Στην Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία του Νεπάλ, στη χώρα που από τη φτώχεια υπάρχουν οι «κοιλάδες των νεφρών» — δηλαδή περιοχές ολόκληρες που από τη φτώχεια οι κάτοικοι πουλάνε τα νεφρά τους — , η νέα γενιά εξεγέρθηκε με αφορμή την διακοπή των κοινωνικών δικτύων από την κυβέρνηση! Η αριστερή κυβέρνηση (συμμαχία με κορμό δύο κομμουνιστικά και ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμματα) επί χρόνια δεν έλυνε σοβαρά προβλήματα και δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει ικανοποιητικά τη φτώχεια. Ανάμεσα σε δύο γίγαντες, την Ινδία και την Κίνα, το Νεπάλ συντρίβεται από τις πιέσεις τους.
Ακόμα και εάν εξαρχής προωθήθηκε από τα δυτικά ΜΜΕ ότι η τριήμερη εξέγερση ήταν σε προοδευτική (για τη Δύση) κατεύθυνση, την οποία έληξε ο στρατός με την παρέμβαση του, η εκλογή ηγεσίας μέσα από ψηφοφορίες σε διαδικτυακές πλατφόρμες είναι σίγουρα όχι απλά σε λάθος κατεύθυνση, αλλά σε εχθρική για τον λαό κατεύθυνση… και το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτές θα οδηγήσουν όχι σε μείωση αλλά σε αύξηση των «κοιλάδων των νεφρών»…
.
Για λίγες μέρες, μια χώρα στην οποία οι σχολιαστές όχι μόνον σπάνια έδιναν προσοχή, αλλά κυριολεκτικά ούτε ξέρουν που βρίσκεται, έγινε πρωτοσέλιδο σε ολόκληρη την πολιτισμένη Δύση. Μιλάμε για το Νεπάλ — μια χώρα με έκταση 147.181 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό κοντά στα 30 εκατομμύρια κατοίκους — όπου ξέσπασαν διαμαρτυρίες και ταραχές, σηματοδοτώντας την πιο σημαντική πολιτική κρίση της χώρας στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων. Να σημειώσουμε ότι η εύφορη κοιλάδα του Κατμαντού κατοικείται από τον 7ο αιώνα ΠΚΧ και την χώρα κυβερνούσαν βασιλιάδες. Για πρώτη φορά γίνονται ελεύθερες εκλογές το 1991 και αναδείχθηκε νικητής το Μαοϊκό Κόμμα. Μέχρι το 2005 επικρατεί αιματηρός εμφύλιος πόλεμος με αντάρτικες ομάδες πολλών αποχρώσεων. Από το 2007 στη χώρα καταργήθηκε η μοναρχία και έγινε μετατροπή σε ομοσπονδιακή κοινοβουλευτική δημοκρατία στην οποία κυριαρχούσαν πρώην Μαοϊστές αντάρτες.
Όμως τι συνέβη τις τελευταίες βδομάδες στη μακρινή αυτή χώρα κι έγινε αντικείμενο προσοχής; Είναι όντως έτσι τα πράγματα, όπως μας τα πλάσαραν τα κυρίαρχα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης; Πρέπει να σημειώσουμε ότι από τον Ιούλη του 2024, η κυβέρνηση συνασπισμού του Κομμουνιστικού Κόμματος Νεπάλ – Ενωμένοι Μαρξιστές Λενινιστές (Communist Party of Nepal – Unified Marxist–Leninist, CPN-UML), του Κομμουνιστικού Κόμματος Νεπάλ – Μαοϊκό Κέντρο (Communist Party of Nepal – Maoist Centre, CPN-MC) και του σοσιαλδημοκρατικού Νεπαλικού Κογκρέσου (Nepali Congress, NC) βρίσκεται στην εξουσία.
