1) Πάνω που είχα ανακτήσει λίγο αισιοδοξία, απ’ όλο αυτό που συμβαίνει, το άκουσμα της λέξης “προανακριτική” με επανέφερε στα ίσα.
Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι τα πειθήνια αλαζονικά, αμετροεπή στρατιωτάκια της κυβερνώσας παράταξης θα ψηφίσουν παραπομπή σε δικαστήριο.
Αλήθεια, εκείνος ο πολλά νταής Μαρκόπουλος, δε προσβλήθηκε στο ελάχιστο, από τα λεγόμενα του αρχηγού του; ΕΥΠ, Predator ή απλά ψιχαλίζει;
Πιθανόν, δεν υπάρχει άλλη οδός, πιθανόν να βγει κάτι. Τέλος πάντων ας μη προτρέχω με απαισιοδοξία.
Η δικογραφία που έφτασε στη Βουλή πέρυσι τον Μάιο αφορούσε επίσης και Θάνο Πλεύρη, Μιχάλη Παπαδόπουλο, Ζωή Ράπτη.
Ο Πλεύρης φρόντισε να αποστασιοποιηθεί λέγοντας ότι ήταν παρών μόνο σε συσκέψεις στο νοσοκομείο Λάρισας και ότι επικεφαλής του κυβερνητικού κλιμακίου ήταν ο Τριαντόπουλος.
Ενδιαφέρουσα η άποψη που καταθέτει ο Παύλος Νεράντζης για την παράβαση καθήκοντος, την κατάχρηση εξουσίας, το πλημμέλημα και το κακούργημα.
https://parallaximag.gr/parallax-view/paravasi-kathikontos-i-katachrisi-exoysias
Απογοήτευση και θλίψη για το ότι δεν υπάρχει κάτι να μας οδηγήσει πεστικά και αξιόπιστα.
Όπου και να οδηγήσουν οι πολιτικές εξελίξεις, το βασικό πρόταγμα αυτή τη στιγμή, είναι το κομμάτι της δικαιοσύνης. Να δικαιωθούν οι άνθρωποι αυτοί. Να μην είναι αναγκασμένοι να ασχολούνται καθημερινά με αυτόν τον βούρκο, να ηρεμήσει η ψυχή τους και να μπορέσουν να πενθήσουν. Οι παρούσες εξελίξεις, το ότι κάποιοι δεν αισθάνονται πλέον άνετα, είναι αποτέλεσμα της δική τους επιμονής.
2) Την ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη να τη λες
3) Για την ομιλία Τσίπρα, δεν έχω το κουράγιο. Μία μόνο παρατήρηση.
Αναρωτήθηκε αν οι δημοκρατικές προοδευτικές δυνάμεις μπορούν να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη.
Καμιά ιδέα για το πως χάθηκε αυτή η εμπιστοσύνη και για το μέγεθος της ζημιάς που προκάλεσε;
