Η διεισδυτική ματιά για την Κρήτη και κυρίως η αγάπη του συνταξιούχου δασκάλου Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου για το νησί όπου υπηρέτησε και έζησε για πάνω από τη μισή του ζωή αποτέλεσαν τη μαγιά για την έκδοση ενός λευκώματος 288 σελίδων που κυκλοφόρησε πριν από λίγες εβδομάδες από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο».
Ο Δημήτρης Χατζηκωνσταντίνου συλλέγει ψηφίδες ιστορίας και πολιτισμού της Κρήτης σε έναν καλαίσθητο τόμο παρουσιάζοντας ένα οδοιπορικό από τη μία άκρη του νησιού ως την άλλη, που κράτησε περισσότερο από έναν χρόνο.
«Αδύνατον να χωρέσει όλη η Κρήτη σε ένα βιβλίο» παραδέχεται και ο ίδιος. Ωστόσο ο αναγνώστης θα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει μια περιήγηση πλήρη και ισορροπημένη.
Η έκδοση είναι χωρισμένη σε δύο βασικά και ισομεγέθη τμήματα. Το πρώτο μέρος περιγράφει το ιστορικό αποτύπωμα του νησιού από τις απαρχές της Κρήτης, πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια, περνώντας από σημαντικούς σταθμούς όπως η εποχή του Χαλκού (Μινωική περίοδος), ιστορικά χρόνια, Τουρκοκρατία, περίοδος της αυτονομίας – Κρητική Πολιτεία, από την Ενωση μέχρι το 1948, με εκτενή αναφορά στη Μάχη της Κρήτης, για να καταλήξει στα σημαντικά γεγονότα του 20ού αιώνα όπως η δημιουργία του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Εστω και ακροθιγώς στην έκδοση περιλαμβάνονται και αναφορές σε «δύσκολα» θέματα για το νησί όπως η οπλοκατοχή, η ζωοκλοπή κτλ, δείγμα της θέλησης του συγγραφέα να μη χαριστεί και να μην κρύψει πράγματα κάτω από το χαλί.
Στο δεύτερο μέρος ο συγγραφέας καταπιάνεται με συγκεκριμένους τομείς της ζωής του νησιού. Τη θρησκεία, τις τέχνες και τα γράμματα, τη μουσική, τα τραγούδια και τους χορούς της Κρήτης, την κρητική διατροφή και την αγροτική παραγωγή του νησιού.
Ολα αυτά μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, με κείμενα δικά του αλλά και με τη ματιά λογοτεχνών, περιηγητών και επισκεπτών.
«Μέσ’ στη μέση του νησιού πάντα ο άνθρωπος» αναφέρει ο ίδιος και προσθέτει: «Με συνεχή παρουσία από τη νεολιθική εποχή μέχρι τις μέρες μας, ο άνθρωπος είναι ο δημιουργός της σπουδαίας ιστορίας του νησιού.
Τις περιόδους των μεγάλων ανατάσεων διαδέχονταν εποχές σκοτεινές, σκληρές και επώδυνες. Παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποί της Κρήτης έβρισκαν πάντα τη δύναμη να συνεχίζουν».