[Σημείωση: Για να μην έχετε απορίες για τα δύο Κομμουνιστικά Κόμματα της συγκυβέρνησης, να σημειώσουμε ότι στη χώρα υπάρχουν, εκτός τα δύο αναγραφέντα παραπάνω, και τα παρακάτω Κομμουνιστικά Κόμματα: Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ – Ενωμένοι Σοσιαλιστές (Communist Party of Nepal – Unified Socialist), Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο Rastriya Janamorcha – National People’s Front, Κόμμα Εργατών και Αγροτών του Νεπάλ (Nepal Workers’ and Peasants’ Party), Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ – Μαρξιστές Λενινιστές (Communist Party of Nepal – Marxist Leninist), Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ – Επαναστάτες Μαοϊκοί (Communist Party of Nepal – Revolutionary Maoist), Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ (Communist Party of Nepal), Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ – Μαρξιστές Λενινιστές Σοσιαλιστές (Communist Party of Nepal – Marxist,Leninist,Socialist), Νεπαλέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα (Nepal Communist Party), Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ – Μαρξιστές (Communist Party of Nepal – Marxist), Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ – Μασάλ (Communist Party of Nepal – Masal), Πατριωτικό Λαϊκό Δημοκρατικό Μέτωπο Νεπάλ (Patriotic People’s Republican Front, Nepal), Κομμουνιστικό Κόμμα του Νεπάλ (Ενωμένο) (Communist Party of Nepal – United), Επιστημονικό Σοσιαλιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Νεπάλ (Scientific Socialist Communist Party Nepal) και άλλα εννέα μικρότερα Κομμουνιστικά Κόμματα!!!]
Αυτή ήταν η τέταρτη κυβέρνηση με επικεφαλής τον Χάτζα Πρασάντ Σαρμά Όλι (Khadga Prasad Sharma Oli, 22/2/1952-) από το 2015, σχηματίστηκε μετά τη διάλυση της συμμαχίας με το Κομμουνιστικό Κόμμα του Νεπάλ (Μαοϊκό Κέντρο), με επικεφαλής τον Πούσπα Καμάλ Νταχάλ (Pushpa Kamal Dahal, 11/12/1954-) γνωστό ως Πρατσάντα (Prachanda), που ιδρύθηκε τον Μάρτη του 2024.
Γενικά, η πολιτική στο Νεπάλ μετά την πτώση της μοναρχίας ως αποτέλεσμα του λαϊκού πολέμου, χαρακτηρίστηκε από τη συνεχή διαμόρφωση και ρήξη συνασπισμών μεταξύ των τριών κύριων κομμάτων – Ενωμένοι Μαρξιστές Λενινιστές, Μαοϊκό Κέντρο, Νεπαλέζικο Κογκρέσο – λόγω διαφωνιών σε θέματα όπως η υποστήριξη του προεδρικού υποψηφίου, η εκλογή του προέδρου του Κοινοβουλίου, οι ανασχηματισμοί στο Υπουργικό Συμβούλιο, η κατεύθυνση των κονδυλίων του προϋπολογισμού, καθώς και οι διαπροσωπικές συγκρούσεις. Παρά τη δεσπόζουσα θέση των κομμουνιστικών κομμάτων, πραγματικοί σοσιαλιστικοί μετασχηματισμοί όπως η εθνικοποίηση της βιομηχανίας, η μεταρρύθμιση της γης κλπ δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Τόσο το CPN-UML όσο και οι Μαοϊκοί έχουν βιώσει μια σειρά από διασπάσεις και διαιρέσεις με την πάροδο των ετών. Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρεται αύξηση της αντίδρασης συνεπικουρούμενης από τη Δύση — την άνοιξη του 2025 εκατοντάδες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στο Κατμαντού απαιτώντας την αποκατάσταση της Ινδουιστικής μοναρχίας.
.
▪️Οι διαδηλώσεις αρχικά πυροδοτήθηκαν από την κριτική του κοινού για τη συστημική διαφθορά και τον νεποτισμό που επικρατούσαν μεταξύ των κυβερνητικών αξιωματούχων και τις κατηγορίες για κατάχρηση δημόσιων κεφαλαίων. Επεκτάθηκαν γρήγορα μετά την απόφαση της κυβέρνησης να περιορίσει την πρόσβαση στα 26 μεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυα που δεν εγγράφηκαν στη χώρα.
