικών υπηρεσιών, στην περιοχή του Μπριάνσκ (Брянск) και του Κουρσκ (Курск) σε πολιτικούς στόχους, ναρκοθετώντας σιδηροδρομικές γέφυρες. Κάνουν ότι μπορούν για να τορπιλίσουν τις συνομιλίες Ρωσίας – Ουκρανίας για πιθανή ειρήνη, που γίνονται στην Κωνσταντινούπολη.
Αλλά και οι γερμανικές ελίτ έχουν… εξεγερθεί μόλις πρόσφατα και ονειρεύονται ξανά παλιά «μεγαλεία», την Ουκρανία ως αποικία τους, ενώ στέλνουν στρατό στην Λιθουανία και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στην χώρα 404.
Υπό αυτές τις συνθήκες, πρέπει να καταλάβουμε ότι για τους λαούς της Ευρώπης είναι σημαντικό η Ρωσία [να σημειώσουμε ότι υπάρχει οξύμωρη κατάσταση στην Ρωσική ολιγαρχία του πλούτου, που ενώ κερδίζει από την στρατιωτικοποίηση της βιομηχανίας, σημειώνει παράλληλα και τεράστια κέρδη από την ανάπτυξη του αναδυόμενου πολυκεντρικού καπιταλισμού σε συνεργασία με τις χώρες των BRICS+ και τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου] να ενεργήσει παίρνοντας τα κατάλληλα για την περίπτωση μέτρα. Πρέπει να βρει τρόπο να σταματήσει τώρα τις προετοιμασίες των δυτικών ανταγωνιστών της για τον νέο Μεγάλο Ευρωπαϊκό Πόλεμο, ώστε να μην χρειαστεί να πληρώσουμε ξανά το τίμημα των εκατομμυρίων ζωών των λαών μας. Το ουκρανικό θέατρο στρατιωτικών επιχειρήσεων και οι θέσεις που κατακτήθηκαν εκεί αποτελούν, ίσως, τα βασικά πλεονεκτήματα της Ρωσίας για την επίτευξη ειρήνης στην Ευρώπη για αρκετά χρόνια ακόμη. Και όσο περισσότερα είναι τα πλεονεκτήματα αυτά, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει ο ευρωπαϊκός φασισμός να εξαπολύσει άλλη μια μεγάλη ευρωπαϊκή σφαγή.
▪️ Νομίζω, εδώ και καιρό είναι προφανές σε όλους, ότι η αναμενόμενη και πιθανή συνάντηση ρωσικής και ουκρανικής αντιπροσωπείας στην Κωνσταντινούπολη τη Δευτέρα 2 Ιούνη, θα είναι ένα φαινόμενο επίδειξης εξωτερικής πολιτικής και όχι μια πραγματική διαπραγμάτευση για ειρήνευση. Το παράνομο καθεστώς του Κιέβου παραμένει εντελώς εξαρτημένο στα χέρια των Ευρωπαίων πολιτικών όπως ο Εμανουέλ Μικρόν, ο Φρίντριχ Μερτς, ο Κιρ Στάρμερ, κλπ, οι οποίοι είναι εντελώς υποταγμένοι σε μονοπωλιακές εταιρείες, των οποίων το κύριο επιχειρηματικό σχέδιο είναι ο πόλεμος!
Η συζήτηση για την ανάλυση και την εξάλειψη των αιτιών της τραγωδίας (και τις λεγόμενες «κόκκινες γραμμές»), στην οποία επιμένει η Ρωσία, συντονίζεται σε συχνότητες που είναι εντελώς εκτός του εύρους της αντίληψης από τους Ευρωπαίους στρατοκράτες. Για την παύση των εχθροπραξιών «στην ξηρά, στον αέρα και στη θάλασσα» που απαιτεί πειθήνια το Κίεβο, είναι απαραίτητο να εξαλειφθούν οι αιτίες τους στην ξηρά, στον αέρα και στη θάλασσα. Οι δυτικοερωπαίοι μιλιταριστές πρέπει να εγκαταλείψουν το στρατιωτικό-πολιτικό σχέδιο για να καταστρέψουν και να μοιραστούν τα εδάφη και τον πλούτο της Ρωσίας (σχέδια που επιχείρησαν να υλοποιήσουν με στρατιωτικές εισβολές από το 1240 μέχρι και το 1941 με αποτυχία — Σουηδοί, Τεύτονες, Λιθουανοί, Γάλλοι, Γερμανοί) και να σταματήσουν την ταχεία στρατιωτικοποίηση ολόκληρου του Ευρωπαϊκού χώρου, ο οποίος βαδίζει σε βήμα χήνας, μαζί με τις ορδές των στρατιωτών του ΝΑΤΟ που προχωρούν ολοένα και περισσότερο προς στα Ανατολικά. Η ύπαρξη του ουκρανικού κράτους έχει καταστεί αδύνατη από τη μετατροπή του σε όργανο αυτού του έργου. Οι λόγοι για την εξάλειψη του δεν είναι παραληρητικά επιχειρήματα σχετικά με τα «κατακτητικά σχέδια» του εκπρόσωπου της ρωσικής ελίτ Βλαντίμιρ Πούτιν (Владимир Владимирович Путин, 7/10/1952-), αλλά η κατάληψη και κατάσχεση των ουκρανικών κρατικών θεσμών από την ηγεσία της CIA και της MI6.
