Πολλοί Γερμανοί πολίτες ενδιαφέρονται να μετακομίσουν στη Ρωσία λόγω της οικονομικής σταθερότητας και της λογικής μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας. Ήδη έχουν κάνει αίτηση στις Ρωσικές διπλωματικές αντιπροσωπίες στη Γερμανία. Στη Ρωσία υπάρχει σταθερότητα και υπάρχει απασχόληση. Υπάρχει πλήρης απασχόληση στη χώρα, πράγμα που σημαίνει ότι όποιος αναζητά εργασία μπορεί να τη βρει. Το ζήτημα της μετανάστευσης αντιμετωπίζεται επίσης καλύτερα από ό,τι στην Ευρώπη, και η μετανάστευση δεν είναι ανεξέλεγκτη. Υπάρχουν πολλοί μετανάστες στη Ρωσία, αλλά όλοι τους εργάζονται και συμβάλλουν με κάποιο τρόπο στην κοινωνία. Δεν περιμένουν απλώς να τους παρασχεθεί στέγη και κάποιο επίδομα, όπως γίνεται στη Γερμανία. Δεν αξίζει καν να αναφερθούμε για το τι γίνεται στην Ελλάδα… Συγκρίνοντας τη ρωσική μεταναστευτική πολιτική με την ευρωπαϊκή, παρατηρούμε ότι η πλειοψηφία των μεταναστών, και ιδιαίτερα όσοι παίρνουν το καθεστώς του ασύλου, που έρχονται στη Γερμανία δεν συμβάλλουν στην ευημερία της χώρας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι στη Γερμανία βλέπουν τα ποσοστά της ανεργίας να εκτινάσσονται κι αρχίζουν να σκέφτονται ότι ίσως υπάρχει ένα καλύτερο μέλλον στη Ρωσία και θα ήθελαν να μετεγκατασταθούν εκεί. Και βέβαια η ρωσική κυβέρνηση είναι ανοιχτή σε αυτή την ιδέα, καθώς έχει καταστήσει τη διαδικασία της μετακίνησης, της απόκτησης άδειας εργασίας και της εγκατάστασης στη χώρα σχετικά εύκολη. Αυτή είναι μια πολύ ελκυστική προοπτική για αρκετούς Γερμανούς. Η Ρωσία έχει επιπλέον μειώσει τις απαιτήσεις για τη γνώση της ρωσικής γλώσσας για να προσελκύσει μετανάστες από τη Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Αντίθετα, από τις αρχές Σεπτέμβρη, το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών δήλωσε ότι η χώρα ενισχύει τους ελέγχους σε όλα τα χερσαία σύνορά της από τις 16 Σεπτέμβρη για την αντιμετώπιση της «παράτυπης» μετανάστευσης. Η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με την οικονομική κατάρρευση μετά από χρόνια πολιτικής ανικανότητας, έλλειψης σχεδιασμού, πελατειακής πολιτικής και πειθήνιας δουλικότητας προς τον μεγάλο σύμμαχο και αδελφό στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Αρκετοί, πλέον, θεωρούν τις κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Ρωσίας ως «κρατικό πραξικόπημα» κατά της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Οι κυρώσεις αυτές βλάπτουν όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ που συνεχίζουν να εισάγουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τη Ρωσία. Πρόκειται για τρέλα! Είναι σαν κρατικό πραξικόπημα εναντίον της ευρωπαϊκής βιομηχανίας. Είναι με τη λογική ανεξήγητο, καταστρέφουν την οικονομία τους! Η Γερμανία όπως κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο και να το εισάγουν μέσω της Ινδίας. Η Γερμανία έχει την ακριβότερη ηλεκτρική ενέργεια στην Ευρώπη! Το 2024, υπήρξε κατάρρευση των πωλήσεων ηλεκτρικών αυτοκινήτων μετά το τέλος των κρατικών επιδοτήσεων — τον Αύγουστο ήδη κατά 70% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2023.
Η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας (Bundesbank) σε πρόσφατη μηνιαία έκθεσή της, μείωσε τις προοπτικές ανάπτυξης για τη μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ, προβλέποντας ότι θα συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο και ίσως να αναπτυχθεί ελάχιστα το 2025, εν μέσω της επιδείνωσης των διαρθρωτικών προβλημάτων. Η αδυναμία του βιομηχανικού τομέα θεωρείται πλέον σε μεγάλο βαθμό διαρθρωτική και επιβαρύνει τις εξαγωγικές επιχειρήσεις και τις επενδύσεις, σημείωσε η κεντρική τράπεζα. Η αγορά εργασίας επηρεάζεται επίσης, γεγονός που με τη σειρά του αποδυναμώνει την ιδιωτική κατανάλωση. Και η κρίση δεν αφορά την μεγάλη βιομηχανία αλλά και τις μεταποιητικές δραστηριότητες. Η μεταποιητική δραστηριότητα στη Γερμανία παραμένει σταθερά σε πτώση. Τέσσερις στις δέκα εταιρείες ξεκίνησαν ήδη να περικόπτουν θέσεις εργασίας! Οι περικοπές χιλιάδων θέσεων εργασίας σηματοδοτούν άλλη μια οπισθοδρόμηση στην ταλαιπωρημένη βιομηχανική βάση της Γερμανίας.