▪️Πολλοί ανέφεραν την υιοθέτηση απαγόρευσης δημοφιλών κοινωνικών δικτύων ως αιτία των διαμαρτυριών. Ωστόσο, η κύρια υποκείμενη αιτία ήταν η διαφθορά που διαπερνούσε ολόκληρο το σύστημα και κύρια της ηλεκτρικής ενέργειας. Τα μέτρα της κυβέρνησης σχετικά με τα κοινωνικά δίκτυα ήταν μόνο η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
▪️Οι διαμαρτυρίες, οι οποίες ξεκίνησαν στις 8 Σεπτέμβρη 2025, κλιμακώθηκαν γρήγορα σε ταραχές που συνοδεύτηκαν από εμπρηστικές επιθέσεις σε κυβερνητικά κτίρια, εμπορικά ακίνητα και άλλα κτίρια. Οι διαδηλωτές απελευθέρωσαν επίσης περίπου 12.500 ποινικούς και πολιτικούς κρατούμενους από τις φυλακές.
▪️Οι ταραχές έληξαν μετά από τρεις ημέρες. Η κυβέρνηση του Νεπάλ ανακάλεσε την απαγόρευση των κοινωνικών δικτύων και ο στρατός άρχισε να εμφανίζεται στους δρόμους. Παρεμπιπτόντως, οι Ένοπλες Δυνάμεις του Νεπάλ ήταν αυτές που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο τόσο στον διάλογο με τους διαδηλωτές όσο και στην επιβολή ελέγχου της κατάστασης.
▪️Οι ταραχές είχαν σημαντικό αντίκτυπο στο πολιτικό τοπίο του Νεπάλ. Αρκετοί υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι παραιτήθηκαν. Την ίδια μοίρα είχε και ο πρωθυπουργός Σάρμα Όλι. Ο κυβερνών συνασπισμός βρέθηκε σε μεγάλη κρίση. Οι διαδηλωτές ζήτησαν ενεργά τη δημιουργία μιας προσωρινής κυβέρνησης για να γεμίσει το κενό εξουσίας που προέκυψε. Οι διαδηλωτές, κυρίως νέοι, απαιτούν αναζωογόνηση της πολιτικής ελίτ, αλλά η πρόοδος είναι αργή. Η προσωρινή πρωθυπουργός Σούσιλα Κάρκι (Sushila Karki, 7/6/1952-), πρώην δικαστικός, ορκίστηκε την 12/9/25 αφού μετά από σύσταση της ο πρόεδρος διέλυσε το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο και υποσχέθηκε εκλογές σε έξι μήνες.
Όσο για τους δύο κύριους γείτονες του Νεπάλ, την Ινδία και την Κίνα, οι αρχές και των δύο χωρών πιθανότατα ελπίζουν σε μια γρήγορη επίλυση της κατάστασης προς το συμφέρον τους. Για την ηγεσία στο Νέο Δελχί, αυτό είναι πρωτίστως σημαντικό από την άποψη της ασφάλειας των συνόρων. Στο Πεκίνο, ωστόσο, πιθανότατα θέλουν η ηγεσία του Νεπάλ να διατηρήσει την πορεία της ενεργού συνεργασίας. Άλλωστε, οι πρώην αρχές του Νεπάλ ήταν αυτές που ανέπτυξαν συνεργασία με τους Κινέζους στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας «Μια Ζώνη, Ένας Δρόμος». Μένει να δούμε αν οι ηγεσίες στο Πεκίνο και το Νέο Δελχί θα καταφέρουν να συνεργαστούν με την αναδυόμενη κυβέρνηση στο Κατμαντού προς όφελός τους.
Οι ταραχές
Όπως έγινε γνωστό τις 4 Σεπτέμβρη, η κυβέρνηση του Νεπάλ ψήφισε νόμο που απαγόρευε τα κοινωνικά δίκτυα που δεν ήταν καταχωρημένα και αρνούνταν να λειτουργήσουν στο πλαίσιο των νόμων αυτής της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των Facebook, Instagram, WhatsApp και YouTube.
Το Νεπάλ, όπως πολλές «πολιτισμένες» ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και η Κίνα, η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, εφαρμόζει για τα κοινωνικά δίκτυα μια στρατηγική εθνικής ασφάλειας. Το πρόβλημα ήταν ότι το Νεπάλ δεν προσέφερε στους πολίτες του μια εναλλακτική λύση, όπως έκαναν οι προαναφερθείσες χώρες. Για παράδειγμα, οι Κινέζοι δεν μπορούν πλέον να φανταστούν την καθημερινότητά τους χωρίς την πλατφόρμα WeChat, στην οποία επικοινωνούν, πωλούν και αγοράζουν.
