Πότε δεν μπορούσα να φανταστώ (φυσικά και λόγω άγνοιας του αντικειμένου) ότι, η ραγδαία αναπτυσσόμενη εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης στην καθημερινότητά μας, θα είχε τόσο σοβαρές συνέπειες στο περιβάλλον με την υπερκατανάλωση νερού και ρεύματος.
Και τούτο γιατί τα κέντρα δεδομένων, απαιτούν τεράστιες ποσότητες νερού προκειμένου να ψύξουν τον εξοπλισμό τους, όπως είναι οι τεράστιοι διακομιστές οι οποίοι υπερθερμαίνονται καθώς αποθηκεύουν και επεξεργάζονται διαρκώς δεδομένα από χιλιάδες, έως εκατομμύρια πηγές. Και βέβαια αυτές οι πηγές αφορούν τις “βαριές” εφαρμογές που χρησιμοποιούν μεγάλες επιχειρήσεις, ή δημόσιες υπηρεσίες με εκατομμύρια εξυπηρετούμενους, μέχρι, ακούστε ακούστε, το απλό ηλεκτρονικό μήνυμα, ενός χρήστη του διαδικτύου σε έναν φίλο.
Και το εξαιρετικά ανησυχητικό, είναι το γεγονός ότι η δυναμικότητα κάθε κέντρου δεδομένων, μετριέται σε ηλεκτρικό φορτίο, δηλαδή σε ποσότητα ΜW που απαιτεί η λειτουργία του. Έτσι, ένα μικρό κέντρο δεδομένων ενός μεγαβάτ, εκτιμάται ότι χρησιμοποιεί έως 26 εκατομμύρια λίτρα νερού την ημέρα! Με δεδομένο πως η μέση χωρητικότητα των μικρών κέντρων δεδομένων είναι από 1 έως 5 ΜW και η εκτιμώμενη χωρητικότητα των περίπου 11.000 κέντρων όλου του πλανήτη είναι τουλάχιστον 56.000 μεγαβάτ, μπορεί να υπολογίσει κανείς το ψυκτικό νερό που χρειάζονται και αυτό είναι το λιγότερο 100 τρισεκατομμύρια λίτρα.
Μάλιστα, τώρα καταλαβαίνω γιατί θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν το πολυτιμότερο αγαθό!
Υ.Γ. Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το εξαιρετικό ρεπορτάζ “Το θέμα”, της εφημερίδας των συντακτών. – https://www.efsyn.gr/themata/thema-tis-efsyn/407932_tehniti-noimosyni-dystopia-i-epanastasi
