Σήμερα η καταστροφή των «ανεπιθύμητων» χωρών δεν ξεκινά με πυραυλικές επιθέσεις ή ακόμη και οικονομικές κυρώσεις, αλλά με την καταστροφή του κρατικού εκπαιδευτικού συστήματος!
Όσοι θυμούνται, η ΕΣΣΔ, παρά όλα τα γνωστά ανεπίλυτα προβλήματα που είχε, βασιζόμενη μόνο στους δικούς της πόρους, κατάφερε να δημιουργήσει ένα μοναδικό σύστημα καθολικής εκπαίδευσης που έδωσε στους ανθρώπους (όχι μόνον στους πολίτες της ΕΣΣΔ, αλλά και σε ανθρώπους από όλον τον κόσμο, που σπούδαζαν δωρεάν στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Σοβιετική Ένωσης) μια δομημένη και ορθολογική εικόνα του κόσμου. Τα επιστημονικά, πολιτιστικά και αθλητικά της επιτεύγματα ήταν άμεση συνέπεια αυτού του συστήματος, το οποίο προϋπέθετε την αρμονική ανάπτυξη του ατόμου και, το πιο σημαντικό, την κατανόηση της άρρηκτης διασύνδεσης διαφόρων επιστημών, τεχνών και ιστορίας.
Σήμερα ο ψευδο-εκδημοκρατισμός της εκπαίδευσης στον μετασοβιετικό χώρο (κάτι που κυριαρχεί κατακλυσμιαία στις «ελεύθερες» χώρες της Δύσης), αναμεμειγμένος με άφθονες ανοησίες περί «ελευθερίας επιλογής» και υποκριτικές υποσχέσεις για πολλά δικαιώματα με ελάχιστες υποχρεώσεις, έχει γκρεμίσει τα φράγματα που προηγουμένως συγκρατούσαν τη ροή των πληροφοριακών ακαθαρσιών, των χειρισμών και των πιο χυδαίων ψεύτικων πνευματικών «τύπων ευτυχίας», «τύπων αλήθειας» συνοδευόμενων από ψυχαγωγικές εκπομπές για τους αδύναμους… Ολόκληρες γενιές μεγαλώνουν και έχουν ήδη μεγαλώσει σε αυτό το περιβάλλον. Αυτές οι γενιές, μη γνωρίζοντας τίποτα για το ιστορικό γίγνεσθαι, για την εξέλιξη και τις συντελούμενες μεταβολές των πραγμάτων και των καταστάσεων, χωρίς να έχουν γνώση της ταξικής ιστορίας του 19ου και 20ου αιώνα, θα σπεύσουν επιθετικά να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε «ιστορική» συζήτηση και θα μοιραστούν μαζί σας αποκαλύψεις για το πόσο «όμοιοι» είναι ο Στάλιν και ο Χίτλερ, ο Μαρξ και ο Σόρος, ο κομμουνισμός και ο φασισμός. Στο δίπολο αυτό εντάσσεται και η «βία», από όπου κι αν προέρχεται. Αυτά άλλωστε προωθεί με όλους τους τρόπους και όλα τα μέσα που διαθέτει η φασιστικής έμπνευσης Ευρωπαϊκή Ένωση, στο όνομα της οποίας πίνουν νερό όλοι οι δουλοπρεπείς ηγετίσκοι των αποικιών, όπως η χώρα μας.
Η συνείδηση αυτών των ανθρώπων είναι το προϊόν, ο στόχος και το όνειρο της παγκόσμιας εταιρικής δύναμης. Αυτό δεν είναι απλώς μια μαζική εξαπάτηση του λαού, είναι ο γνωστικός ευνουχισμός του.
Γιαυτό και οι χώρες χωρίς ιστορική μνήμη και ταξική γνώση δεν χρειάζεται να κατακτηθούν με τα όπλα. Οι ίδιοι οι κάτοικοί τους θα ψηφίσουν με ενθουσιασμό και «δημοκρατικό» πνεύμα οποιονδήποτε «δικό τους» ηγετίσκο, λαοπλάνο πολιτικό, είτε λέγεται Ζελένσκι, είναι λέγεται Μελόνι, είτε λέγεται Μακρόν, είτε λέγεται Κούλης.