Τυπικά, οι περιορισμοί στα δικαιώματα «ζωής στην εικονική πραγματικότητα» προκάλεσαν μαζικές διαδηλώσεις και ταραχές. Αυτό είναι ένα σαφές παράδειγμα του πώς τα κοινωνικά δίκτυα και οι πλατφόρμες μηνυμάτων δεν αποτελούν μόνο μέσο επικοινωνίας, αλλά και ένα ισχυρό, επικίνδυνο όπλο στα χέρια εκείνων που τα ελέγχουν. Η λογική τους; Ένα καλό αυθόρμητο κίνημα είναι ένα καλά προετοιμασμένο αυθόρμητο κίνημα!
Οι μαζικές διαμαρτυρίες μέσα σε λίγες ώρες κλιμακώθηκαν σε οδομαχίες και εμπρησμούς κυβερνητικών κτιρίων. Στο Κατμαντού, πλήθη νεαρών διαδηλωτών εισέβαλαν στην κατοικία του Προέδρου Ραμ Τσάντρα Πουντέλ (Ram Chandra Paudel, 15/10/1944-). Παρά την άρση της απαγόρευσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την παραίτηση του πρωθυπουργού Σάρμα Όλι, οι διαδηλώσεις της 9ης Σεπτέμβρη κλιμακώθηκαν σε βία εναντίον κυβερνητικών ηγετών και αξιωματούχων και βανδαλισμό κυβερνητικών και κομματικών κτιρίων. Τα κτίρια του Κοινοβουλίου, του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι κατοικίες του πρωθυπουργού και του προέδρου πυρπολήθηκαν ή βανδαλίστηκαν από τους διαδηλωτές. Όπως έγινε και με το σπίτι του πρώην πρωθυπουργού Πρατσάντα με αποτέλεσμα να σκοτωθεί η σύζυγός του. Ήταν το μεγαλύτερο μέγαρο σε όλη την Ασία, με σχεδόν 2.000 δωμάτια. Χτίστηκε ως προσωπική κατοικία του πρωθυπουργού το 1903. Αναφέρεται ότι ο Όλι εκκενώθηκε από τον στρατό και βρίσκεται σε ασφαλές μέρος, ενώ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, υπουργός Οικονομικών, αντιπρόεδρος του CPN-UML Μπισνού Πρασάντ Πάουντελ (Bishnu Prasad Paudel, 20/9/1959-) ξυλοκοπήθηκε από διαδηλωτές. Η έδρα του Κομμουνιστικού Κόμματος του Νεπάλ (UML) στο Κατμαντού βανδαλίστηκε: το κτίριο λεηλατήθηκε, οι σημαίες του κόμματος κατέβηκαν και κάηκαν, η πινακίδα με το όνομα του κόμματος έσπασε. Οι εγκαταστάσεις του CPN-UML σε άλλες πόλεις επίσης βανδαλίστηκαν και λεηλατήθηκαν. Προς το παρόν δεν υπάρχει απάντηση από το Κομμουνιστικό Κόμμα (UML) των 650.000 μελών σε αυτό που συμβαίνει.
Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών, σύμφωνα με γνωστά στοιχεία, 72 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 1300 τραυματίστηκαν. Οι ζημιές εκτιμώνται τουλάχιστον σε 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια.
.
Μετά το ξέσπασμα των ταραχών ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Νεπάλ, στρατηγός Ασόκ Ρατζ Σίγκντελ (Ashok Raj Sigdel Chettri, 1/2/1967-), δήλωσε τη δέσμευσή του να προστατεύσει την κυριαρχία και την ανεξαρτησία του Νεπάλ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σημαία του κομμουνιστικού κόμματος δεν βρίσκονταν πίσω του, όπως και άλλα σύμβολα της πλέον ανατραπείσας κυβέρνησης. Αντίθετα, πίσω του βρίσκεται ένα πορτρέτο του πρώτου βασιλιά της Ενωμένης Γκόρκα και του Νεπάλ Πρίθιβι Ναραγιάν Σαχ (Prithvi Narayan Shah, 7/1/1723-11/1/1775) και η σημαία του Νεπάλ.
