Μεγάλη κουβέντα έγινε για το τροπάριο του αγιασμού. Άκουσα πολλές γνώμες και μπόλικοι διαφωνήσατε μαζί μου.
Ότι και καλά «έτσι είναι μωρέ το τροπάριο, το “Σώσον κύριε τον λαό σου”, και τι θες τώρα γεροπαράξενε, μας έχεις πρήξει, σιγά μην αλλάξουμε τα τροπάρια για να γίνουμε πιο προοδευτικοί» κτλ κτλ.
Ακουσα και το podcast του Γιάννη Ζωράκη που θέλει «τοις βασιλεύσι» κι ας τον κακοχαρακτηρίσω, λέει… Το έψαλε κιόλας ο αθεόφοβος (ή μάλλον ο θεοσεβούμενος) για να με τσαντίσει περισσότερο…
«Challenge accepted» Γιάννη, που λένε και στο χωριό μου την Κουκουβίστα, εκεί που όρκισε ο Άρης τα παλικάρια του ΕΛΑΣ το ’42.
Γιαυτό θα πάω σε πιο ριζικές λύσεις…
Έξω λοιπόν οι παπάδες από τα σχολειά. Κλωτσιδόν μάλιστα. Να τελειώνουμε. Γιατί πρέπει να ξεκινάει με αγιασμό το σχολικό έτος; Από πού κι ως πού χρειαζόμαστε τον παπά για να πάει καλά η σχολική χρονιά; Ας κάτσει ο άνθρωπος στην εκκλησία να λέει ό,τι θέλει. Και βασιλιάδες και βασίλισσες και δούκισσες και κόμητες και… ιπποκόμους. Στο σχολείο δεν έχουν καμιά δουλειά.
Για την ιστορία πάντως, επειδή το έψαξα κι εγώ, αυτός που επέβαλε την αλλαγή του τροπαρίου σε «νίκας τοις ευσεβέσι» ήταν ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, ο πρώτος αρχιεπίσκοπος της μεταπολίτευσης. Και το άλλαξε, που λέτε, για να ξεκόψουμε οριστικά από τους βασιλιάδες και τις αυλές τους, από τους Κοκούς και τις Αννες Μαρίες και κυρίως από τα «ανφέρ» του Μητσοτάκη.
Ωραία χρόνια. Χρόνια ΠΑΣΟΚ, τότε που τον μεθούσαμε τον ήλιο, χρόνια από αυτά που νοσταλγείς κι εσύ Γιάννη συχνά.
Εγώ που λες, το 81 ήμουν 6 χρονών και πήγαμε σχολείο με «Νίκας τοις ευσεβέσι». Και πέρασαν 40 χρόνια από τότε και τα δικά μας παιδιά σήμερα πηγαίνουν με «Νίκας τοις βασιλεύσι».
Δεν το λες και πρόοδο…
* Να, με αυτόν εδώ να τα βάλετε για την αλλαγή του τροπαρίου. Αυτός το άλλαξε, όχι εγώ…