Ακούσατε ποτέ τη Μαρία Καρυστιανού να μας ζητάει να την κάνουμε πρωθυπουργό; Μας προέτρεψε μήπως να της κάνουμε ακόμα μία «ανάθεση» από αυτές που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια (και ποτέ δεν μας βγήκαν σε καλό…); Ποιον εξυπηρετεί αυτή η συζήτηση και πόσο δυσκολεύει την ανάδειξη όλων των διαστάσεων του εγκλήματος των Τεμπών;
Αντιλαμβάνονται τις υπηρεσίες που προσφέρουν στο να ξεστρατίσει αυτή η συζήτηση στελέχη με μπόλικη πείρα, όπως ο Κοτζιάς, η Ελενα Ακρίτα και άλλοι που υπέπεσαν στο ίδιο λάθος; Αντιλαμβάνεται ένα κομμάτι της αυτοπροσδιοριζόμενης ως «Αριστεράς» πόσο εκτίθεται όταν επιτίθεται στην Καρυστιανού και τη βλέπει ως εν δυνάμει πολιτικό αντίπαλο; Κατανοεί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος πως ακόμα και με τη διορθωτική του δήλωση δεν απόσβεσε τον καπνό από την πρόβλεψή του ότι η Μαρία Καρυστιανού μπορεί να «ξεφουσκώσει»;
Από την άλλη, της αφαιρεί κανείς το δικαίωμα να πολιτευτεί; Και τότε, φυσικά να κριθεί από όλους μας και για όλα. Εχουμε τη δυνατότητα, ειδικά στην Αριστερά, να βλέπουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση; Τώρα προέχει η αποκάλυψη των ενόχων, η αποτροπή της συγκάλυψης, η αναγνώριση του βασικού υπεύθυνου για το έγκλημα, που δεν είναι άλλος από τις ιδιωτικοποιήσεις.
Και η Καρυστιανού μιλάει πολύ σωστά για αυτά και επιτίθεται ακριβώς σε αυτούς που φέρουν τη βασική ευθύνη, δηλαδή στο σύστημα Μητσοτάκη. Ναι, αλλά κάποιες φορές βάζει στο ίδιο τσουβάλι όλους τους πολιτικούς, ενώ εμείς ξέρουμε ότι, όχι, δεν είναι όλοι ίδιοι.
Ομως όσοι διαφέρουν οφείλουν να το αποδεικνύουν κάθε μέρα. Φυσικά στο πλευρό της Καρυστιανού και των συγγενών και όχι απέναντί τους…