Η κυβέρνηση του Νεπάλ κατέρρευσε μετά από μαζικές πολιτικές αναταραχές. Οι υπουργοί του Νεπάλ εγκατέλειψαν τη χώρα εν μέσω της «επανάστασης των Zoomer». Οι αξιωματούχοι πιάστηκαν από το σχοινί που έπεσε από ελικόπτερο και φυγαδεύτηκαν επικά μακριά από τους εξοργισμένους διαδηλωτές.
.
Ενώ γίνονταν όλα τα παραπάνω, οι Νεπαλέζοι διαδηλωτές διάλεξαν τον πρωθυπουργό τους χρησιμοποιώντας το ChatGPT! Η συζήτηση για το ποιος θα πρέπει να ηγηθεί της κυβέρνησης του Νεπάλ πραγματοποιήθηκε δημόσια σε έναν διακομιστή Discord με περίπου 150.000 άτομα και φυσικά με τη συμμετοχή μερικών χιλιάδων τρολς. Στην χώρα δηλαδή των σχεδόν 30 εκατομμυρίων με τους 18 εκατομμύρια ψηφοφόρους, μόνο 150 χιλιάδες, μεταξύ αυτών και τρολς, αποφάσισαν ποιος θα ηγηθεί της χώρας!!!
Όπως και να το κάνουμε δεν το λες και διεύρυνση των δημοκρατικών θεσμών αυτό! Οι διαδηλωτές ρώτησαν το ChatGPT ποιον θα έπρεπε να επιλέξουν ως ηγέτη τους. Το chatbot πρότεινε τέσσερις υποψηφίους και τελικά πρόκρινε την πρώην επικεφαλής του Ανωτάτου Δικαστηρίου Σούσιλα Κάρκι. Της προσφέρθηκε η θέση και εκείνη δέχτηκε αμέσως.
Με απλά λόγια, ένα πρόγραμμα υπολογιστή που δημιουργήθηκε από Αμερικανούς αποφάσισε ποιος θα γίνει πρωθυπουργός του Νεπάλ! Αυτή είναι η «δημοκρατία αμερικανικού τύπου» της Νέας Εποχής σε όλο της το μεγαλείο‼️!
Η πρώτη συμμετοχή ψηφιακού υπουργού στην Αλβανία τις παραμονές αυτών των εξελίξεων μην νομίζετε ότι είναι άσχετη και ασύνδετα μεταξύ τους γεγονότα! Είναι πιθανό ότι το προηγούμενο στην Αλβανία την παραμονή αυτής της απόφασης δεν δημιουργήθηκε τυχαία. Με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι δεν ξημερώνουν καλύτερες μέρες για τον λαό του Νεπάλ στο σύνολο του. Εάν αντικατασταθεί μια ελίτ με μια άλλη δεν αφορά κανέναν, παρά μόνο τις ίδιες και τους συμμάχους τους· εθνικών και διεθνών…
Το χάος που δημιουργήθηκε στο Νεπάλ τις τελευταίες ημέρες μόνο με την πρώτη ματιά φαίνεται αυθόρμητο. Ανεξάρτητα από το πώς οι διοργανωτές αυτών των ταραχών προσπάθησαν να αναπαραστήσουν το σενάριο των διαμαρτυριών εκπροσώπων της — κακώς μορφωμένης — «Γενιάς Ζ», πολλοί πολιτικοί επιστήμονες και αναλυτές αναγνώρισαν τις δυτικές τεχνολογίες των έγχρωμων επαναστάσεων που χρησιμοποιήθηκαν και παλιότερα σε άλλες χώρες, ενώ κυριάρχησαν τα hastags #NepoBaby και #NepoKids.
