Πανελλαδική έρευνα για την αποδοχή των πολιτών στα αιολικά πάρκα πραγματοποίησε το Πολυτεχνείο Κρήτης. Με ερωτήματα που θέτουν τους πολίτες στο δίλημμα άσπρο – μαύρο για τα αιολικά και χωρίς να γίνεται αναφορά στις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις η έρευνα του Πολυτεχνείου καταλήγει στο συμπέρασμα της τεράστιας αποδοχής των αιολικών από την κοινωνία.
Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας αυτής παρουσιάστηκαν την Τρίτη 25 Μαΐου από την Γεωργία Σκινήτη και τον καθηγητή Θεοχάρη Τσούτσο, κατά τη διάρκεια διαδικτυακής εκδήλωσης που διοργανώθηκε από το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ), με τίτλο «Ο Θεσμός των Ενεργειακών Κοινοτήτων στην πορεία για την Ενεργειακή Μετάβαση, στην Περιφέρεια Κρήτης» στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής του πρωτοβουλίας ENCREMENCO.
Οπως ανακοινώθηκε ο αριθμός ερωτηματολογίων που συλλέχτηκε (600) αναλύθηκε ποσοτικά ως προς τον τόπο – το δείγμα ομαδοποιήθηκε σε τέσσερα γεωγραφικά επίπεδα (επικράτεια, αττική, ηπειρωτική Ελλάδα και νησιά)-, το φύλο, την ηλικία και την εισοδηματική κατηγορία. Για την ανάλυση έγινε στάθμιση των δειγμάτων, με βάση τα δεδομένα απογραφής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), έτσι ώστε τα αποτελέσματα να είναι αντιπροσωπευτικά του συνόλου του πληθυσμού.
Διαπιστώθηκε ότι το ποσοστό των ανθρώπων που εκτιμούν ότι είναι ενημερωμένοι σχετικά με τις ΑΠΕ ξεκινά από το 50%, στις χαμηλότερα εισοδηματικές ομάδες, και φτάνει το 90% των ατόμων στα υψηλότερα εισοδήματα.
Στην πλειονότητά τους (άνω του 60%), πάντα σύμφωνα με την έρευνα, οι πολίτες δηλώνουν θετικοί απέναντι στα αιολικά έργα (έναντι μόλις 20% που είναι επιφυλακτικοί ή αρνητικοί). Οπως αναφέρουν οι μελετητές «τα αποτελέσματα έρχονται σε σύγκρουση με το φαινόμενο “Όχι στην αυλή μου”, με τους Νησιώτες να καταλαμβάνουν την πρώτη θέση όσον αφορά την θετική αντιμετώπιση των αιολικών, ενώ οι κάτοικοι της Αττικής φαίνονται περισσότερο διστακτικοί από τους υπόλοιπους στην αποδοχή των έργων». Ωστόσο, από τα μέχρι στιγμής δημοσιευμένα συμπεράσματα δεν φαίνεται κάπου στην έρευνα να έχουν τεθεί υπόψη των πολιτών οι σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις (κατάτμηση τοπίου, αλλαγές χρήσεις γης κτλ) ή η αντίθεση με άλλες παραγωγικές ομάδες (αγροκτηνοτροφία, τουρισμός κτλ)
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το Εργαστήριο Ανανεώσιμων και Βιώσιμων Ενεργειακών Συστημάτων του Πολυτεχνείου Κρήτης κατά το χρονικό διάστημα από τις 19 Μαρτίου έως και τις 2 Απριλίου κι έθεσε ως στόχο την κατανόηση της στάσης των ατόμων απέναντι στα αιολικά έργα και τους παράγοντες που επηρεάζουν την αποδοχή τους.
Γενικά οι άνδρες φάνηκαν να έχουν πιο θετική στάση, ενώ, κατά κανόνα, η βιβλιογραφία θέλει γενικότερα τις γυναίκες να είναι πιο ευαίσθητες στα περιβαλλοντικά ζητήματα. Επίσης οι πολύ νεαρές ηλικίες (18-24) είναι πιο θετικές σε αντίθεση με την ηλικιακή ομάδα των 35-54, οι οποίοι εμφανίζονται περισσότερο διστακτικοί απέναντι στα αιολικά.
Με βάση τα έως τώρα δημοσιευμένα συμπεράσματα η έρευνα φαίνεται να λειτουργεί περισσότερο ως εργαλείο για τις εταιρίες αιολικών πάρκων ώστε να πετύχουν αποδοχή από τους πολίτες παρά ως προσπάθεια να ανιχνεύσει πραγματικά τις ανησυχίες των πολιτών. Εξάλλου, όπως σαφώς αναφέρεται στα συμπεράσματα: «Από την ανάλυση προέκυψαν σημαντικά συμπεράσματα που μπορούν να βοηθήσουν στην ευρεία κοινωνική αποδοχή έργων που βοηθούν στην ενεργειακή μετάβαση». Ετσι, μεταξύ των επιλογών για τους παράγοντες αποδοχής των αιολικών τίθενται γενικά «οι επιπτώσεις στη χλωρίδα και την πανίδα» και επίσης γενικά «η προσπάθεια των επενδυτών να κατανοήσουν τις σκέψεις και τις ανησυχίες των πολιτών» (sic).
Η έρευνα εξετάζει την αποδοχή των αιολικών και με βάση το εισόδημα των πολιτών και βρίσκει ότι «το ζήτημα της αποδοχής διαπερνά ομιοόμορφα όλα τα οικονομικά στρώματα».
Τέλος, η έρευνα εστιάζει και στο θέμα των… κινήτρων που καλούνται να δώσουν οι εταιρίες για να πετύχουν την αποδοχή των αιολικών τα οποία φαίνεται να διαφέρουν ανάλογα με το εισόδημα των ερωτώμενων. Ετσι οι πιο φτωχοί φαίνεται να είναι έτοιμοι να αποδεχτούν τα αιολικά αν λάβουν απλά μια έκπτωση στο ηλεκτρικό ρεύμα ενώ οι πιο εύποροι επιθυμούν ως αντάλλαγμα ανταποδοτικά έργα (πιθανώς στις τοπικές κοινότητες, χωρίς να διευκρινίζεται προς το παρόν τι ακριβώς είδους έργα).
