Είναι γεγονός ότι ο καπιταλισμός, δεν έχει και δεν είχε ποτέ “κοινωνική αποστολή”. Η σχέση του όμως με την εργατική τάξη, που δίχως αυτή δεν θα μπορούσε να υπάρξει, επιβάλλει κάποιες υποχρεώσεις, όπως είναι η αναπαραγωγή της εργατικής τάξης, ως δύναμη της μισθωτής εργασίας και ως μαζική καταναλωτική ισχύ.
Αντιθέτως ο νεοφιλελευθερισμός και μάλιστα ο άκρατος, δεν πτοείται από τέτοιου είδους δεσμεύσεις και λειτουργεί αποκλειστικά προς όφελος των ολίγων, αδιαφορώντας για την πραγματική ανάπτυξη και την αύξηση του παγίου κεφαλαίου. Έτσι ο νεοφιλελευθερισμός μπορεί να πετυχαίνει υψηλούς ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ, με ωφελούμενους κυρίως τα καρτέλ που λυμαίνονται τη χώρα, καθώς και τους καιροσκόπους και αφετέρου μείωση του παγίου κεφαλαίου, από το οποίο θα προέκυπταν τα απαραίτητα κοινωνικά προγράμματα.
Τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.
Το ΑΕΠ, αυξήθηκε κατά το πρώτο τρίμηνο του 2025 σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2024, κατά 2,2%. Το πάγιο κεφάλαιο όμως, μειώθηκε κατά 1,6%, από 8.849 εκατομμύρια, σε 8.703. Η δε συνιστώσα του ΑΕΠ, όπως είναι τα “Αποθέματα”, αυξήθηκε ιλιγγιωδώς καθ’ όλη τη διάρκεια του 2024 με αποκορύφωμα το πρώτο τρίμηνο του 2025: από 650 εκατομμύρια, σε 1.730 εκατομμύρια ευρώ!
Σ’ αυτά λοιπόν τα στοιχεία βασίζονται όσοι θριαμβολογούν για τα επιτεύγματα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης η οποία, τι ειρωνεία, βραβεύεται κι’ όλας.
Μικρή λεπτομέρεια: οι επιτυχίες αυτές, ουδόλως αφορούν, αγγίζουν και εξυπηρετούν την πλειονότητα των πολιτών και πολύ περισσότερο, ουδόλως βελτιώνουν την καθημερινότητά τους, η οποία γίνεται όλο και πιο αντίξοη.