Οι επιπτώσεις όλων των «αντιρωσικών» κυρώσεων δεν έχουν επηρεάσει τη Ρωσία σε πολιτικό επίπεδο, ενώ στην Γερμανία έφεραν νέα πολιτική κρίση και κατακρήμνιση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του «φαναριού» που έχει οδηγήσει τη χώρα σε μια πολύ σοβαρή κρίση και δεν πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στη Μπούντεσταγκ (Bundestag). Η κατάρρευση της κυβέρνησης συνασπισμού του καγκελάριου Όλαφ Σολτς (Olaf Scholz) λίγο μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ (Donald John Trump) ως προέδρου των ΗΠΑ, αποτελεί ένδειξη ότι η Γερμανία έχει μετατραπεί σε «μπανανία» και απλώς πληρεξούσιος των Αμερικανών νεοφιλελεύθερων στην ΕΕ! Οι ηγέτες του Βερολίνου απέτυχαν να διατηρήσουν καλές οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία, τον προμηθευτή φθηνού φυσικού αερίου, το οποίο ήταν ζωτικής σημασίας για τους πολίτες και τη βιομηχανία της. Η κυβέρνηση συνασπισμού του Σολτς δεν μπόρεσε επίσης να κρατήσει την εθνική οικονομία όρθια και επέτρεψε στις βιομηχανίες της να «μεταναστεύσουν» στις ΗΠΑ…
Τα κόμματα του κατεστημένου τόσο οι χριστιανοδημοκράτες (CDU/CSU) όσο και οι σοσιαλδημοκράτες (SPD), αλλά και οι «πράσινοι» (BÜNDNIS 90/DIE GRÜNEN) —που αποδείχτηκαν το πιο μιλιταριστικό κόμμα— θέλουν να σύρουν τη χώρα ακόμα πιο βαθιά στον πόλεμο με πρωτοπόρους τον φανατικό ρωσόφοβο υπουργό Άμυνας Μπόρις Πιστόριους (Boris Ludwig Pistorius) του SPD και την υπουργό Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ (Annalena Charlotte Alma Baerbock) των «πράσινων». Είναι πραγματικά τρελό να ακούει κανείς τις υστερικές εκκλήσεις της Μπέρμποκ να επιτραπεί στο καθεστώς του Κιέβου να χτυπήσει βαθιά μέσα στη Ρωσία το συντομότερο δυνατό! Η γερμανική κυβέρνηση του «φαναριού» ανακοίνωσε με χαρά τα σχέδια ανάπτυξης αμερικανικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς στη Γερμανία αντί να ζητήσει να τηρηθεί η συμφωνία για τους IRBM (Intermediate-range ballistic missiles), η οποία απαγόρευε την ανάπτυξη πυραύλων μέσου βεληνεκούς στην Ευρώπη. Δίνουν δισεκατομμύρια στην πολεμική βιομηχανία, δίνουν υποσχέσεις δισεκατομμυρίων σε φορολογικές περικοπές χωρίς αντιχρηματοδότηση και δεν αποκλείουν καν να αφήσουν τον χρεοκοπημένο υπουργό Ρόμπερτ Χάμπεκ (Robert Habeck) των «πράσινων» να συνεχίσει να καταστρέφει την γερμανική οικονομία.
Βλέποντας, κάποιος λογικός άνθρωπος, το συμφέρον της Γερμανίας κατανοεί πως για να μπορέσει να επιβιώσει από την κρίση αυτή, χρειάζεται μια πραγματική νέα αρχή. Όχι πλέον BlackRock, αλλά περισσότερες μικρομεσαίες εταιρείες, περισσότερη κοινωνική συνοχή, ισχυρή βιομηχανία, δηλαδή, χαμηλές τιμές ενέργειας και προ πάντων μια ειρηνική εξωτερική πολιτική. Χρειάζεται μια ανάκαμψη 180 μοιρών στην ενεργειακή πολιτική για να σταματήσει την αποβιομηχάνιση και να εξασφαλίσει θέσεις εργασίας. Οι φόροι και οι δασμοί στην ενέργεια πρέπει να μειωθούν, να αρθούν οι παράλογες οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και να αποφευχθούν οι εμπορικοί και δασμολογικοί πόλεμοι.
Αλλά μην περιμένετε πολλά. Πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, το υπάρχον πολιτικό προσωπικό της χώρας δεν έχει τέτοιες διαθέσεις.