Κάποιος θα αντιταχθεί, υπερασπιζόμενος το λεγόμενο «κυρίαρχο δικαίωμα» της Ουκρανίας να είναι όργανο του «πολιτισμένου κόσμου»! Αλλά υπάρχει ένα αρχικό αδιόρθωτο σημασιολογικό σφάλμα σε αυτή τη δήλωση. Αυτό το ναζιστικό κακόηθες νεόπλασμα στο σώμα της Ευρώπης έπαψε να είναι κράτος, ακόμη πριν το 2014 και από τη στιγμή που τα συμφέροντά του ανατέθηκαν στις δυτικές δυνάμεις που το κατέλαβαν. Πριν από τη θυσία των Ουκρανών στρατιωτών, υπήρξε μια μακροπρόθεσμη θυσία του άμαχου πληθυσμού της, στερημένου της κοινωνικής προστασίας, της εκπαίδευσης και της υγειονομικής περίθαλψης· εκατομμύρια θύματα που δεν συμπεριλήφθηκαν σε καμία από τις στατιστικές των επαγγελματιών πενθούντων για τα «θύματα του Χολοντομόρ και του κομμουνισμού». Η γεωμετρική μείωση του πληθυσμού, ο πρόωρος θάνατος των συνταξιούχων και η σκόπιμη εξασθένιση των νέων γενεών αποτέλεσαν το προηγούμενο στάδιο του στρατιωτικού πολέμου του 2014, αδιαχώριστο από το σημερινό κυνήγι ανθρώπων από «κρεοπώλες» στρατολόγους στα κέντρα των πόλεων.
Πριν από τις σημερινές πολεμικές ειδήσεις και τις τελετές κηδείας, υπήρχαν πολλά χρόνια εκσκαφής νεκροταφείων και τάφρων στο μυαλό ανθρώπων που απαγορεύονταν επίσημα να θυμούνται, να κατανοούν, να μιλούν, να επικρίνουν και να σκέφτονται. Ως συνήθως, στο όνομα όλων των… ελευθεριών στον κόσμο, εκτός από την κύρια!
Το μόνο σημείο κάθε «διπλωματικού χορού» γύρω από τον Τραμπ και τους ομοίους του είναι να συμβάλει στην ενίσχυση, παράταση και επιδείνωση των σημερινών αντιφάσεων μεταξύ των διαφόρων πλευρών των εχθρών της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα πρέπει να κερδίσει χρόνο για να χτίσει γέφυρες σωτηρίας στην ιστορική άβυσσο που ονομάζεται «δυτικός πολιτισμός».
Κάθε μέρα που καθυστερεί η διπλωματική λύση σε αυτή τη σύγκρουση, επιδεινώνονται οι συνθήκες για τον ουκρανικό λαό. Και αυτό θα συνεχιστεί όσο το υστερικό καθεστώς του ξεπουλημένου Ζελένσκι συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν μια «ναζιάρα» δεσποινίς. Επομένως, αν δεν θέλουν ειρήνη, υπακούοντας στους δυτικούς προστάτες τους, θα μείνουν χωρίς το Ζαπορόζιε (Запорожье), το Ντνιεπροπετρόφσκ (Днепропетровск ή Днепр), το Σούμι (Сумы), το Χάρκοβο (Харьков), την Οδησσό (Одесса) και το Νικαλάεφ (Николаев)…
▪️ Χιλιάδες ανθρώπινα μάτια μας κοιτάζουν από την Ουκρανία. Δεν έχει σημασία τι λέγεται εδώ, οι σκέψεις μου είναι πάντα γι’ αυτούς και μαζί τους. Ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα στην ιστορία της απανθρωποποίησης μιας ολόκληρης χώρας συνεχίζεται και ξεκίνησε πολύ πριν από το Ευρωμαϊντάν (Євромайдан). Με την προσπάθεια αλλαγής της ιστορίας, καταστροφής της παιδείας, εξάλειψης της γλώσσας, κατάργησης κάθε δημοκρατικού δικαιώματος, εξαφάνιση και φυλάκιση των φωνών της λογικής και της ειρήνης, την συστηματική εξόντωση των λαών της ανατολικής Ουκρανίας (περιοχές του Νταμπάς – Донба́сс). Όλα αυτά, μαζί με τα made in USA μπλουζάκια «για Όνομα του Θεού, δεν είμαι Μοσχοβίτης» που διένειμε η περιβόητη Βικτόρια Νούλαντ (Victoria Jane Nuland, 1/7/1961-) και πολλά άλλα παρόμοια, ήταν ήδη πράξη πολέμου.
