ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
Μια χούφτα, ένα μπουκέτο κυκλάμινα ξεπετάχθηκαν ανάμεσα στα νεκρά φύλλα. Υπενθύμιση ζωής.
Τρεμουλιάζουν στην υγρή ανάσα της πάχνης.
Γέρνουν ένα ροδαλό πρόσωπο στο νωπό χώμα, παραδομένα στην αδυσώπητη επέλαση του Χειμώνα.
Πόση τρυφερή ευθραυστότητα! Πόση γενναιότητα στα άνηβα κορμάκια των μίσχων!
Η αποθέωση της τόλμης. Και του θάρρους.
Υ.Γ Τολμηρά κυκλάμινα, ταπεινά, στεφανωμένα την δόξα της μάνας γης.
Μακρινή υπόσχεση μιας αειφόρου Άνοιξης.