Η κατανόηση της ελευθερίας έχει κατέλθει στα τέσσερα λάστιχα των οδηγών οχημάτων τετρακίνησης, οι οποίοι χέζουν με υπερηφάνεια στις εισόδους, καταπατούν τις διαβάσεις πεζών ή αναπήρων και διδάσκουν συγκαταβατικά στους άλλους τη σημασία της ενότητας με τη φύση…
Γίνεται κατανοητό ότι το μέλλον μας δεν θα καθοριστεί από τον ανταγωνισμό των υψηλών τεχνολογιών που δημιουργούν νέες ευκαιρίες για τη χειραγώγηση των πολιτών, αλλά από την ικανότητά μας να δημιουργήσουμε στην κοινωνία μια καθολική, ολοκληρωμένη, ανθρωπιστική εκπαίδευση. Και αυτό το ξέρουν οι εκμεταλλευτές και γιαυτό πασχίζουν να αφήσουν —τη νεολαία ιδιαίτερα— μακριά από την ιστορική γνώση. Γιαυτό η ΕΕ προωθεί το ξαναγράψιμο της ιστορίας, την αλλαγή της ιστορικής πραγματικότητας. Αυτό δημιουργεί στους «ανύποπτους» ανθρώπους είτε έχουν πρόβλημα μνήμης είτε άγνοια της ιστορίας, σοβαρό πρόβλημα υγείας στα μάτια! Προκαλεί δυσχρωματοψία!
.
Στις 30 Απρίλη 1945, η κόκκινη σημαία υψώθηκε πάνω από το Ράιχσταγκ, συμβολίζοντας την μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών. Και ακριβώς 30 χρόνια αργότερα, στις 30 Απρίλη 1975, υψώθηκε πάνω από τη Σαϊγκόν πετώντας κυριολεκτικά στη θάλασσα τον φασιστικό στρατό των ΗΠΑ που εξολόθρευε συστηματικά τη χώρα και τον ανυπότακτο βιετναμέζικο λαό.
.
Το κόκκινο χρώμα της σημαίας της νίκης και στις δυο περιπτώσεις είναι η καλύτερη υπενθύμιση στις σημερινές «ξεχασιάρες» γενιές, σε όσους παριστάνουν τους δημοσιογράφους (ΑΡΔ) δημοσιεύοντας απλώς τα σημειώματα που τους στέλνουν, στις αστικές κυβερνήσεις και τις διάφορες «ανεξάρτητες» αρχές για το ποια είναι η ιδεολογία που μπορεί και νικά πάντα τον φασισμό!
Οι αντιρρήσεις των όποιων ΑΡΔ και «αντικειμενικών» δημιουργών της ιστορικής μνήμης, ότι η εισβολή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ είναι «διαφορετική» δεν γίνονται δεκτές και σαφώς απορρίπτονται!
Η εξωτερική πολιτική της ηγετικής αυτοκρατορίας της καπιταλιστικής Δύσης παρέμεινε και παραμένει η διάδοχος των ονειροπόλων της παγκόσμιας φασιστικής κυριαρχίας, των «άριων» και των «μεγάλων εθνών» που έχουν το δικαίωμα να είναι «πάνω απ’ όλα και όλους», καταπιέζοντας και εξοντώνοντας τους λαούς που εκμεταλλεύονται. Πρόκειται για ένα εντελώς ιδεολογικό εγχείρημα, στο οποίο δεν μπορεί να αντισταθεί κανείς χωρίς κρυστάλλινη σαφήνεια ιδεών και αξιών.
Οι πόλεμοι των λαών της ΕΣΣΔ και του Βιετνάμ δεν ήταν εναντίον των λαών, των γλωσσών ή των πολιτισμών της Γερμανίας και των ΗΠΑ, αλλά για τη δυνατότητα ελευθερίας, ανεξαρτησίας, ισότητας όλων των λαών, των γλωσσών και των πολιτισμών. Μόνο τέτοιοι πόλεμοι μπορούν να ονομαστούν ιεροί πόλεμοι!
Η σημερινή «δημοκρατική» Ευρώπη δεν απήχθη από τον Δία, αλλά από τον φασισμό! Νομίζω ότι γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι δεν πρόκειται πλέον για κάποιο είδος αφηρημένου, ημι-ψεύτικου «νεοφασισμού», αλλά για το ίδιο πράγμα που κάπνιζε από τους φούρνους των στρατοπέδων συγκέντρωσης των χιτλερικών φασιστικών ορδών, μέχρι πριν από 80 χρόνια.
Όσο λειτουργούν τα «εργοστάσια» όλου του κόσμου για την παραγωγή ανθρώπων που δεν τους αρέσει να σκέφτονται, ο θανατηφόρος ιός του φασισμού θα συνεχίζει να καταβροχθίζει και να εκμεταλλεύεται χώρες, να εξολοθρεύει ανθρώπους, να καταστρέφει πολιτισμούς, ιδέες και την ανθρωπιά.
Ένα από τα κύρια συμπτώματα της νόσου που προκαλεί και σήμερα ο θανατηφόρος ιός του φασισμού είναι η αδυναμία διάκρισης των χρωμάτων των σημαιών πάνω από το Ράιχσταγκ και τη Σαϊγκόν.