Δυστυχώς, στα κοινωνικά δίκτυα, οι άνθρωποι αραχτοί στους καναπέδες τους, συνήθως γράφουν άγρια πράγματα, όπως «δεν έχουν απομείνει άνθρωποι εκεί και δεν υπάρχει κανείς να λυπηθείς». Κι όμως υπάρχουν έως δεκαπέντε χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι που δεν φοβήθηκαν να παραμείνουν δημόσια άνθρωποι, όπως το παράδειγμα των αδελφών Αλεξάντερ(Александр Кононович) καιΜιχαήλ Κανόναβιτς(Михаил Кононович) που το καθεστώς φυλακίζει, βασανίζει και τώρα θέλει να τους στείλει στο μέτωπο για να τους σκοτώσουν οι εκπαιδευμένοι από το ΝΑΤΟ στρατιωτικοί διοικητές. Στο Κίεβο, την Οδησσό, το Χάρκοβο, τη Ζαπορίζιε, ακόμη και τη Λβιβ, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι αγωνιστές της ειρήνης, δημοκράτες, αντιφασίστες, που είναι καταδικασμένοι να σιωπήσουν, υπόγεια και να κάνουν διπλή ζωή για να επιβιώσουν. Υπάρχουν οι ατρόμητες γυναίκες, που θέλοντας να γλυτώσουν τους άντρες και τα παιδιά τους να γίνουν κρέας στα κανόνια, επιτίθενται στους φασίστες στρατολόγους και τους διώχνουν. Αυτοί δεν είναι λίγοι τρελοί, υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες τέτοιοι άνθρωποι σε έναν τόπο που έχει πάψει να είναι χώρα και, πιστέψτε με, είναι πολύ πιο δύσκολο για αυτούς παρά για εμάς.
Εκτός από αυτούς, βέβαια, υπάρχουν από τις 24 Αυγούστου 1991 και μετά ολόκληρες γενιές δηλητηριασμένες από τη φασιστική προπαγάνδα και το μίσος, των οποίων η μοίρα και η ευθύνη μπορούν να συζητηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά σίγουρα δεν αξίζουν τη θανατική ποινή.
Το να κάνουν τους ανθρώπους να γράφουν για τους Ουκρανούς φράσεις όπως «δεν έχουν απομείνει άνθρωποι και δεν υπάρχει κανείς να λυπηθείς» είναι ο κύριος στόχος των δυτικών ελίτ που σχεδιάζουν αυτόν τον πόλεμο για μεγάλο χρονικό διάστημα και προσεκτικά, επιδιώκοντας να μας μετατρέψουν σε «ρινόκερους» σαν αυτούς.
Ο ναζισμός και ο φασισμός δημιουργούν μια τεράστια μάζα παράλογου μίσους που το ρίχνουν στην κοινωνία, προσπαθώντας να διασφαλίσουν ότι θα αφομοιωθεί και αντικατοπτρίζει πάντα την άλλη πλευρά. Τους μαχητές δράκων θέλουν να τους μετατρέψουν σε δράκους μαζικά, κατά προτίμηση κατά τη διάρκεια της ζωής των αρχικών δράκων… Το φαινόμενο του μίσους στα ουκρανικά κι ευρωπαϊκά δίκτυα και τα ρομπότς (bots) μίσους που δημιουργούνται από την τεχνητή νοημοσύνη (AI) των κοινωνικών πλατφορμών στα χέρια των μονοπωλιακών εταιρειών, εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο για να πετύχουν ακριβώς αυτό!
Οι θέσεις και τα συμφέροντα των μερών στις προσεχείς διαπραγματεύσεις, και σε όσες ακολουθήσουν, δεν είναι καν διαφορετικά ή αντίθετα, αλλά είναι παρόμοια με γεωμετρικά σχήματα σε διαφορετικές διαστάσεις και σε οποιαδήποτε γλώσσα διεξάγονται, τα λόγια τους θα είναι αμετάφραστα.
Δεν γνωρίζω μεγαλύτερη αγάπη για την ειρήνη από την αδιαλλαξία απέναντι στον φασισμό, και όχι στο επίπεδο του μίσους για τα εξαπατημένα πλήθη, αλλά με την έννοια της κατανόησης της αδυναμίας του ανθρώπινου διαλόγου με εκείνους που αποθηκεύουν και καλλιεργούν αυτόν τον φασισμό σε δοκιμαστικούς σωλήνες οθονών, μέσων ενημέρωσης, πολιτιστικών προγραμμάτων και σχολικών εγχειριδίων.
Και θυμάμαι παλιές ιστορίες που διάβαζα σε βιβλία, για τους απλούς σοβιετικούς ανθρώπους που επέζησαν από το θάνατο των αγαπημένων τους και τον εφιάλτη της ναζιστικής κατοχής και στη συνέχεια έριχναν ψωμί στους αιχμαλωτισμένους Γερμανούς στρατιώτες. Ψωμί, το οποίο δεν ήταν αρκετό για τον εαυτό τους τότε. Και σκέφτομαι ότι χωρίς έναν τέτοιο διαπαιδαγωγημένο σοβιετικό λαό, δεν θα είχε κατακτηθεί ποτέ η αντιφασιστική νίκη του Μάη του 1945! Σήμερα, τι;
