Η περίπτωση ενός υποψηφίου από το Ηράκλειο που ισοψήφησε δείχνει τα στρεβλά του συστήματος εισαγωγής και τις παλινωδίες με το σύστημα του μαθήματος βαρύτητας.
Συνεχίζει να πληγώνει τους μαθητές ο παραλογισμός και η προσπάθεια για αποκλεισμό από την τριτοβάθμια εκπαίδευση που έχει βάλει σε εφαρμογή η κυβέρνηση. Εκτός από το μεγάλο σφαγείο της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, που άφησε πάνω από 40.000 κενές θέσεις στα πανεπιστήμια, σταδιακά έρχονται στο φως και περιπτώσεις παράπλευρων αδικιών.
Υποψήφιος από το Ηράκλειο της Κρήτης είδε αρχικά να ανταμείβονται οι κόποι του αφού έπιασε ακριβώς τη βάση εισαγωγής για ιατρική σχολή (συγκεκριμένα στην Αλεξανδρούπολη με 18.159 μόρια). Ωστόσο η χαρά μετατράπηκε σε τεράστια απογοήτευση όταν διαπίστωσε πως ισοψηφεί με άλλο συνυποψήφιο και τελικά λόγω μιας παλιάς υπουργικής απόφασης μένει εκτός της σχολής στην οποία «πέτυχε».
Όπως καταγγέλλει στην «Εφ.Συν.» ο πατέρας του παιδιού Γιώργος Αγριμανάκης (επιχειρηματίας και δημοτικός σύμβουλος στο Ηράκλειο), η συγκεκριμένη ΚΥΑ είχε εκδοθεί παλαιότερα όταν με το προηγούμενο σύστημα εισαγωγής είχαν καταργηθεί τα μαθήματα με συντελεστή βαρύτητας (για την περίπτωση των σχολών Ιατρικής είναι η Βιολογία και η Χημεία). Ωστόσο, φέτος, η επαναφορά της βάσης εισαγωγής αλλά και των συντελεστών βαρύτητας στα μαθήματα συμπαρέσυρε και την επανεφαρμογή της συγκεκριμένης ΚΥΑ, η οποία προβλέπει ότι στην περίπτωση ισοψηφιών τότε μετράει το πρώτο μάθημα βαρύτητας, μετά το δεύτερο και στο τέλος, το άθροισμα του τρίτου και τέταρτου!
«Πρόκειται για τον απόλυτο παραλογισμό», λέει στην «Εφ.Συν.» ο πατέρας του παιδιού. «Αφού στις πανελλαδικές, είναι γνωστό ότι αγωνίζεσαι για να κατακτήσεις τη βάση εισαγωγής και όχι το τι θα γράψεις στο πρώτο, το δεύτερο μάθημα ή στο τρίτο μάθημα κτλ… Αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, θα ήταν πιο αντικειμενικό, πιο τίμιο και δίκαιο να μετριέται το άθροισμα των ειδικών μαθημάτων και όχι το ένα από τα δυο»!
Ο κ. Αγριμανάκης διατυπώνει, μέσω επιστολής του στην «Εφ.Συν.», μια σειρά ερωτήματα: «Το παιδί μου πέτυχε ή όχι στις πανελλήνιες εξετάσεις, ενώ έχει κατακτήσει τη Βάση της σχολής που ονειρευόταν; Για ποιο λόγο η σχολή να μην παίρνει όλους αυτούς που πέτυχαν, αλλά να τους ξεχωρίζει με άλλα κριτήρια που δεν είναι εξαρχής γνωστά; Γιατί τελικά οι ισοψηφίσαντες επιτυχόντες να έχουν την ίδια τύχη με τους 40.000 μαθητές που έμειναν εκτός ΑΕΙ; Τελικά, στις πανελλαδικές αγωνίζεσαι για να επιτύχεις τα μόρια της βάσης εισαγωγής ή υπάρχουν αλλά υποκειμενικά κριτήρια που θα πρέπει να ξέρουν τα παιδιά εξαρχής και να είναι υποπτευμένα για την αντικειμενικότητα της διαδικασίας; Το παιδί μου πρέπει να συνεχίζει να εμπιστεύεται το κράτος και την πολιτεία αφού το καταδικάζει στην επιτυχία του και του στερεί το όνειρο για μια σχολή που έχει καταβάλει τόσο κόπο και θυσίες για να την κατακτήσει;»
(Κεντρική φωτογραφία: Ο Γιώργος Αγριμανάκης).