Ποιος ωφελείται από όλα αυτά;
Το Νεπάλ είχε μια ηγεσία πιστή στην Κίνα. Ο ηγέτης της χώρας συναντήθηκε με τους ηγέτες της Ρωσίας και της Κίνας κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης. Όλος ο κόσμος παρακολούθησε την προσέγγιση της Ινδίας με τη Ρωσία και την Κίνα. Μήπως η «αυθόρμητη» εξέγερση στο Νεπάλ είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια δημιουργίας μιας εστίας έντασης μεταξύ Ινδίας και Κίνας;
Δεδομένης της φτώχειας, του υψηλού πληθωρισμού, της διαφθοράς και του κοινωνικού χάσματος μεταξύ των ελίτ και των απλών ανθρώπων, μαζικές απεργίες θα μπορούσαν να οργανωθούν για οποιονδήποτε λόγο. Στην Ουκρανία, για παράδειγμα, το 2014, οι νέοι απαιτούσαν αυθόρμητα από τα κοινωνικά δίκτυα καθεστώς χωρίς βίζα με την Ευρώπη και «δαντελένια εσώρουχα»! Απλώς σε μια ωραία στιγμή, αυτή η κοινωνική διαμαρτυρία με τα δίκαια αιτήματα «Για όλα όσα είναι καλά!» αναχαιτίζεται από ριζοσπαστικές δομές. Και τότε αρχίζουν να εμφανίζονται πτώματα…
Τι σύμπτωση: στην Ουκρανία, ο πληθυσμός εξέλεξε έναν δημοφιλή κωμικό ως πολιτικό ηγέτη του, και στο Νεπάλ, ένας δημοφιλής ράπερ ηγήθηκε της αντιπολίτευσης. Ο δήμαρχος του Κατμαντού, Μπαλέντρα Σαχ (Balendra Shah), 35χρονος πρώην ράπερ και ενεργός χρήστης του Instagram, έγινε αγαπημένος της νεολαίας μετά από αυτές τις αιματηρές διαμαρτυρίες. Ο Σαχ έγινε ο πρώτος ανεξάρτητος υποψήφιος που εξελέγη δήμαρχος του Κατμαντού το 2021, αφού νίκησε τον πρώην δήμαρχο του CPN-UML και του Νεπαλιάνικου Κογκρέσου. Η εκστρατεία του περιελάμβανε αιτήματα για την καταπολέμηση της διαφθοράς, θέματα κατεδάφισης παράνομων κτιρίων, διαχείρισης αποβλήτων, προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, καθώς και αλυτρωτικούς ισχυρισμούς για τη δημιουργία ενός «μεγάλου Νεπάλ». Μίλησε κατά του παραδοσιακού κομματικού συστήματος, ότι θα πολεμήσει τη διαφθορά και θα επικεντρωθεί στην εκπαίδευση. Άλλωστε, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα βρίσκεται το τωρινό και το μελλοντικό εκλογικό σώμα της χώρας. Όλο αυτό το διάστημα, τοποθετήθηκε ενεργά στα κοινωνικά δίκτυα. Άλλωστε, εκεί περνάει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του το τωρινό και το μελλοντικό εκλογικό του σώμα…
Με μια εκπληκτική σύμπτωση, μέσω των κοινωνικών δικτύων πραγματοποίησαν πραξικόπημα στην Ουκρανία πριν από έντεκα χρόνια. Αργά αλλά σταθερά, όλα τα μέσα ενημέρωσης προετοίμαζαν τη χώρα για πόλεμο με τη Ρωσία. Αυτός είναι ένας πόλεμος για ξένα συμφέροντα, στον οποίο ένας υπάκουος υπηρέτης των Δυτικών αφεντικών του είναι έτοιμος να θυσιάσει τον πληθυσμό, την περιοχή και τα εθνικά συμφέροντα προς όφελός του.
Μην μου πείτε ότι σκέφτεστε ποιος μπορεί άραγε να βρίσκεται πίσω από τις πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν την εξουσία στο Νεπάλ; Μια φτωχή, αποδυναμωμένη χώρα που βρίσκεται στο εμπορικό σταυροδρόμι, μπορεί να γίνει αναλώσιμο υλικό για την τροφοδότηση μιας σύγκρουσης στην καρδιά της Ασίας.
