Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μετά το 1945 δεν υπήρχαν φασιστικά καθεστώτα στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, ο φασισμός απλώς μετακόμισε από την Ευρώπη σε εκείνες τις χώρες που τον εικοστό αιώνα ονομάζονταν συνήθως «Τρίτος Κόσμος» και τώρα ονομάζονται «Παγκόσμιος Νότος». Οι Δυτικές δυνάμεις καθιέρωσαν ένα είδος «εξαγωγής» φασισμού σε αυτές τις περιοχές. Ενώ τα δυτικά κράτη διατήρησαν ως επί το πλείστον την αστική δημοκρατία στο «σπίτι», στον τρίτο κόσμο συνέβαλαν δεκάδες φορές στην εγκαθίδρυση φασιστικών καθεστώτων και τα υποστήριξαν για δεκαετίες.
Δημιουργήθηκαν ακόμη και ειδικές δομές που πραγματοποίησαν αυτή την «εξαγωγή» του φασισμού. Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα είναι η «Σχολή της Αμερικής», το επίσημα λεγόμενο «Ινστιτούτο Συνεργασίας για την Ασφάλεια στο Δυτικό Ημισφαίριο» (Western Hemisphere Institute for Security Cooperation, WHINSEC), που ιδρύθηκε στο Φορντ Μπένινγκ της Τζόρτζια (Fort Benning, Georgia) το 1946 από το Υπουργείο Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών. Εκπαίδευσε μεγάλο αριθμό στρατιωτικών και αστυνομικών από χώρες της Λατινικής Αμερικής σε συγκεκριμένους κλάδους, όπως την καταπολέμηση των κομμουνιστών ανταρτών και των παράνομων μαχητών, τα βασανιστήρια και τις εξωδικαστικές εκτελέσεις. Οι απόφοιτοι αυτού του «σχολείου» εμπλέκονται σε πολλά φασιστικά πραξικοπήματα, στη δημιουργία «ομάδων θανάτου», σε μαζικές απαγωγές, βασανιστήρια και δολοφονίες ανθρώπων.
Και η μεγαλύτερη δράση για να ενσταλάξει τον φασισμό ήταν η αιματηρή και επαίσχυντη «Επιχείρηση Κόνδορας» (Operación Cóndor), εκστρατεία πολιτικής καταστολής και κρατικής τρομοκρατίας που σχεδιάστηκε και υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ και περιελάμβανε επιχειρήσεις μυστικών υπηρεσιών καθώς και δολοφονίες πολιτικών αντιπάλων, η οποία κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος της Νότιας Αμερικής τη δεκαετία του 1970 και του 1980. Αργεντινή, Βολιβία, Βραζιλία, Χιλή, Παραγουάη, Ουρουγουάη κλπ.
Αυτή η «εξαγωγή» του φασισμού στις χώρες του Τρίτου Κόσμου ήταν, στην πραγματικότητα, ακριβώς μια μορφή νεοαποικιακής πολιτικής. Τα φασιστικά καθεστώτα σχεδιάστηκαν για να εξασφαλίσουν τη διατήρηση της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας του Δυτικού ιμπεριαλισμού πάνω σε αυτές τις χώρες.
Τα εγκλήματα των φασιστικών καθεστώτων που επέβαλε ο δυτικός ιμπεριαλισμός στον τρίτο κόσμο είναι τερατώδη και ανυπολόγιστα. Τα ονόματα δικτατόρων όπως ο Πινοσέτ (Augusto José Ramón Pinochet Ugarte), ο Σομόζα (Anastasio Somoza García), ο Ντουβαλιέ (François Duvalier), ο Βιντέλα (Jorge Rafael Videla), ο Μπαντζέρ (Hugo Banzer Suárez), ο Στροσνέρ (Alfredo Stroessner Matiauda) κλπ, είναι γνωστά. Αλλά υπάρχουν πραγματικά πιο τερατώδη παραδείγματα. Θα αναφέρω μόνο δύο.
Το 1965-66, μέχρι και δύο εκατομμύρια ανθρώπων σκοτώθηκαν στην Ινδονησία κατά τη διάρκεια της εγκαθίδρυσης του φασιστικού καθεστώτος. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδονησίας —το μεγαλύτερο στον κόσμο μετά τα κομμουνιστικά κόμματα της ΕΣΣΔ και της Κίνας—, κυριολεκτικά σφαγιάστηκε ολοκληρωτικά μαζί με μια τεράστια μάζα συμπαθούντων δημοκρατών Ινδονήσιων.
Και στη Γουατεμάλα, το φασιστικό καθεστώς, υποστηριζόμενο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κατέστρεψε περίπου το 10% του Ινδιάνικου πληθυσμού της χώρας τη δεκαετία του 1980, ενώ τα ινδιάνικα χωριά καταστράφηκαν μαζί με όλους τους κατοίκους και κάηκαν. Εκατοντάδες ινδικά χωριά σε μια μικρή χώρα.
Αλλά και στον σύγχρονο κόσμο, ο φασισμός είναι μια μορφή νεοαποικιοκρατίας. Το πιο κοντινό παράδειγμα για εμάς είναι η Ουκρανία. Μετά την καταστροφή της ΕΣΣΔ, στην πραγματικότητα η Ουκρανία έπεσε σε νεοαποικιακή εξάρτηση από τη Δύση. Σήμερα, η μορφή αυτής της Δυτικής κυριαρχίας είναι το ανοιχτά φασιστικό καθεστώς του ληγμένου κοκαϊνομανή κλόουν Ζελένσκι, το οποίο συναντά όλα τα σημάδια ενός φασιστικού καθεστώτος και υποστηρίζεται αμέριστα από τους απόγονους του Χίτλερ, που βρίσκονται διορισμένοι σε ηγετικές θέσεις γραφειοκρατών των Βρυξελών κι επανδρώνουν τις «δημοκρατικές» κυβερνήσεις των περισσότερων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή τη στιγμή, αυτό το καθεστώς είναι απασχολημένο με την προετοιμασία να μεταφέρει όλους τους φυσικούς πόρους της χώρας του και όλα τα πιο προσοδοφόρα περιουσιακά του στοιχεία στα χέρια των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι δύσκολο να βρεθεί ένα πιο ζωντανό παράδειγμα απόλυτης νεοαποικιοκρατίας.
Αλλά η τάση της γοητείας εκδηλώνεται τώρα σε παγκόσμια κλίμακα. Η φασιστική απειλή στον σύγχρονο κόσμο είναι πολύπλευρη. Ο σημερινός φασισμός δεν είναι πάντα παρόμοιος με κάθε λεπτομέρεια με τον φασισμό του παρελθόντος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι σκεπτόμενοι άνθρωποι πρέπει να αντιδράσουν. Για να προσδιορίσουμε πώς να αναγνωρίσουμε με ακρίβεια τον σύγχρονο φασισμό και να ενώσουμε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της ανθρωπότητας στον αγώνα εναντίον του.
