Δεν θα σταθώ στα 30 χρόνια καθυστέρησης, ούτε στα τρία δις, ούτε καν στα μόλις 9,6 χιλιόμετρα της γραμμής. Ας είναι καλά οι Θεσσαλονικείς οι οποίοι υπέφεραν τόσα χρόνια και να το χαρούν το έργο, έφ’ όσον φυσικά θα αποδειχθεί χρήσιμο για την επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος της πόλης. Θα σταθώ όμως στις υπερβολές και στις άμετροέπειες.
Τυμπανοκρουσίες, φανφάρες πολλά λόγια, ακόμα και από άσχετους, οι οποίοι έσπευσαν να ετεροφωτιστούν από τη λάμψη του έργου. Και πρώτος απ’ όλους ο πρωθυπουργός, ο οποίος δεν αφήνει ούτε την παραμικρή ευκαιρία για να προβληθεί. Αλήθεια, μπορεί αυτός ο άνθρωπος να αντέξει τόση αλαζονεία; Μέχρι και το κουμπί για την πρώτη εκκίνηση του Μετρό, αποφάσισε ότι πρέπει να το πατήσει ο ίδιος. Θα μου πεις, ποιος ήθελες να το πατήσει. Ένα παιδάκι ρε, ένα μικρό χαριτωμένο παιδάκι…
Και για να τελειώνουμε: Σ’ αυτήν τη φιέστα, θα έπρεπε να ακουστούν τουλάχιστον 13 συγγνώμες. Μια συγγνώμη από κάθε εκπρόσωπο των 13 κυβερνήσεων που ευθύνονται για την καθυστέρηση του έργου. Ναι 13 συγγνώμες, όσοι και οι σταθμοί του Μετρό!
