Με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία για το τουριστικό «προϊόν» της Κρήτης,η ομάδα του Πέτασουδίνει εδώ και δύο χρόνια άλλη δυναμική στον χώρο του λεγόμενου θεματικού τουρισμού στο νησί.
Στην ιστοσελίδα τους δεν θα βρείτε απλώς προτάσεις ταξιδιών αλλά «σενάρια» ημερήσιων ή πολυήμερων περιηγήσεων σε όλη την Κρήτη, με πρωταγωνιστή… εσάς.
Τα σενάρια εμπνέονται άλλοτε από σημαντικά πρόσωπα της Κρήτης, όπως τα βήματα του αγωνιστή της Κρητικής Επανάστασης Δασκαλογιάννη στα Σφακιά, του πρωτοπόρου μοναχού Ιωσήφ Φιλάγρη στα Αστερούσια, ή της Γαλάτειας Αλεξίου – Καζαντζάκη στον δρόμο για το βουνό Σελένα, πάνω από το Κράσι Λασιθίου.
Αλλοτε αφορμή για το σενάριο είναι το «Χνούδι της γης», δηλαδή η τεράστια ποικιλία από βρώσιμα, αρωματικά, αφεψιματικά και καλλωπιστικά χόρτα της Κρήτης και άλλοτε ο Πάνας, ο θεός των βοσκών και των κοπαδιών που θα τον συναντήσετε δίπλα στις κτηνοτροφικές ασχολίες στα ορεινά του νησιού.
Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» οι Δημήτρης Σφακιανάκης και Εμμανουέλλα Περβολαράκη, δύο εκ των τριών μελών του βασικού πυρήνα του Petassos Travel εξηγούν:
«Η βασική ερώτηση που κάναμε στον εαυτό μας πριν ξεκινήσουμε ήταν:Ποια είναι τα ταξίδια που θυμόμαστε;Ποια ανασύρουμε από τη μνήμη μας με κάθε ευκαιρία;Η απάντηση που δώσαμε ήταν τα ταξίδια που δημιούργησαν παρέες, και με αυτή τη φιλοσοφία ξεκινήσαμε».
«Οι ταξιδιωτικές εμπειρίες συνδέονται με άλλους ανθρώπους, τους συνοδοιπόρους… Γιατί πάνω στη δική τους παρουσία, στο γέλιο τους, στο σχόλιό τους, εγγράφεται και η εμπειρία μας στο θυμικό»λέει η τρίτη εκ των συνιδρυτών Χρύσα Μαυρόκωστα.
Γύρω τους συγκεντρώθηκαν έμπειροι ειδικοί που «διδάσκουν» κάθε ταξίδι.
Γεωλόγοι, βιολόγοι, ανθρωπολόγοι, ιστορικοί αλλά και άνθρωποι με βιωματική εμπειρία πάνω σε δραστηριότητες που έχουν πια εξαφανιστεί από τη σύγχρονη ζωή της πόλης.
Φιλοσοφία της ομάδας είναι η ανάδειξη ενός τουρισμού που στοχεύει στην αξιοποίηση των κρυμμένων δυνάμεων της Κρήτης, του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου ενός ταλαιπωρημένου -κατά τα άλλα- νησιού από παλαιότερες πληγές του κακώς εννοούμενου μαζικού τουρισμού.
Στόχος είναι ο επισκέπτης να δεθεί με τον χώρο και τους ανθρώπους και, αν συμβεί αυτό, θα αγαπήσει τον τόπο, θα τον σεβαστεί και θα ξανάρθει.
Πέτασος ονομαζόταν στην αρχαιότητα το τσόχινο πλατύγυρο καπέλο που φορούσαν στα ταξίδια και στους περιπάτους.
Πάρτε το καπέλο σας, έχουμε μακρύ ταξίδι…