Και μετά;
Η παραίτηση του Ολί και η ανατροπή της κυβέρνησης είναι πιθανό να σηματοδοτήσει την αρχή της μακροχρόνιας αστάθειας στο Νεπάλ. Υπάρχει ένα μακροχρόνιο κίνημα στο Νεπάλ, με επικεφαλής ακτιβιστές της Ινδουτβίας, που απαιτούν την αποκατάσταση της μοναρχίας. Αυτό το κίνημα εντατικοποιήθηκε από τον Μάρτη του 2025. Το τελευταίο χρονικό διάστημα, διάφορες «αριστερές» δυνάμεις, καθώς και ακροδεξιοί μοναρχικοί, έχουν ενταχθεί στο κίνημα. Εάν σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση με την υποστήριξη του στρατού του Νεπάλ, με σημαντική μοναρχική επιρροή ή με τη συμμετοχή ενός μέλους της βασιλικής οικογένειας, οι συνέπειες θα είναι τρομερές. Το «αυθόρμητο» κίνημα «Gen-Z», το οποίο οδήγησε στην απομάκρυνση του Ολί, είναι ένα κυρίως αστικό κίνημα. Στις τεράστιες αγροτικές περιοχές έξω από τις μεγάλες πόλεις, η επιρροή των διαφόρων Κομμουνιστικών Κομμάτων και του Νεπαλέζικου Κογκρέσου είναι τεράστια. Οι μοναρχικοί, όπως και οι ξένοι αφέντες τους, δυσκολεύονται να αντισταθούν σε αυτή τη συνδυασμένη δύναμη. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι η κοινοβουλευτική «αριστερή» πτέρυγα του Νεπάλ έχει υποστεί μια πολιτική ήττα. Παρά την υποστήριξη μεγάλου αριθμού ανθρώπων, οι λεγόμενοι «κομμουνιστές»του Νεπάλ και οι ηγέτες του Νεπαλέζικου Κογκρέσου δημιούργησαν μια εξαιρετικά διεφθαρμένη κυβέρνηση, που σταδιακά απομακρύνθηκε και από τις βάσεις των κομμάτων. Παρά την πτώση της μοναρχίας με κόστος το αίμα χιλιάδων μαρτύρων, ουσιαστικά καμία βιομηχανία δεν εθνικοποιήθηκε. Δεν υπήρξε πρακτικά καμία μεταρρύθμιση της γης. Οι ηγέτες των δύο κύριων Κομμουνιστικών Κομμάτων, μαζί με το Σοσιαλδημοκρατικό Νεπαλέζικο Κογκρέσο, δημιούργησαν ένα σύστημα ανεξέλεγκτων πολιτικών ελίτ. Οι κύριοι παράγοντες σε αυτό το σύστημα ήταν οι ηγέτες των τριών κύριων πολιτικών κομμάτων, ενώ η κομματική τους μάζα έπαιζε δευτερεύοντα ή ασήμαντο ρόλο στη διακυβέρνηση. Οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων σχημάτιζαν συμμαχίες μεταξύ τους ή και τις διέλυαν μόνο και μόνο για να καταλάβουν την εξουσία. Καμία κυβέρνηση στο Νεπάλ δεν ήταν μέχρι τώρα σταθερή, ενώ υπάγονταν στις δύο μεγαλύτερες ξένες δυνάμεις. Έχουν προδώσει πραγματικά τις τεράστιες προσδοκίες που είχαν οι απλοί άνθρωποι για την ηγεσία αυτών των τριών μεγάλων κομμάτων. Δεν μπορούμε να βρούμε τίποτα αισιόδοξο σε αυτήν την αναρχία στο Νεπάλ. Ο λαός αγανάκτησε ενάντια στην προδοσία των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων. Καλό αυτό. Αλλά η μοναρχία δεν είναι επιλογή. Σίγουρα δεν είναι σίγουρο αν η προσπάθεια επιστροφής της μοναρχίας, όπως υποστηρίζει η δύση, θα στεφθεί με επιτυχία. Υπάρχουν ακόμα κομμουνιστές, σοσιαλιστές, αγωνιστές και αγροτοσυνδικαλιστές στο Νεπάλ, μακριά από τις μέχρι τώρα κυβερνώσες ελίτ, που έχουν μεγάλη δύναμη στον λαό και κύρια στην ύπαιθρο. Υπάρχουν πολλοί! Σίγουρα θα πολεμήσουν τόσο την προδοσία της μέχρι τώρα πολιτικής ελίτ όσο και τη συνωμοσία των δυτικών για την αναβίωση της μοναρχίας. Η γεωπολιτική είναι σημαντική. Αλλά το πιο σημαντικό, ο θάνατος των ονείρων, ο τάφος της ελπίδας…
