Σαν να ακούω τον επικοινωνιολόγο του:
– “Πρόεδρε, δεν πάει άλλο. Κάτι πρέπει να πεις”.
– “Τι προτείνεις;”
– “Άκου. Ο,τι πεις, θα το πεις σε ένα δικό μας ραδιόφωνο και όχι στην τηλεόραση, για να σε ακούσουν όσο το δυνατόν λιγότεροι και μάλιστα μόνο στο εσωτερικό της χώρας. Άλλωστε αν θέλαμε μεγάλο ακροατήριο, θα τα έλεγες στο Συμβούλιο Ασφαλείας”.
– “Ποιο ραδιόφωνο προτείνεις;”
– “Τον Σκάι φυσικά”
– “Ωραία και τι θα πω;”
– “Πρόσεξε! Θα πεις ότι αυτά που συμβαίνουν στη Γάζα, δεν είναι επιτρεπτό να συμβαίνουν και μάλιστα για “ξεκάρφωμα” θα χρησιμοποιήσεις μια βαρύγδουπη λέξη, όπως είναι το επίθετο, ” απαράδεκτο”. Και θα τονίσεις, οτι πρέπει να φτάσει η ανθρωπιστική βοήθεια με τροφές και φάρμακα. Βέβαια δεν χρειάζεται να σου πω, ότι δεν θα αναφερθείς σε γενοκτονίες και άλλα τινά και προς Θεού δεν πρέπει να ξεχάσεις σε καμία περίπτωση, το δικαίωμα του Ισραήλ, στην αυτοάμυνα! Και όλα αυτά θα τα πεις, συνεσταλμένα και με ήπιο τρόπο, μη δυσαρεστήσουμε τους φίλους και συμμάχους μας. Εντάξει;”
– “Εντάξει”
– “Ωραία, καλή επιτυχία!”
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