Ήταν 10 Φεβρουαρίου όταν ο Ισραηλινός πρέσβης Νόαμ Κατς πραγματοποιούσε περιοδεία στην Κρήτη, με συναντήσεις που κρατήθηκαν μάλιστα κρυφές από τους δημοσιογράφους υπό τον φόβο αντιδράσεων. Ετρεχαν τότε όλοι, ο περιφερειάρχης Κρήτης, ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων, οι πρόεδροι των Επιμελητηρίων, ο πρόεδρος των ξενοδόχων αλλά και των τουριστικών πρακτόρων, να κλείσουν μαζί του μπίζνες, ξεχνώντας ότι το κράτος του διαπράττει μια γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
«Τους βλέπουμε όλους σαν πελάτες», λένε ακόμα και σήμερα όταν ερωτώνται αν έχουν τύψεις που σφίγγουν χέρια και παίρνουν λεφτά δολοφόνων. Από κοντά και τα ερευνητικά ιδρύματα, όπως το ΙΤΕ, που πουλάνε πολεμική τεχνολογία στον «πιο ηθικό στρατό του κόσμου».
Σήμερα, η Κρήτη μπαίνει και επίσημα στο στόχαστρο του πολέμου και η βάση της Σούδας αρματώνεται με Patriot υπό τον φόβο πυραυλικού χτυπήματος από το Ιράν εν μέσω μάλιστα της τουριστικής περιόδου. Πακέτα διακοπών ακυρώνονται και ξενοδόχοι μένουν με χιλιάδες άδεια δωμάτια, για χιλιάδες διανυκτερεύσεις, ενώ περίπου 3.000 Ισραηλινοί ξέμειναν στην Κρήτη μη μπορώντας να επιστρέψουν στη χώρα τους. Και όλα αυτά, εξαιτίας του νέου πολέμου που ξεκίνησε το κράτος τους.
Αλήθεια, ενημέρωσε για αυτά τους Κρητικούς φορείς ο Ισραηλινός πρέσβης σε εκείνη την επίσκεψη, δεδομένου μάλιστα πως η επίθεση στο Ιράν προετοιμαζόταν, όπως έγινε γνωστό, από τον περασμένο Δεκέμβριο; Τους είπε για τα σχέδια του κράτους του ή μήπως τους βλέπει απλά ως… πελάτες;
Και από την άλλη, ακόμα κι αν αφήσουμε στην άκρη το ανθρωπιστικό ζήτημα με τα εγκλήματα του Ισραήλ, με ψυχρούς, καθαρά οικονομικούς όρους, είναι σίγουροι οι φορείς της Κρήτης πως το ισοζύγιο από τις χαιρετούρες και τα χαριεντίσματα θα είναι στο τέλος θετικό;
